Νίκος Κουκουτάτσιος | ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΒΙΑ ΔΕΝ «ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΝΤΑΙ» (Με κάποιους αστερίσκους βέβαια).

 Γράφει ο μπάρμπας της καρδιάς μας στο τελυταίο του πόνημα, οπου και πάλι σε λίγες γραμμές απαντάει με μαεστρία σε όλα τα ερωτήματα της παγκόσμιας ιστορίας: "Δημοκρατία και βία δεν συμβιβάζονται" γράφει στον τίτλο του πονήματός του.

Στο τέλος, όμως, γράφει: " Το δίκιο και η εξουσία του λαού βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα στην κάνη του όπλου.¨......

Τελικά συμβιβάζεται η βία με τη δημοκρατία ή όχι;

Προκύπτει μια αντίφαση πως να το κάνουμε......

Τρία τινά μπορεί να συμβαίνουν:

1ον. Ο μπαραμπανίκος κουρασμένος από την πολυπραγμοσύνη του και τον συγγραφικό του οίστρο, ξέχασε απο που ξεκίνησε, για που πήγαινε και που τελικά κατέληξε με το κείμενό του.........

2ον. Ο μπαρμπανίκος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ (σύμφωνα με τον τίτλο του κειμένου του) αφού νομιμοποιεί την χρήση όπλων!!!!!! (Άτοπο. Μακριά από εμάς τέτοια συμπεράσματα. Ο αετός του Ολύμπου είναι στυλοβάτης της δημοκρατίας στην Πιερία εδώ και 2 αιώνες.)

3ον. Ο μπαρμπανίκος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ αφού δεν νομιμοποεί την χρήση βίας ως απαραίτητο μέσο για την υπεράσπιση ".....του δίκιου και της εξουσίας του λαου". (σύμφωνα και με τον Μάο) (Άτοπο. Μακριά από εμάς τέτοια συμπεράσματα. Ο αετός του Ολύμπου είναι στυλοβάτης του κομμουνισμού στην Πιερία εδώ και 2 αιώνες.)

Αδιέξοδο.........

Υπάρχει και ένα τέταρτο "τινό" το οποίο θα μπορούσαν να υποστηρίξουν κάποιοι: Ότι και στον Μπαρμπανίκο ισχύει η σύγχιση της νεώτερης Ελλάδας (νεώτερης εννοούμε απο το 1821 και μετά!!!) όπου "ότι δηλώσεις είσαι"......Από τις πολλές ιδιότητες που συγκεντρώνουν κάποιοι με αυτή τη μέθοδο δημιουργούνται κάποιες αντιθέσεις και αντιφάσεις (αστός δημοκράτης- κομμουνιστής, κομμουνιστής αγωνιστής- κτηματίας επενδυτής, και τα λοιπά......) οι οποίες αντιθέσεις οδηγούν σε τέτοιες αντιφάσεις όπως στο κείμενο του Μπάρμπα.Ούτε αυτήν την άποψη μπορούμε να υιοθετήσουμε για τον σπουδαίο Μπαρμπανίκο Κουκουτάτσιο.

Yπάρχει βέβαια και η περίπτωση η πρόθεση του Μπάρμπα, να ήταν να αντιταχθεί στην "συμμαχία των προθύμων", που κυβερνά την χώρα εδώ και δεκαετίες και οι οποίοι πίσω από μεγαλόστομες ρητορικές για δημοκρατικές αξίες, στοχοποιούν κάθε αντίδραση (ακόμα και τις υγιείς, ακόμα και αυτές που εκπορεύονται από το Συνταγμα) για να προστατεύσουν την παραβίαση της λαικής βούλησης και του Συντάγματος, με την οποία λυμαίνονται την χώρα. Αλλά δεν μας λεεί αυτό ο μπάρμπας, ούτε μας εξηγεί ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ποιά βία προέρχεται από την βούληση του λαού και άρα (πιθανόν) είναι θεμιτή και ποιά προέρχεται από την βούληση τοπικών ή υπερτοπικών "δημογερόντων" και "αρχηγών" και είναι επιλήψηιμη και αντιδημοκρατική;
Και δεν μας εξηγεί πως δέχεται και βρίσκει πρόθυμη φιλοξενία για τα πονήματά του στα ΜΜΕ αυτών ακριβώς των "προθύμων" και των  "αστών"  που χαρακτηρίζουν κάθε αντίδραση και αντίσταση σε αυτό που ζούμε ως "βία".......Αδιέξοδο και εδώ.  

Επειδή, λοιπόν, οδηγηθήκαμε σε αδιέξοδο για το νόημα του πονήματος του, στρεφόμαστε στους αμέσως ανωτέρω "αστούς", στους ανθρώπους των ΜΜΕ της Πιερίας που είναι θαυμαστές του Μπάρμπα και μυημένοι στα υψηλά νοήματα της γραφής του, αφού δημοσιεύουν με ιδιαίτερη προθυμία όλα τα κείμενα του, στα ίδια μέσα στα οποία ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΝ τις ειδήσεις για δίκες και καταδίκες αιρετών, για διώξεις, για σκάνδαλα, για κλειστά κολυμβητήρια, για αποχαρακτηρισμούς στρατιωτικών περιοχών και δασικών εκτάσεων για να χτιστούν ξενοδοχεία, για αποχαρακτηρισμούς λιμανιών για να χτιστούν καζίνο, για υπόγειες, ισόγειες και υπέργειες διαδρομές πολιτικής επιρροής και χρήματος, για φανερές και .....αφανέρωτες επιχειρήσεις βουλευτών και άλλα πολλά.

Οι λαμπροί αυτοί δημοσιογράφοι, λοιπόν, ας μας απαντήσουν:

ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ Ο ΜΠΑΡΜΠΑΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ; 

Νίκος Κουκουτάτσιος | ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΒΙΑ ΔΕΝ «ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΝΤΑΙ»

Η διεθνής πλουτοκρατία αφού κατόρθωσε με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, να επιβάλει την βάρβαρη παγκοσμιοποιημένη Οικονομία που μετέτρεψε την ανθρωπότητα σε μεταβιομηχανική δουλοκτητική κοινωνία, μας μιλάει συνεχώς για «δημοκρατία» και για τα αγαθά της δημοκρατίας της.

Τώρα τι είδους δημοκρατία είναι αυτή που τα αγαθά της υπερασπίζεται η διεθνής πλουτοκρατία μας το διδάσκουν οι στρατιές των ανέργων ιδιαίτερα των νέων, που
μόνο στη χώρα μας ξεπερνά το ενάμισι εκατομμύριο δηλαδή το 30% του ενεργού πληθυσμού. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά οι ημεδαποί πλουτοκράτες με το πολιτικό προσωπικό τους που παριστάνει την νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση, προσπαθεί να ποινικοποίηση τους κοινωνικούς αγώνες, και να μετατρέψει τη μαθητιώσα νεολαία σε άβουλο αγράμματο εξειδικευμένο προσωπικό. Εργάτες, εργαλεία εξαρτήματα , της όποιας μικροβιοτεχνίας, που θα έχει πολλαπλάσιο κέρδος από το όποιο μικροκεφάλαιο της επένδυσης.

Μιλούν για εργασιακή ειρήνη και δημοκρατία οι καλοπληρωμένοι γραφιάδες , και προσπαθούν να εξισώσουν τα ιερά εργασιακά δικαιώματα, με τις επαίσχυντες συμπεριφορές των κυβερνητικών συνδικαλιστικών ηγεσιών που για λίγα αργύρια ξεπουλούν τα δικαιώματα των εργαζομένων και υπογράφουν συναινετικές συμβάσεις για λογαριασμό των εργαζομένων που «εκπροσωπούν» εισάγοντας και τη ορολογία ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ.

Πως είναι δυνατόν ο εργάτης των 10 ευρώ να είναι κοινωνικός εταίρος με τον εργοδότη του των 10,000 ευρώ ημερησίως; Και όταν οι εργαζόμενοι προκειμένου να βελτιώσουν τον πενιχρό μισθό τους αντιδρούν με δυναμικές κινητοποιήσεις, τότε κινούνται οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του αστικού κράτους και σπάζουν τα πλευρά και τα κεφάλια των διαμαρτυρομένων. Έρχονται και από πάνω και κάποιοι καλόπιστοι; Σχολιαστές αναλυτές και σου λένε με τις μακροσκελείς αναλύσεις τους.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΒΙΑ ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΝΤΑΙ!!

Αν αυτό δεν είναι ειρωνεία και πρόκληση τότε τι είναι εν χριστώ αδελφοί; Τώρα για ποια δημοκρατία μας μιλάνε όλοι αυτοί οι καλόπιστοι αναλυτές , εγώ που έχω διαβάσει λίγη ιστορία δεν μπορώ να καταλάβω. Μήπως για η Γαλλική Βοναπαρτική; Την Βρετανική που στην επικράτεια της ο ήλιος δεν έδυε ποτέ; η στην Αμερικανική που καταδίκασε δεκάδες χώρες στη αθλιότητα με τους ιμπεριαλιστικούς κατακτητικούς πολέμους, και τους λαούς του κόσμου σε παρίες που τα παιδιά τους πεθαίνουν κατά χιλιάδες από την πείνα. Βέβαια από καταβολής κόσμου Δημοκρατία με ίσα δικαιώματα δεν υπήρξε ποτέ. Και όσες φορές οι κολασμένοι ης γης σήκωναν κεφάλι η άρχουσα πλουτοκρατική τάξη τους έπνιγε στο αίμα.. Το πάθημα ης Νάξου από την Αθηναϊκή Δημοκρατία δεν το γνωρίζουν οι αναλυτές; Δεν γνωρίζουν το τέλος των δούλων και του Σπάρτακου από τις λεγεώνες των Ρωμαίων; Αγνοούν μήπως το τέλος των Ζηλωτών της Θεσσαλονίκης το 1349; και βέβαια δημοκρατία και βία δεν συμβιβάζονται όπως γράφει ο φίλος μου που πολλά του χρωστάω Γιάννης Κορομήλης. Αλλά δεν μπορει να συμβιβάζεται και δημοκρατία με πάμπτωχους τους πολλούς και πάμπλουτους τους λίγους. Και πολύ σωστά είπε ο Μάο. Το δίκιο και η εξουσία του λαού βρίσκεται και Θα βρίσκεται πάντα στην κάνη του όπλου.

Νίκος Κουκουτάτσιος

Λιτοχωρο 25/9/2013.