Reuters / Yorgos Karahalis
Η Δαμόκλειος Σπάθη κρέμεταιπάνω από την Κύπρο2 Απριλίου του 2013 Patrick Henningsen είναι συγγραφέας, δημοσιογράφος ερευνητής, κινηματογραφιστής και ιδρυτής της ειδησεογραφικής ιστοσελίδας 21stCentury Wire.com.
Ενώ οι γραφειοκράτες και οι τεχνοκράτες στη Λευκωσία ήταν απασχολημένοι προσπαθώντας να συμφωνήσουν σε ένα ακόμα πιο φοβερό κούρεμα, από οποιαδήποτε από τις προηγούμενες προτάσεις της τρόικας, η θανατηφόρα παθογένεια της ΕΕ έχει αρχίσει να εξαπλώνεται στις μακρινές γωνιές της χώρας, χτυπώντας τη νότια παραθαλάσσια τουριστική πόλη της Πάφου.
Η Κύπρος κατάφερε να αποφύγει τον αρχικό κίνδυνο ενός γενικευμένου bank run και την πιθανότητα μαζικών ταραχών, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται στο γεγονός ότι κανείς Κύπριος δεν θέλει να δει τη χώρα του να γίνεται μια άνομη δημοκρατία της μπανάνας στην περιοχή της Μεσογείου.
Αλλά αυτή η ηρεμία δεν θα διαρκέσει για πολύ, αν οι ολιγάρχες των τραπεζών συνεχίζουν να πιέζουν την οικονομία.
Έλεγχος κεφαλαίων και παγωμα τραπεζικών καταθέσεων σημαίνει χιλιάδες επιχειρήσεις σήμερα σε στραγγαλισμό των κονδυλίων λειτουργίας τους. Είναι ένα πολύ κακό σκηνικό. Ένας επιτυχημένος ιδιοκτήτης μπαρ στην Πάφο, ο Nικόλας, πλήττεται ιδιαίτερα σκληρά και μας είπε ότι η ιστορία του είναι η ίδια με κάθε έμπορο της περιοχής που γνωρίζει.
Ο Νικόλας μας εξήγησε: “Ο λογαριασμός της πιστωτικής εμπορικής μας κάρτας
ήταν της Λαϊκής Τράπεζας και δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση πια, έτσι δεν μπορούμε να δεχθούμε κάρτες. Οι άνθρωποι δεν ξοδεύουν χρήματα. Όλοι οι προμηθευτές μας ζητούν μετρητά για τις παραγγελίες και εμείς απλά δεν έχουμε αρκετά. Έχουμε τα τσεκ μας στην τράπεζα, αλλά δεν έχουμε τους πόρους για να τα καλύψουμε. Το προσωπικό πρέπει να πληρώνεται σε μετρητά τώρα, καθημερινά. Τα κεφάλαια μου έκτακτης ανάγκης είναι παγωμένα σε άλλο τραπεζικό λογαριασμό και δεν μπορώ να έχω πρόσβαση για τις επόμενες 45 ημέρες. Πάνω από όλα, ο τουρισμός έχει πέσει και δεν έρχονται ξένα χρήματα πια. Θα είμαστε τυχεροί αν αντέξουμε 4 ή 6 μήνες.
“Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την κατάσταση είναι αν η κυβέρνηση επιβάλει περικοπές λιτότητας στις κρατικές δαπάνες”.
Με άλλα λόγια, τα πράγματα είναι πιθανό να πάνε πολύ χειρότερα, καθώς η Δαμόκλειος Σπάθη τώρα κρέμεται πάνω από το κεφάλι κάθε Κύπριου.
No danger of a bank run on Friday, as some Cypriots taking it easy (Photo by Patrick Henningsen)
Η ιστορία του Δαμοκλή είναι μάλλον οδυνηρή με περισσότερους από έναν τρόπους. Ο μύθος του Δαμοκλής μπορεί να εφαρμοστεί με δύο τρόπους εδώ. Με όποιον μιλάμε εδώ, στην Κύπρο, γνωρίζει ότι αυτό το σπαθί κρέμεται από πάνω του. Είναι προφανές για τις χιλιάδες μικρές και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις, που βρίσκονται εκει και μόλις και μετά βίας βαστάνε, αντιμετωπίζοντας τον ελέγχο κεφαλαίων και την οξεία έλλειψη ρευστότητας. Εάν δεν διέθεταν επαρκή ταμειακά αποθέματα πριν τους χτυπήσει η κρίση , τότε είναι αμφίβολο ότι δεν θα είναι σε θέση να ξεπεράσουν τη θύελλα επ ‘αόριστον.
Η βαθύτερη πτυχή της Σπάθας του Δαμοκλή εδώ, είναι ότι πριν από την ένταξη στην ΕΕ και τη συμμετοχή της στο ενιαίο νόμισμα, η Κύπρος ήταν μια κλειστή οικονομία και μπορούσε πιο εύκολα να διαχειριστεί τις εγχώριες και τις εισερχόμενες ροές της. Το νόμισμα της, η Κυπριακή λίρα, ήταν ένα από τα ισχυρότερα στον κόσμο. Γεμίζε ένα κενό στις διεθνείς αγορές, προσφέροντας έναν ασφαλή και κερδοφόρο υπεράκτιο προορισμό για επενδύσεις κεφαλαίου. Γιατί να ανησυχείς όταν όλο έδειχναν να πηγαίνουν καλά;
Στη συνέχεια, ήρθαν τα Ρώσικα χρήματα και στη συνέχεια η στεγαστική φούσκα και το ευρώ – το οποίο μετέτρεψε αυτό το μικρό νησί των 800.000 κατοίκων σε μια κερδοσκοπική ευκαιρία για όλους, όπου το εισερχόμενο φθηνό χρήμα διέφθειρε σχεδόν κάθε επίπεδο της Κυπριακής κοινωνίας. Αυτή η περίοδος των κερδοσκοπικών παιχνιδιών, με βάση την Λευκωσία, ενσωματώθηκε επάνω σε ήδη υπάρχουσες, προ-ευρώ στρώσεις διαφθοράς και παχυλών καφέ φακέλων.
Ήταν μια τέλεια καταιγίδα για τον Δαμοκλή μας. Όλο αυτό το διάστημα, δαιμόνιοι Σάιλοκς στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Βερολίνο και διαχειριστές στις Βρυξέλλες, παρακολουθούσαν στενά και απλά περίμεναν κάποιον να ενεργοποιήσει την παγίδα.
Αναμφισβήτητα, ότι αυτός ο κάποιος ήταν ένας Έλληνας μεγιστάνας, με υποστήριξη από το Ντουμπάι, ο φιλόδοξος Ανδρέας Βγενόπουλος, ο οποίος ανέλαβε τον έλεγχο της Λαϊκής Τράπεζας της Κύπρου και προχώρησε στην σύνδεση των Κυπριακών τραπεζών με το καταποντισμένο Ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Μπορείτε να κατηγορήσετε τον Βγενόπουλο, ή την διοίκηση της Λαϊκής Τράπεζας, ή μπορείτε να κατηγορήσετε το ξέπλυμα χρήματος, ή την τρόικα. Μπορείτε να κατηγορήσετε ακόμη και τους διεφθαρμένους πολιτικούς, αλλά στο τέλος, το μόνο που θα μπορούσε να κάνει ο οποιοσδήποτε ήταν να κάθετε και να βλέπει τον ισολογισμό της να τυλίγεται στις φλόγες και να την παρακολουθεί να βυθίζεται στον πάτο. Η διαφθορά στη Λευκωσία άφησε τη μαφία της τρόικας να ελέγχει ολόκληρη της χώρα στην Κύπρο. Όπως και ο Δαμοκλής, κάποιοι γηραιότεροι Κύπριοι τώρα λαχταρούν την παλιά τους αγροτική ζωή, που το να ζείς από τη γη ήταν αναπόσπαστο μέρος της ζωής εδώ.
Όπως συμβαίνει πάντα αυτές τις μέρες, οι οικονομικοί πόλεμοι των ελίτ και τέλος τα σχέδια Ponzi (ΣτΜ. εννοεί τις «πυραμίδες») καταλήγουν στην καταστροφή για τον μέσο αποταμιευτή και ακόμα χειρότερα, καταλήγουν στην καταστροφή και για τον μεγαλύτερο από τον μέσο αποταμιευτή. Οι άνθρωποι καλούνται να πληρώσουν για τις συλλογικές απώλειες της ελίτ.
Not quite Damocles, but local Nicosian demonstrates the concept to us in front of Bank of Cyprus (Photo by Patrick Henningsen)
Ο ρόλος των Βρυξελλών
Ένας ντόπιος ιδιοκτήτης εστιατορίου στη Λάρνακα, ο κ. Πετρέου, μου διηγήθηκε μια ιστορία που με στεναχώρησε και απεικονίζει την Ελληνική τραγωδία που εκτυλίσσεται εδώ, μπροστά στα μάτια μας. Η επιχείρησή του έχει ήδη πληγεί από ένα χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ έργο, την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου που θα περνάει κατά μήκος της παραλίας και θα έχει ως αποτέλεσμα να του κόψει και άλλο την δουλειά του. Οι ανάδοχοι κινούνται με ρυθμό σαλιγκαριών και αναμένεται το έργο να κάνει δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί.
Οι Ευρωκράτες και οι εταιρείες που επωφελούνται από το έργο, δεν έχουν προσφέρει καμία αποζημίωση και κάποιοι υποπτεύονται ότι αυτό το χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ, οδικό έργο, έγινε βάσει σχεδίου από τα λόμπι των Βρυξελλών, με σκοπό να συντρίψουν τις μακροχρόνιες ντόπιες επιχειρήσεις, που ήδη παλεύουν να τα φέρουν βόλτα, με σκοπό την ανάπλαση της περιοχής με σύγχρονες ιδιοκτησίες, πολλών εκατομμυρίων δολαρίων και με καζίνο στη Λάρνακα, σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν εκεί τα δισεκατομμύρια της περιοχής του Κόλπου και τα πλούσια εισοδήματα της Βόρειας Ευρώπης.Τώρα, η τραπεζική κρίση τους έχει χτυπήσει ως μια αριστερή γροθιά για νοκ-άουτ.
Ο ιδιοκτήτης μας εξηγεί, «Για 29 χρόνια, πλήρωνα το ενοίκιο πάντα στην ώρα μου, αλλά αυτή την εβδομάδα θα πρέπει να καλέσω την ιδιοκτήτρια και να της ζητήσω να μου μειώσει το ενοίκιό καθώς δεν μπορώ να το πληρώσω. Οπότε θα της δώσω επιλογή – ή να μειώσει το ενοίκιο ή να με πάει στο δικαστήριο, γιατί ούτως ή άλλως, δεν αντέχω πια να το πληρώνω ».
Το επόμενο ζήτημα θα είναι το πανεπιστήμιο της κόρης του, λέγοντας ότι δεν αντέχει οικονομικά πια, να βοηθήσει την χρηματοδότηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της.
Αυτές είναι ιστορίες που άνθρωποι, όπως η Κριστίν Λαγκάρντ και η Άνγκελα Μέρκελ δεν πρόκειται ποτέ να ακούσουν και ενώ μπορούν και έχουν τη δύναμη να διορθώσουν την κατάσταση. Εάν εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι ενδιαφέρονται πραγματικά, τότε είστε πιθανώς ακόμα σε κατάσταση άρνησης.
Agent provocateur
The bank run never happened, partly because everyone knew there would be capital controls (Photo by Patrick Henningsen)
Ο ρόλος του Χριστόφια
Τώρα που ο κίνδυνος ενός άμεσου run-bank έχει υποχωρήσει, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας έχει μπεί στο επίκεντρο της οργής του λαού.
Ο κ. Πέτρου, ένας ντόπιος συνταξιούχος αγρότης λέει, «Θυμάστε την στιγμή που παραιτήθηκε ο Χριστόφιας, μόλις πριν από πέντε εβδομάδες και στη συνέχεια οι τράπεζες μας έκλεισαν τις πόρτες τους, τρεις εβδομάδες αργότερα;”
“Ο Κομμουνιστής Πρόεδρός μας ανέβηκε στην εξουσία με ένα πλεόνασμα € 1 δις και έφυγε με ένα χρέος € 17,5 δις στους διεθνείς τραπεζίτες. Πού είναι τώρα; “
Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι πεπεισμένοι ότι ο Χριστόφιας θα εμπλακεί κατά τη διάρκεια της επικείμενης δικαστικής έρευνας σχετικά με την κατάρρευση των τραπεζών.
Φυσικά, το μεγάλο ερώτημα στο μυαλό όλων μας είναι: γιατί η Κύπρος; Γιατί τώρα; Σοσιαλδημοκράτης και δηλωμένος κομμουνιστής ο Δημήτρης Χριστόφια ανέβηκε στην εξουσία το 2008, μέσω μιας κυβέρνησης συνασπισμού, κάνοντας εκστρατεία με την πλατφόρμα της «επανένωσης της Κύπρου», φέρνοντας την Ελληνική και την Τουρκική πλευρά κοντα, σε ένα διζωνικό ομοσπονδιακό κράτος. Στον κόσμο άρεσε η ιδέα, αλλά, αντι για αυτό πήραν μια οικονομική κατάρρευση.
Ο ρόλος ΗΠΑ-Ρωσίας-Κίνας
Ένας άλλος παίκτης που βρίσκεται στην σκιά αυτής της ιστορίας και αναφέρεται στις συζητήσεις στα καφενεία της Λευκωσίας, είναι οι ΗΠΑ, οι οποίες με τη βοήθεια του Χένρι Κίσινγκερ, ήταν οι αρχιτέκτονες της Τουρκικής εισβολής το 1974 και τα αφεντικά στο ΔΝΤ σήμερα. Όπως και οι Βρετανοί, οι ΗΠΑ έχουν επίσης στρατιωτική παρουσία στο νησί, μαζί με πάνω από 300 ακόμη βάσεις και εγκαταστάσεις τους διάσπαρτες σε όλη την Τουρκία.
Πολλοί Κύπριοι πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει τους πολυπλόκαμους θεσμούς τους, όπως το ΔΝΤ για να χτυπήσουν την Ρώσικη επιρροή – και τα χρήματα τους στην Κύπρο και ως εκ τούτου, στην Ευρώπη. Υπάρχουν περίπου 50.000 Ρώσοι που ζουν στην Κύπρο, συγκεντρωμένοι γύρω από την πόλη της Λεμεσού, μαζί με πολλές off-shore εταιρείες, καθώς και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι που έρχονται και την επισκεφτονται όλο το χρόνο. Αν οι ΗΠΑ, ή η ΕΕ ήθελε ασκήσει πίεση στη Ρωσία – ιδιαίτερα για την Συρία, τότε αυτό θα ήταν το πρώτο μέρος για να ξεκινήσουν.
Ανακαλύψαμε επίσης ότι εκτιμάται ότι υπάρχουν πάνω από 20.000 Κινέζοι,μέσα και γύρω από την Πάφο και θα περίμενε κανείς ότι θα υπάρχουν τουλάχιστον μερικές εκατοντάδες Κινέζοι εκατομμυριούχοι, ή δισεκατομμυριούχοι, οο οποίοι δέχθηκαν ένα αρκετά μεγάλο κούρεμα επίσης – αλλά δεν θα το ακούσετε αυτό στα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Divided Cyprus – Capital Nicosia dreams on one day reuniting the Greek and Turkish Cypriots again (Photo by Patrick Henningsen)
Ο ρόλος του Βγενόπουλου
Υπήρχε και ένα άλλο όνομα που ακούγαμε συνέχεια, ξανά και ξανα, καθώς «χτενίζαμε» τα σοκάκια της παλιάς πόλης της Λευκωσίας. Το όνομά του Ανδρέα Βγενόπουλου, του Έλληνα μεγιστάνα και προέδρου της αμφιλεγόμενης Marfin Investment Group και του ανθρώπου που φούσκωσε το οικονομικό μπαλόνι της, τώρα πτωχευμένης, Laiki Bank – το οποίο ήταν καταδικασμένο να σκάσει πριν από τρεις εβδομάδες, παίρνοντας μαζί του και το σύνολο της Κυπριακής οικονομίας.
Η ιστορία πίσω από την φουσκωμένη επιτυχία και αποτυχία του είναι ένα περίεργο ερωτικό τρίγωνο μεταξύ Ντουμπάι, Αθήνας και Λευκωσίας. Φαίνεται ότι ο κ. Βγενόπουλος είχε χαράξει έναν τεράστιο σχέδιο Ponzi που προσέλκυσε το σύνηθες ύποπτο πλήθος των φιλόδοξων χρηματοδοτών, των αφελών και διεφθαρμένων πολιτικών και των καλοπληρωμένων κυβερνητικών γραφειοκρατών, που συνέρρεαν πάνω από το ξέχειλο βάζο με το μέλι, των προσβάσιμων κεφαλαίων που καλύπτονταν από τα ίδια ομόλογα υψηλού κινδύνου και τα υπερτιμημένα χαρτιά που διέλυσαν την Ευρωπαία γειτόνισσα της Κύπρου, την Ελλάδα μόλις 2 χρόνια νωρίτερα. Μέχρι να καταλάβουν οι Κύπριοι τι συνέβαινε, ο ισολογισμός τους είχε ήδη πιάσει πάτο – αναγκάζοντας την Λευκωσία να πάει με δεμένα τα χέρια στην ΕΚΤ και αργότερα στο ΔΝΤ.
Ο Βγενόπουλος, όπως φαίνεται, ήταν ο agent provocateur της τρόικας σε αυτή την ιστορία – άναψε το σπίρτο, έφυγε από το κτίριο με όλα τα λάφυρα και το κοιτούσε να καίγεται, πέρα από την θάλασσα.
Reporter Patrick Henningsen finds out what the people are saying in the coffee houses of Nicosia (Photo by Patrick Henningsen)
Ο ρόλος των Γερμανών και της τρόικας
Τελευταία, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, ο κόσμος φάνηκε πολύ υποψιασμένος και κάπως προσβεβλημένος, από τους Γερμανούς, οι οποίοι μαγικά άνοιξαν την δική τους αγορά ομολόγων, προωθόντας κάθε είδους επενδύσεις, από ηλιακή ενέργεια μέχρι κάθε “ασφαλή επένδυση” – την ίδια στιγμή που η Κυπριακή οικονομία έπεφτε στο καζανάκι της Ευρω-τουαλέτας απο την τρόικα.
Αυτό που είναι χειρότερο, πάντως, είναι ότι η ελίτ της Τρόικας (Βρυξέλλες, Βερολίνο και ΔΝΤ) γνώριζε για αυτή την μόλυνση και, επίσης, γνώριζαν ότι η Κύπρος θα καταρρεύσει πολύ πριν από την τραπεζική αργία εκείνου του μήνα – αλλά το μόνο που έκαναν ήταν να περιμένουν και να παρακολουθούν καθώς ο μουσακάς χτύπαγε τον ανεμιστήρα, για να ορμήσουν πάνω σε περισσότερα δάνεια-κρίσης που τελικά τους έδωσεαν τον πλήρη οικονομικό έλεγχο στην οικονομική μοίρα του νησιού.
Είναι σαν τον έμπορο ηρωίνης που προσπαθεί να βοηθήσει την απεξάρτηση ενός χρήστη, δίνοντάς τους ένα κιλό πρέζα. Τι θα συμβεί εάν οι Ευρωπαικές και οι Κυπριακές τράπεζες υποθηκεύσουν εκ νέου όλα αυτό το νέο χρέος που εκδίδεται με βάση τα χρήματα της τρόικας; Και τι γίνεται με τους τραπεζίτες που χρησιμοποιώντας αυτά τα τελευταία δάνεια, ποντάρουν σε ένα μέρος του ανεκμετάλλευτου φυσικού αερίου της Κύπρου και των αποθεμάτων πετρελαίου; Θα μάθουμε σε έναν χρόνο, μέχρι τότε, παρακολουθούμε και περιμένουμε.
Ακόμα χειρότερα, φανταστείτε τον έμπορο ηρωίνης, αφού δίνει στον εξαρτημένο το τελευταίο κιλό πρέζας, προχωρά και κλέβει όλα του τα έπιπλα από το σπίτι, του ξεπουλάει και το σπίτι και μειώνει μισθούς και συντάξεις του καθενός, που ζεί μέσα στο σπίτι.
Οι εταιρείες ασφαλείας
Ένας νικητής μέχρι τώρα, είναι η ιδιωτική εταιρεία ασφαλείας G4S, η οποία ανέλαβε εργολαβικά την παροχή επιπλέον φύλαξης σε όλη την Κύπρο, στην περίπτωση που οι άνθρωποι χάσουν την υπομονή τους απο την κυβέρνηση και τα τροϊκανά αφεντικά τους στην Ευρώπη. Ήταν για αυτούς ένα σχετικά εύκολο κόλπο, μέχρι τώρα στην Κύπρο.
Αν συνέβαινε οπουδήποτε αλλού, θα υπήρχαν ταραχές στους δρόμους. Εάν η τρόικα προσπαθήσει να κλέψει τα χρήματα των καταθετών στην Ισπανία, η G4S πιθανότατα δεν θα τα καταφέρει και η ισπανική κυβέρνηση θα δώσει κατά πάσα πιθανότητα τη σύμβαση ασφαλείας σε κάποιον σαν την Blackwater – όπως έγινε ήδη στην Ελλάδα.
G4S private security conglomerate has cleaned up in contracts over the Cyprus collapse (Photo by Patrick Henningsen)
Όταν κατακαθίσει η σκόνη, δεν θα χρειαστεί να είναι κάποιος μεγαλοφυία για να καταλάβει ότι κάθε Κύπριος θα ξέρει ποιος τον λήστεψε και πώς έγινε. Τώρα, με τον χαλαρό, απατηλό τους τρόπο εκει, οι άνθρωποι αποφασίζουν ποιος θα είναι ο καλύτερος τρόπος, να φέρουν στα ίσα το σκορ.
Μετάφραση: LEFTeria-news
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
ΣΚΙΤΣΟ του Peter Shrank για Economist “Μικρο Νησι, Μεγαλο Κωλοδάκτυλο”
EL PAIS. EDITORIAL.”Τιμωρία στην Λευκωσία”
ΑΡΧΕΙΟ.2012 Πόσο κοντά είναι η Κύπρος στον Μηχανισμό Στήριξης? Οι τότε επαφές Αναστασιάδη με ΕΕ & Τράπεζα Κύπρου
Economist: H Κυπριακή απόρριψη του σχεδίου διάσωσης εγείρει νέα ερωτήματα σχετικά με το μέλλον του ευρώ
REUTERS “Το Κυπριακό «όχι» εμπνέει τους Έλληνες να επιτεθούν κατά της λιτότητας”
VIDEO.EURONEWS.Κάποιοι στην Κύπρο γνώριζαν εκ των προτέρων και απέσυραν τα χρήματά τους
Süddeutsche Zeitung. Το σοκ της επόμενης μέρας στην Κύπρο, απο Γερμανική σκοπιά.
NEW YORKER.”Οι Πειρατές Γύρω από την Κύπρο”.Το καλύτερο άρθρο των ημερών για την Ευρώπη, γράφτηκε στην Αμερική
ΧΑΡΑΥΓΗ (ΚΥΠΡΟΣ).Πως φυγαδεύτηκαν εκατομμύρια ευρώ παραμονές Eurogroup. Συγγενείς Αναστασιάδη στις λίστες.
Και όμως! Τράπεζα Κύπρου είχε βραβευθεί ως η Καλύτερη στο Private Banking! Στο -60% ενδέχεται να φτάσουν φέτος οι απώλεις των πελατών της
ΕΓΓΡΑΦΟ Εργασίας του Eurogroup που διέρρευσε απο Γεν.Διεύθυνση της Κομισιόν, σχετικά με τον τρόπο κουρέματος καταθέσεων στην Ευρωζώνη.
While bureaucrats and technocrats in Nicosia have been busy trying agree on an even more horrible haircut than each of the previous Troika proposals, the EU’s deadly pathogen has begun to spread to the far corners of the country, hitting the southern seaside tourist town of Paphos.
Cyprus managed to avoid the initial danger of an all out bank run and the potential for mass rioting this week, which is probably down to the fact that no Cypriot wants to see their country become a lawless banana republic in the Mediterranean.
But that calm will not last for long if banking oligarchs continue to pressurize this economy.
Capital controls and frozen bank deposits mean thousands of businesses are now being strangled of operating funds. It’s a very bad scene. One successful Pathos bar owner, named Nicolas, is being hit particularly hard, and told us that his story is the same as every local trader he knows.
He explained, “Our credit card merchant account was with Laiki Bank and we cannot access it anymore, so we cannot take cards. People aren’t spending money. All my suppliers are demanding cash for deliveries, and we just haven’t got enough. They’ve got our cheques in the bank but we don’t have the funds to cover them. Staff need to be paid in cash daily now. My emergency funds are frozen in another bank account and cannot be accessed for 45 days. On top of that, tourism is down, and there’s no foreign money coming in anymore. We’ll be lucky if we’re still here in 4 or 6 months time.
“The only thing which might remedy the situation is if the government impose austerity cuts on government spending”.
In other words, things are likely to get much worse, as the Sword of Damocles is now hanging over the head of every Cypriot.
The story of Damocles is rather poignant in more ways than one. The Damocles fable can be applied two ways here. Everyone we spoke to here on Cyprus is aware that this sword is hanging over them, suspended by threads. That is obvious to the thousands of small to medium size businesses who are all hanging in there, and barely holding on in the face of capital controls and an acute liquidity shortage. If they didn’t have sufficient cash reserves before this crisis hit, then it’s doubtful that they will be able to weather the storm indefinitely.
The deeper aspect of Damocles here, is that before joining the EU and opting into the euro single currency, Cyprus was a closed economy and could more easily manage its domestic and incoming cash. It’s currency, the Cypriot Pound, was one of the strongest in the world. It filled a gap in the international market by offering a secure and profitable offshore destination for capital investment. Why worry when everyone seemed to be doing well? Then came the Russian money, and then the housing bubble, and the euro – which turned this small island of 800,000 into a speculative free-for-all, where incoming cheap money corrupted nearly every level of Cypriot society. This period of speculative gambling based in Nicosia was transposed on top of an already existing, pre-euro layer of backhanders and fat brown envelopes.
It was a perfect storm for our Damocles. All the while, shrewd shylocks in New York, London, Berlin and their court administrators in Brussels, where watching closely, and simply waiting for someone to spring the trap. Arguably, that someone was a Dubai-backed, high-flying Greek tycoon, Andreas Vgenopoulos, who took control of Cyprus’s Laiki Bank and proceeded to attach the Cyprus banks to a sinking Greek financial system.
You can blame Vgenopoulos, or Laiki management, or you can blame the money laundering, or the Troika. You can even blame the corrupt politicians, but in the end, all anyone could do in the end is stand and watch its balance sheet go up in flames. and watch it sink to the bottom. Corruption in Nicosia left the Troika mafia in control of the entire country of Cyprus. Like Damocles, some older Cypriots are now longing for their old farming lives, where living off the land was part and parcel of living here.
As is always the case these days, the elite financial wars and ponzi schemes end in disaster for the average saver, and even worse for the above average saver. The people are asked to pay for the collective losses of the elite.
A local restaurant owner in Larnaca, Mr Petreu, told us a story which made my heart sink, and one which illustrates the Greek tragedy unfolding before our eyes here. His business is already being ravaged by an EU funded motorway project which is running along the beach front and will cut off most of his trade as a result. Contractors are moving at a snails pace and is expected to take two years to complete. Eurocrats and the firms profiting from the work have offered no compensation, and some suspect that this EU road works project was lobbied for in Brussels and done by design, in order to crush already struggling long-term resident businesses, in order to redevelop the area with modern multimillion dollar properties and casinos in Larnaca in a bid to attract Gulf state billions and wealthy Northern European money there. Now the banking crisis has hit as a left-hook, knockout punch.
He explains, “For 29 years, I have always paid my rent on time, but this week I had to call my landlord to tell her to reduce my rent or I cannot afford to pay it. So I gave her that choice – reduce the rent or take me to court because either way, I can no longer afford it.”
The next call could be to his daughter at university, saying he cannot afford to help finance her higher education any longer.
These are the stories which people like Christine Lagarde and Angela Merkel will never hear, even though they have the power to rectify the situation. If you still think they really care, then you are probably still in denial.
Agent provocateur
Now that the danger of an immediate run on the banks has subsided, former President Demetris Christofias has become one such focus of the people’s anger.
Lucious Petrou, a retired local farmer says, ”Imagine the timing of Christofias resigning only five weeks ago, and then our banks closing their doors three weeks later?”
“Our Communist President came into power with a 1 billion euro surplus and left with what will be a 17.5 billion euro debt to the international bankers. Where is he now?”
Most residents are confident that Christofias will be dragged into the dock during the upcoming judicial inquiry into the banking collapse.
Of course, that’s the big question on everyone’s minds: why Cyprus? Why now? Social Democrat and avowed communist Demetris Christofias came to power in 2008 through a coalition government, after campaigning on the populist platform of the “reunification of Cyprus”, bringing the Greek and Turkish sides together in a bi-zonal federal state. The people liked the idea, but instead they got an economic meltdown.
Other shadowy players in this story mentioned in the cafes of Nicosia include the USA, who with the help of Henry Kissinger, were the architects of the Turkish invasion in 1974 and masters of the IMF today. Like the British, the US also have a military presence on the island to go with their 300 plus other bases and installations scattered throughout Turkey. Many Cypriots believe that the US have been using their multi-lateral institutions like the IMF to kick Russian influence – and money out of Cyprus, and thus, out of Europe. There are an estimated 50,000 Russians living in Cyprus, concentrated around the city of Limassol, along with many off-shore corporations, and hundreds of thousands more coming to visit year-round. If the US, or the EU wanted to lean on Russia – particularly in Syria, then this would be the first place to start.
We also discovered that there are an estimated 20,000 plus Chinese who have established a burgeoning European beachhead in and around Pathos, and one would expect that there were at least a few hundred Chinese millionaires, or billionaires, who took a sizable haircut too this week – but you won’t find that one in the mainstream media.
One other name kept coming up again, and again, as we combed the back streets of the old town in Nicosia. His name is Andreas Vgenopoulos, the Greek tycoon and chairman of the controversial Marfin Investment Group, and the man who inflated the now failed Laiki Bank’s financial balloon – which was doomed to pop three weeks ago, taking the whole of the Cyprus economy down with it.
The story behind his inflated success and failure is a bizarre Ménage à trois between Dubai, Athens and Nicosia. It appears that Mr Vgenopoulos steered a massive ponzi scheme which attracted the usual suspect crowd of high-flying financiers, naive and corrupt politicians and overpaid government bureaucrats, who flocked to his over-cooked honey pot of accessible capital backed by the same junk bonds and overvalued paper which brought down Cyprus’s EU neighbor Greece only 2 years earlier. By the time Cypriots knew what was going on, the bottom had already fallen out of their balance sheet – forcing Nicosia to go cap in hand to the ECB, and later to the IMF.
Vgenopoulos, it seems, was the Troika’s agent provocateur in this story – he lit the match, left the building with all the loot and watch it burn from across the sea.
Last but not least, people seemed very suspect, and somewhat offended, by the Germans, who magically opened-up their bond market, promoting investment into everything from solar energy to “secure investment” – at the very same time the Cyprus economy was flushed down the Euro- toilet by the Troika.
What’s worse, however, is that the elite Troika (Brussels, Berlin and the IMF) had known about this contagion and also that Cyprus would collapse well in advance of this month’s bank holiday – but they just stood back and watched as the moussaka to hit the fan, to swoop in with more crisis loans which has ultimately given them complete financial control over the economic destiny of the island. It’s like the heroin dealer trying to help a recovering addict by giving them a kilo of smack. What will happen if the European and Cyprus banks re-hypothecate all this new debt-based issued money from the Troika? And what about the bankers’ using these latest loans to parlay a piece of Cyprus’s untapped gas and oil reserves? We’ll find out in a year, until then, it’s watch and wait.
Even worse, imagine the heroin dealer, after giving the recovering addict a final kilo smack, proceeds to steal the addict’s furniture, sell-off his house and cut the wages and pensions of everyone living in the house.
One winner so far, is the private security company G4S, who have been contracted to provide extra guards throughout Cyprus in case the people lose their patience with the government and their Troika masters in Europe. It’s been a relatively easy gig for them so far in Cyprus. If it happened anywhere else, there would have been riots in the streets. If the Troika tries to steal depositor’s money in Spain, G4S probably won’t cut it, and the Spanish government would probably give the security contract to someone like Blackwater – as was done already in Greece.
When the dust settles, it doesn’t take a genius to figure out that every Cypriot will know who robbed them, and how it was done. Now, in their deceptive laid back fashion it seems, the people are deciding how best to even the score.
http://olympia.gr/2013/04/10/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF-%CF%83%CE%BF%CE%BA-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%81%CF%8E%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF-rt-%CF%83%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B9/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου