Απολυμένοι της Wall Street: Ανακάλυψαν τον ελεύθερο χρόνο
Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Μέσα στην ανεργία, ορισμένοι πρώην χρηματιστές κατάφεραν να ανακαλύψουν τις άλλες πλευρές του εαυτού τους, με σύμμαχο τον ελεύθερο χρόνο που δεν είχαν όταν εργάζονταν.
Πολλοί υπάλληλοι-χρηματιστές της Wall Street έχουν μείνει χωρίς δουλειά εδώ και 18 μήνες, ενώ άλλοι μετρούν 14 ή 12 μήνες χωρίς δουλειά. Η περίοδος αυτή ήταν «άκαρπη» για πολλούς πρώην κουστουμαρισμένους της Wall Street που πήραν την αποζημίωσή τους πολύ πριν να έρθει η ύφεση. Αλλά ορισμένοι πρώην «χρηματοϋπάλληλοι» δείχνουν σχεδόν ευχαριστημένοι που μπορούν να προσφέρουν έστω και εθελοντική εργασία σε κάποιο δημοτικό πρόγραμμα, ή παίρνουν μέρος σε κάποιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα ως μαθητευόμενοι.
Με τα δεδομένα της τρέχουσας οικονομίας, είναι πολύ σπάνιο να αντιδρά ένας απολυμένος με αυτό
τον τρόπο. Για κάποιους όμως που έχουν σπαταλήσει χρόνια δουλεύοντας τρελές ώρες και σε συνθήκες υψηλής πίεσης, συχνά εις βάρος του προσωπικού ή οικογενειακού τους χρόνου, το απότομο τέλος της διαδρομής της καριέρας τους στη Wall Street παρείχε τον χρόνο για να σκεφτούν και να ανασυνταχθούν.
Μάλιστα, εφόσον έχουν βγει από την τρεχάλα την πρώην δουλειάς τους, το σκέφτονται πολύ εάν θέλουν να ξαναγυρίσουν στην ίδια κατάσταση.
«Είναι πανεύκολο, όταν μπαίνεις για πρώτη φορά στη δουλειά και ξεκινάς να αποκτάς εμπειρία, να κολλήσεις σε μια ασφυκτική κατάσταση ρουτίνας», λέει ο Ματ Γκάτο, πρώην διευθυντής επενδύσεων της Lehman Brothers, που κατέρρευσε τον Σεπτέμβριο του 2008 και σκόρπισε τον πανικό στις παγκόσμιες αγορές.
Στα 35 του, ο Γκάτο βλέπει τους μήνες που δεν εργάζεται ως «συναρπαστικούς» και «απελευθερωτικούς». Μετά από αρκετά χρόνια χωρίς καμίαν άλλη ενασχόληση πέρα από τη δουλειά του, ο Γκάτο έχει αναλάβει τώρα το μεγαλύτερο μέρος της φροντίδας του δίχρονου γιου του, πράγμα που του δίνει μεγάλη ευχαρίστηση. Παράλληλα, ολοκλήρωσε τις σπουδές του και πήρε πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων, ξαναπήγε στο γυμναστήριο, έμαθε να μαγειρεύει… Μάλιστα πήρε την απόφαση ότι όταν θα ξαναπάει πίσω στο γραφείο, θα θέλει μια επαγγελματική ζωή που θα είναι συντονισμένη με τις προσωπικές του αξίες, πιθανώς σε κάποιον μη κερδοσκοπικό οργανισμό ή σε μια εταιρεία που έχει κοινωνικούς προσανατολισμούς.
Έτσι, οι πρώην καλές αποδοχές και οι μεγάλες αποταμιεύσεις επέτρεψαν σε ορισμένους απολυμένους από τον χρηματοοικονομικό κλάδο να ανακαλύψουν και πάλι τον εαυτό τους.
Η Άγκαθα Μέλβιν, σύμβουλος παγκόσμιων δραστηριοτήτων, καταφέρνει μετά από 18 μήνες ανεργίας να δει το μέλλον της. Όταν δούλευε για 15 ώρες την ημέρα, δεν μπορούσε να το δει καθόλου. Στο χρηματοοικονομικό «πιεστικό περιβάλλον», όπως η ίδια το αποκαλεί, δεν είχε καν τον χρόνο να σκεφτεί. Τώρα όμως, ζώντας με τις οικονομίες της τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, ανακάλυψε και πάλι τι έχει σημασία στη ζωή της. Έτσι, στις επόμενες δουλειές που θα της τύχουν, έχει αποφασίσει να μελετήσει με προσοχή εάν αυτές θα αξίζουν για να δουλεύει τόσες ώρες. Και φυσικά, δεν θα κρίνει πλέον τις δουλειές αυτές με βάση μόνο τις αποδοχές, όπως λέει.
«Ο χρόνος είναι κάτι που δεν μπορείς ποτέ να πάρεις πίσω», πιστεύει τώρα.
Επόμενο παράδειγμα ο Άρνολντ Τσου. Μετά τον κλάδο της αεροναυπηγικής, ο Άρνολντ είχε «μετακομίσει» για δύο δεκαετίες στον οικονομικό χώρο εφαρμόζοντας εκεί τις μαθηματικές του ικανότητες, αλλά μετά την απόλυσή του από θέση διευθυντή πέρσι, σχεδιάζει μια ακόμη μετάβαση. Ένας χρόνος στην ανεργία του δίδαξε πολλά συναισθηματικά «υψηλά» και «χαμηλά», λέει ο ίδιος.
«Το όφελος της αβεβαιότητας είναι ότι δεν είσαι εγκλωβισμένος κάπου», και αυτό τελικά είναι «απελευθερωτικό».
Η Κεϊτλίν Ζαλούμ, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, που έχει μελετήσει την «κουλτούρα» της Wall Street, πιστεύει ότι η αποδοχή της αβεβαιότητας είναι κάτι ευκολότερο για τους χρηματοοικονομικούς υπαλλήλους που έχουν δει τις εταιρείες ή τα τμήματα που εργάζονταν να καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι.
«Ξέρουν ήδη να αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους, εφόσον ήταν μέσα στο παιχνίδι της ανάληψης κινδύνου», λέει η καθηγήτρια, τονίζοντας ότι «το να απολυθεί κανείς ίσως απλά να είναι ένα στοιχείο της ιστορίας 'κέρδους και ζημίας' με την οποία έχουν ασχοληθεί κάθε μέρα στη Wall Street».
Όσον αφορά τον Άρνολντ Τσου, αυτή τη στιγμή ψάχνει για μια θέση στο νέο χρηματοοικονομικό περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί μετά τον πανικό της κρίσης, αλλά λέει ότι είναι για πολλούς λόγους ευγνώμων που γνώρισε αυτή την προσωπική κρίση στη ζωή του.
Δεκάδες άλλοι έχουν εγγραφεί σε ταχύρυθμα προγράμματα εκπαίδευσης, είτε οικονομικής σκοπιάς είτε άλλου αντικειμένου, που ενδέχεται να τους πάει σε τελείως διαφορετικό εργασιακό περιβάλλον από αυτό που απολύθηκαν.
Αλλά όλοι επιθυμούν την επιστροφή σε κάποια σταθερότητα, καθώς τα τελευταία χρόνια οι καταστάσεις που πέρασαν ήταν ευμετάβλητες, σαν τις τιμές των μετοχών.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AP
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου