Των Μανώλη Πιμπλή – Αριστοτελίας Πολώνη
Τι έκανε ο Αλή Πασάς στα Γιάννενα; Μα, οργάνωσε την επανάσταση των Αλβανών εναντίων των Τούρκων!! Τουλάχιστον, έτσι αναφέρεται σε αλβανικά σχολικά εγχειρίδια της δεκαετίας του ’80. Τα οποία, πάντως, βλέπουν πολύ θετικά τους Έλληνες:
«Η Φιλική Εταιρία οργάνωσε «την ένοπλη εξέγερση του ελληνικού λαού που πολέμησε για τη γη και την ελευθερία της Ελλάδος». Βοήθησαν βέβαια και «όλοι οι λαοί της Βαλκανικής», φυσικά και οι ίδιοι οι Αλβανοί αφου «πολλοί Αλβανοί αγωνιστές υπήρξαν διακεκριμένοι στρατιωτικοί αρχηγοί της ελληνικής επανάστασης» – αλλού μνημονεύεται ο Μάρκος Μπότσαρης, αλλού γίνεται υπαινιγμός για την Μπουμπουλίνα. Τα περί ελληνικής εθνικής συνείδησης των αγωνιστών, βέβαια αποσιωπούνται.
Τι συνέβη στη Νάουσα; «Η μάχη του ελληνικού λαού για την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό προκάλεσε τον αναβρασμό μεταξύ των Μακεδόνων της Νότιας Μακεδονίας», έλεγε το σχολικό εγχειρίδιο των Σκοπιανών ήδη πριν ανεξαρτητοποιηθούν. Μιλάει για τη Νιέγκους (Νάουσα) και την Μπερ (Βέροια), για τους «Μακεδόνες»
Ατανάς Καρατάσο καιΓκάτσε (δηλαδή για τον Τάσο Καρατάσο και τον Αγγελή Γκάτσο).
Συμπάθεια
Οι Βούλγαροι, πάλι. υπερτονίζουν τον ρόλο κάποιων «διαπρεπών αρχηγών της εθνικής βουλγαρικής
Ο Μάρκος Μπότσαρης και η Μπουμπουλίνα ήταν Αλβανοί Ήρωες. Οι Βούλγαροι βοήθησαν πολύ την Ελληνική επανάσταση… Οι Έλληνες επί τουρκοκρατίας ήταν προνομιούχοι και αχάριστοι!! Κάθε Βαλκανικός λαός, στα σχολικά του εγχειρίδια, βλέπει το 1821 “αλλιώς”.
αφύπνισης» στη Φιλική Εταιρία όπως οι Απρίλοφ. Μπερόν, Πίκολο (ή μήπως λέγεταιΠίκολος). Αλλά δείχνουν και εκείνοι όπως όλοι οι Βαλκανιοι πλην Τούρκων «έκδηλη συμπάθεια προς τους επαναστάτες Έλληνες» (θ. Κατσουλάκος Κ. Τοαντίνης «Προβλήματα ιστοριογραφίας στα σχολικά εγχειρίδια των βαλκανικών κρατών». Εκδ. Εκκρεμές 1994).
Οι Τούρκοι βέβαια, βλέπουν τα πράγματα από την ανάποδη. Οι Έλληνες ζούσαν θαυμάσια και στάθηκαν αχάριστοι, είναι το επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Επηρεάστηκαν κατ’ αρχήν από τους Ρώσους και δευτερευόντως από τη Γαλλική Επανάσταση και έκαναν «ανταρσία». «Κυρίως στον Μοριά και στα νησιά του Αιγαίου οι Ρωμιοί ζούσαν σαν να ήταν ανεξάρτητοι. Οι Οθωμανοί τους Έλληνες τους ξεχώριζαν, τους θεωρούσαν ανώτερους από τους άλλους χρισπανούς και τους χρησιμοποιούσαν σε δημο σιες υπηρεσίες και ως διερμηνείς», γράφει σχολικό εγχειρίδιο της τελευταίος τάξης.
Πράξεις αχαριστίας
“Τα Τουρκικά σχολικά εγχειρίδια παρουσίαζουν όλα τα εθνικά βαλκανικά κινήματα που οδήγησαν στη δημιουργία εθνών-κρατών, στα οποία εντάσσεται και η Ελληνική Επανάσταστη – ως πράξεις αχαριστίας απέναντι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία», λέει στα ·ΝΕΑ» η αναπληρώτρια καθηγήτρια Νεώτερης Ιστορίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης,Χριστίνα Κουλούρη. Και προσθέτει: ·Δεν έχουν πολλές λεπτομέρειες: ο τρόπος γραφής είναι παλυ ελλειπτικός, ξερά περιγραφικός, χωρίς ερμηνείες Απλή παράθεση ημερομηνιών, ονομάτων και γεγονότων. Πρέπει, όμως, να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι η δημιουργία του ελληνικού κράτους είναι λιγότερο σημαντική για την Οθωμανική αυτοκρατορία απ’ ότι ήταν για την Ελλάδα Η Οθωμανική Αυτοκρατορία συρρικνώθηκε, είχε κι άλλες απώλειες εκτός από την ελληνική και τα σχολικά εγχειρίδια πρέπει να περιλάβουν γεγονότα μεγαλύτερης έκτασης απ* αυτήν που καλύπτει η Ελληνική Επανάσταση. Οσο για τα άλλα βαλκανικά κράτη και τα σχολικά τους εγχειρίδια προφανώς δεν βλέπουν την Ελληνική Επανάσταση αρνητικά, οι σχεπκές αναφορές πάντως είναι περιορισμένες. Άλλωστε, όλες σι ιστορίες είναι εθνικές ιστορίες»·
Οπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» η κ. Αιμιλία θεμοπούλσυ, λέκτωρ Οθωμανικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, «από τη δεκαετία του ’60 έως και τις αρχές της δεκαετίας του ’7Ο υπήρχαν στα τουρκικά σχολικά εγχειρίδια εκτενείς αναφορές στην Επανάσταση του ’21. Ομως στα νέα εγχειρίδια της δεκαετίας του ’90 οι αναφορές γίνονται πολύ μικρές και υπάρχει τάση υποβάθμισης. Και γενικότερα όμως τις δύο τελευταίες δεκαετίες οι αναφορές στην Ελλάδα έχουν συρρικνωθεί. Ο Μεν αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός παρουσιάζεται ως υποσύνολο του κεφαλαίου “Μεσογειακοί πολιτισμοί” ενώ για το Βυζάντιο δεν γίνονται ψεδόν καθόλου αναφορές”. Ωστόσο, σημειώνει, “είναι λογικό ν είμαστε εμείς εκείνοι πο αφιερώνουμε πολλές διδακτικές ώρες στην Επανάσταση. Υπάρχει διαφορετική πρόσληψητων γεγονότων στις δύο όχθες. Το κοινό σημείο είναι ότι και οι δύο πλευρές έκαναν βαρβαρότητες, τονίζουν όμως μόνο εκείνες της άλλης πλευράς”.
Πηγή: Ta Nέα, 22/03/2003
ΕΣΤΑΛΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ…
«Οι Έλληνες σκότωσαν όλους τους Τούρκους στην Πελοπόννησο (στην Τριπολιτσά), 40.000 άτομα», αναφέρεται σε τουρκικό σχολικό εγχειρίδιο του Δημοτικού. Μέχρι το 1994 υπήρχε η συμπληρωματική φράση: «Έδειξαν ότι ήταν ικανοί να σκοτώσουν ακόμα και βρέφη μέσα στις κούνιες τους». Και αλλού αναφέρεται: «Οι Ρωμιοί επιτέθηκαν στους Τούρκους στον Μοριά και τη Θεσσαλία, έσφαξαν τους μουσουλμάνους, λεηλάτησαν την περιουσία τους και διέπραξαν ανείπωτες αγριότητες».
Ο Ηρακλής Μήλλας («Εικόνες Ελλήνων και Τούρκων», Αλεξάνδρεια 2001) αναφέρεται και στο εξής
Μέλος της αρμόδιας για τα τουρκικά σχολικά βιβλία κρατικής επιτροπής που ανέβηκε στο βήμα αμέσως μετά, έκανε μια δήλωση που πάγωσε το ακροατήριο: “Το απόσπασμα που μας διάβασε ο κ. Μήλλας εστάλη από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας και εμείς έπρεπε να τη συμπεριλάβουμε στο κείμενο έτσι όπως είχε»
εκπληκτικό περιστατικό: «Σε συνέδριο στην Κωνσταντινούπολη το 1997, σχετικά με τα σχολικά βιβλία Τουρκίας και Γερμανίας, παρουσίασα σαν δείγμα απαράδεκτης γραφής μια περικοπή βιβλίου του γυμνασίου που αναφέρεται στους γείτονες της Τουρκίας: “Όσο για τις γειτονικές χώρες, αυτές έχουν φανερούς ή κρυφούς σκοπούς. Σύμφωνα με τις περιστάσεις, θέλουν να γίνουν κυρίαρχοι όλης ή μέρους της Μικρός Ασίας ή να καταστήσουν τους κατοίκους της αδύναμους να υπερασπιστούν αυτά τα εδάφη. Σαν αποτέλεσμα βλέπουμε ότι η Τουρκία λόγω της σημαντικής γεωπολιτικής θέσης της, αντιμετωπίζει μια συνεχή απειλή». Μέλος της αρμόδιας για τα τουρκικά σχολικά βιβλία κρατικής επιτροπής που ανέβηκε στο βήμα αμέσως μετά, έκανε μια δήλωση που πάγωσε το ακροατήριο: “Το απόσπασμα που μας διάβασε ο κ. Μήλλας εστάλη από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας και εμείς έπρεπε να τη συμπεριλάβουμε στο κείμενο έτσι όπως είχε».
Βέβαια και στα ελληνικά σχολικά εγχειρίδια, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, οι Τούρκοι παρουσιάζονταν ως μία νομαδική στρατιωτική φυλή, φιλοπόλεμη, με άγρια ένστικτα και τάση προς τη λεηλασία και τις σφαγές (περιγράφονται κομμένα χέρια, αιμοστάλακτα κεφάλια). Μάλιστα σε βιβλίο Γεωγραφίας οι Τούρκοι παρουσιάζονταν ως «κίτρινη φυλή".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου