από την ζαγαλισα την εφημερίδα των Ελλήνων Πομάκων της Θράκης.
Ρωτήσαμε τον Γάλλο πρόξενο της Γαλλίας στη Θεσσαλονίκη (κο Christophe Le Rigoleur), κατά την διάρκεια της τιμητικής για εμάς επίσκεψής του στη Ζαγάλισα (23 Απριλίου 2013), εάν θα τολμούσε ως πρόξενος της Γαλλίας, να πάει σε μία χώρα χριστιανική, να μπει στο άγιο βήμα μιας εκκλησίας, παίρνοντας το μικρόφωνο και έχοντας μαζί του έναν πολιτικό οποιουδήποτε κόμματος εκείνης της χώρας και να εκστομίσει προπαγανδιστικό λόγο μέσα στο ναό. Η απάντησή του ήταν: «ούτε καν θα τολμούσα να το διανοηθώ».
Αντίθετα, ο Τούρκος διπλωμάτης, πρόξενος (Αγάς) Κομοτηνής, κάθε Παρασκευή, πριν ή μετά την προσευχή, κατά περίπτωση, για να προλάβει και το επόμενο τζαμί, έχοντας από την μία τον ψευτομουφτή και από την άλλη τον εκάστοτε μουσουλμάνο βουλευτή, παίρνει το μικρόφωνο, λιβανίζει τους κατοίκους και εκστομίζει ύβρεις και λίβελους κατά της Ελλάδος, γιατί δεν αναγνωρίζει την μειονότητα ως τουρκική και τον «εκλεγμένο μουφτή» τους.
Να σημειώσουμε ότι σε καμία χώρα του ισλαμικού κόσμου ο μουφτής δεν εκλέγεται αλλά διορίζεται από το κράτος, με πρώτο και καλύτερο παράδειγματην ίδια την Τουρκία.
Ένας λόγος που ο πρόξενος – Αγάς παρευρίσκεται σε κάθε θρησκευτική εκδήλωση, είναι ο ρόλος του ως «γενικού επιθεωρητού» της περιοχής. Φανταστείτε ότι προκειμένου να παραστεί ο πρόξενος σε κάποιο χωριό, οι υπεύθυνοι καθυστερούν μέχρι δύο ώρες τις εκδηλώσεις, αλλά και τις προσευχές, πράγμα ανεπίτρεπτο για τη μουσουλμανική θρησκεία.
Δύο είναι οι λόγοι που υπαγορεύουν τη συγγραφή αυτού του άρθρου: Ο πρώτος είναι ότι ο Γάλλος διπλωμάτης πέραν της διπλωματίας εφαρμόζει το σαβουάρ βιβρ (savoir vivre), ενώ ο Τούρκος διπλωμάτης δεν έχει ιδέα από τοχούσνιου μουασερέτ ( حسن معاشرت ) των Οθωμανών, που και τα δύο μεταφράζονται στην ελληνική γλώσσα, «τρόποι καλής συμπεριφοράς». Με άλλα λόγια, η διαφορά πολιτισμού και βαρβαρότητας.
Ο δεύτερος λόγος και πιο σοβαρός είναι ότι μετέτρεψαν τα ιερά τεμένη μας από χώρους λατρείας σε χώρους προπαγάνδας και μίσους κατά της Ελλάδος. Σε αυτό βέβαια φέρουν μεγάλη ευθύνη και οι νόμιμοι Μουφτήδες Κομοτηνής, Ξάνθης και Διδυμοτείχου, οι οποίοι δεν αντιδρούν, όπως θα όφειλαν.
Η ευθύνη βαρύνει και το ελληνικό κράτος, διότι γνωρίζουμε καλά, ότι όταν στο πρόσφατο παρελθόν κάποιος Μουφτής αποφάσισε να αντιδράσει, έπεσε επάνω του το ΥΠΕΞ (αν νομίζατε της Τουρκίας κάνετε λάθος) της Ελλάδας και τον πίεσε να μην αντιδράσει διότι θα προκληθεί ...ένταση! Η πραγματικότητα είναι ότι κανείς τεμπέλης διπλωμάτης της περιόδου εκείνης δεν είχε το θάρρος και τη βούληση να πατάξει τον τουρκικό εθνικισμό. Η συνέχεια είναι γνωστή...
Το ίδιο πράγμα εάν έκανε κάποιος στην Τουρκία, σε οποιοδήποτε τζαμί, άλλες εποχές θα τον απαγχονίζανε, ενώ σήμερα θα γλύτωνε με ισόβια.
Ο Προφήτης μας απαγορεύει ρητά κάθε πράξη και λόγο εντός του τεμένους, (έστω και μία λέξη) που δεν θα αναφέρεται στον Θεό και στην Προσευχή. Ακόμα και σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης, π.χ. όταν ξεσπάσει πυρκαγιά ή γίνει σεισμός, πρέπει να φωνάξουμε «Αλλάχου Εκμπέρ», δηλαδή «ο Θεός είναι μεγάλος», για να επιστήσουμε την προσοχή των προσευχομένων και να μην εκστομίσουμε καμία άλλη λέξη.
Και αν τα γραφόμενα της Ζαγάλισα δεν σας πείθουν παραθέτω τη δήλωση του προέδρου της Τουρκίας Αμπντουλλάχ Γκιούλ, ο οποίος μετά την προσευχή (ναμάζι) της Παρασκευής 26.4.2013, δήλωσε: «στην αυλή του τζαμιού και σε ιερό λατρευτικό χώρο δεν κάνω πολιτικές δηλώσεις σε δημοσιογράφους. Ας είναι κάπου αλλού» (εφημ. Hürriyet). Φανταστείτε ότι αυτή η κατηγορηματική δήλωση έγινε στην αυλή ενός τζαμιού. Πόσο μάλλον εάν του υπέβαλαν ερωτήσεις οι δημοσιογράφοι μέσα στο τζαμί. Τότε, σίγουρα θα τους πετούσε έξω με τις κλωτσιές…
Συνεχίζεται
Τεύχος 66 Μάιος - Ιούνιος 2013
http://zagalisa.gr/content/thriskeia-kai-propaganda-mesaionikes-praktikes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου