Η Ελλάδα αντιμετωπίζει και μία άλλη χειρότερη κρίση

Επιμέλεια – Μετάφραση : e-FSW

Της Μatina Stevis (WJ)

Είναι νωρίς το απόγευμα και στο λιμάνι της Πάτρας που βρίσκεται 210 χλμ. από την Αθήνα, δύο Έλληνες αξιωματικοί του ναυτικού περιπολούν τις αποβάθρες, κρατώντας ο καθένας μπαστούνια με καθρέφτες για να ελέγχουν κάτω από φορτηγά. Μέχρι τώρα δεν έχουν δει κάτι.

Ξαφνικά, τρεις νεαροί το σκάνε πίσω από ένα τεράστιο δοχείο από μία αποβάθρα. Οι αξιωματικοί ξεκινάνε την καταδίωξη αλλά το δράμα έχει ήδη τελειώσει προτού καν ξεκινήσει. Μέσα σε ένα λεπτό, οι τρεις άνδρες, πιο γρήγοροι αλλά και πιο απελπισμένοι, έχουν δραπετεύσει σε
ένα ερειπωμένο βιομηχανικό συγκρότημα.

Πρόκειται, λέει ένας αστυνομικός, για παράνομους μετανάστες, οι οποίοι προφανώς πέρασαν τη νύχτα στο εδώλιο του κατηγορουμένου με την ελπίδα να διαφύγουν με πλοίο στην Ιταλία. Είναι μόνο μερικοί από ένα ολόκληρο πλήθος παράνομων μεταναστών που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας, και ξεφεύγουν από την αστυνομία και τις αρχές που τους κυνηγάνε. «Κάθε μέρα, επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία», είπε ο αξιωματικός προσπαθώντας να κρατήσει την ανάσα του, μετά από άλλη μία καταδίωξη.

Αναμφίβολα, ο ρόλος της Ελλάδας στην κρίση της ευρωζώνης είναι πολύ γνωστός, έχοντας ένα τεράστιο φορτίο δημόσιου χρέους και μία αρτηριοσκληρωτική οικονομία, που απειλεί το ενιαίο νόμισμα. Όμως, από τις Βρυξέλλες έως το Όσλο, οι ηγέτες των κυβερνήσεων ανησυχούν και για ένα άλλο θέμα που θέτει σε κίνδυνο την ακεραιότητά τους διευκολύνοντας την ελεύθερη παράνομη πρόσβαση σε μια ολόκληρη ήπειρο: Τα «πορώδη» ελληνικά σύνορα.

Η χώρα έχει καταστεί ως ένα εφαλτήριο μεταναστευτικού κύματος από τη Μέση Ανατολή και τη Νότια Ασία καθώς ο κόσμος εγκαταλείπει τις πατρίδες του οι οποίες δοκιμάζονται από χρόνια πολιτικής κυβερνητικής αναταραχής. Το 2011 ήταν μία εξαιρετική χρονιά λόγω των εξεγέρσεων στη Βόρεια Αφρική. Συγκεκριμένα, 140.980 άνθρωποι εντοπίστηκαν να εισέρχονται παράνομα στην Ε.Ε. Σύμφωνα με τη “Frontex” την υπηρεσία ελέγχου των συνόρων της Ε.Ε., oαριθμός αυτός είναι αυξημένος κατά 35% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Από αυτούς, το 40% προήλθε από την Ελλάδα. Μέσα στον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, 23.000 άτομα συνελήφθησαν να περνάνε παράνομα τα σύνορα, δηλαδή το +30% σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό νούμερο.

Ο έλεγχος των συνόρων στην Ελλάδα δεν είναι ένα νέο πρόβλημα. Ωστόσο, η οικονομική δυσπραγία της χώρας και οι περιορισμοί δαπανών στον προϋπολογισμό της, αποτελούν τροχοπέδη για πολλές από τις προσπάθειές της ώστε να μειωθεί η ροή της παράνομης μετανάστευσης. Ελπίζοντας να έρθει η χρηματική διάσωση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή – το εκτελεστικό όργανο της Ε.Ε. – άρχισε να χρηματοδοτεί την προστασία των ελληνικών συνόρων εξασφαλίζοντας ένα ποσό της τάξης των € 255 εκατομμυρίων (ή των $ 331 εκατομμυρίων) κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο ετών. Αλλά αυτό το ποσό είναι ακόμα πολύ λιγότερο από το αντίστοιχο που δαπανούν κάποιες άλλες χώρες με λιγότερα προβλήματα παράνομης εισόδου μεταναστών. Η διογκωμένη γραφειοκρατία και οι τωρινοί περιορισμοί προσλήψεων δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα έχουν καθυστερήσει την υλοποίηση μερικών από τα καλύτερα σχέδια. Σύμφωνα με μία εμπιστευτική έκθεση της Ε.Ε., η χώρα έχει προσλάβει μόνο 11 επιτελικά στελέχη για να βοηθήσουν τις περιπτώσεις διαδικασίας ασύλου, παρά την περυσινή χρηματοδότηση για πλήρωση 700 θέσεων.

Σε απάντηση όλων των παραπάνω, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι λένε ότι κάνουν το καλύτερο που μπορούν κάτω από δύσκολες συνθήκες. Ο νέος Υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας, λέει η Ελλάδα παίρνει σοβαρά την προστασία των συνόρων, αλλά ότι η εισροή από το εξωτερικό έχει φθάσει τις διαστάσεις κρίσης. Ο ίδιος αποκαλεί την Ελλάδα ως «ουδέτερη ζώνη της Ευρώπης», που μεταφέρει «δυσανάλογη επιβάρυνση».

Η Ελλάδα είναι μέρος της λεγόμενης ζώνης «Σένγκεν» της Ευρώπης, η οποία επιτρέπει την ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών χωρίς διαβατήριο μεταξύ των περισσότερων χωρών – μελών της Ε.Ε. καθώς και ορισμένων γειτονικών χωρών. Η αποτυχία της να προστατεύσει τα σύνορά της έχει αυξήσει τις πολιτικές εντάσεις σε χώρες που έχουν ήδη αγανακτήσει για τις επιπτώσεις της χώρας επάνω στο ευρώ, και ανησυχούν ότι οι δικές τους – ήδη στενές – αγορές εργασίας δε θα μπορέσουν να χειριστούν την αθρόα προσέλευση πολλών μεταναστών. Ο Hugo Brady του Κέντρου Ευρωπαϊκής Μεταρρύθμισης, ενός think tank με έδρα το Λονδίνο, λέει ότι απλά όλα αυτά αναζωπυρώνουν τη «δηλητηριώδη» πολιτική ατμόσφαιρα.

Ο Αυστριακός Υπουργός Εσωτερικών Johanna Mikl-Leitner έχει περιγράψει τα ελληνοτουρκικά σύνορα τόσο ανοιχτά «όσο είναι η πόρτα ενός αχυρώνα» υποστηρίζοντας τις επίσημες κυβερνητικές θέσεις της χώρας του ότι η έξοδος της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σένγκεν, αποτελεί μία επιλογή. Η Γερμανία, η Φινλανδία και η Ολλανδία – τρεις χώρες που έχουν τηρήσει την πιο σκληρή στάση απέναντι στην Αθήνα για την κρίση του ευρώ – έχουν επίσης εκφράσει επανειλημμένα τις ανησυχίες τους σχετικά με τα ελληνικά σύνορα. Διπλωματικοί κύκλοι αναφέρουν ότι είναι πιθανό να υποστηρίξουν τα σχέδια για να επανέλθουν οι έλεγχοι διαβατηρίων για τους ταξιδιώτες που φθάνουν από την Ελλάδα, απομονώνοντας έτσι αποτελεσματικά τη χώρα από την υπόλοιπη ζώνη του Σένγκεν.

Μεγάλο μέρος του προβλήματος λαμβάνει χώρα στη βορειοανατολική Ελλάδα στα σύνορα με την Τουρκία, όπου εκεί υπάρχει ένα ρήγμα μήκους 80 μιλίων κατά μήκος του ποταμού Έβρου, έχοντας γίνει ένα από τα πιο «πορώδη» γεωπολιτικά σύνορα της Ευρώπης. Αλλά τα λιμάνια όπως εκείνο της Πάτρας έχουν γίνει μία από τους πιο «αγαπημένες» πύλες εξόδου των παράνομων μεταναστών από την Ελλάδα προς την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση. Από εδώ, ταξιδεύουν στο Ιόνιο και την Αδριατική θάλασσα στην Ιταλία, όπου θα μείνουν κρυφά ή σε περισσότερες χώρες. Στη ζώνη Σένγκεν, οι ταξιδιώτες δεν χρειάζεται να δείξουν έγγραφα, αλλά ορισμένες χώρες διεξάγουν επιτόπιους ελέγχους όλο και περισσότερο για τη σύλληψη παράνομων μεταναστών, όταν περνούν τα σύνορα.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία ελέγχου των συνόρων, σχεδόν το 60% των παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα προέρχονται είτε από το Αφγανιστάν είτε από το Πακιστάν. Λίγο παραπάνω από 2.400 Σύριοι ζήτησαν πολιτικό άσυλο για να ξεφύγουν από τον εμφύλιο πόλεμο που έχει ξεσπάσει στη χώρας τους, μετά τη σύλληψή τους τον περασμένο Ιούνιο για παράνομη διέλευση των ελληνοτουρκικών συνόρων. Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία είναι νέοι άνδρες και οικογένειες που αναζητούν εργασία, διότι η αγορά εργασίας όπου ζούσαν ήταν κατεστραμμένη από τον πόλεμο και την τρομοκρατία. Σχεδόν όλοι πρέπει να πληρώνουν λαθρεμπόρους, οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις τους βάζουν σε μικρές πλαστικές βάρκες για να περάσουν τα δύσκολα νερά του ποταμού. Όσοι επιβιώσουν – η αστυνομία λέει ότι στο μεταξύ μερικές δεκάδες από αυτούς τους ανθρώπους θα έχει πνιγεί στα νερά του ποταμού – θα αντιμετωπίσουν φρικτές συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα προσπαθώντας να συνεχίσουν το υπόλοιπο μέρος του ταξιδιού τους στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Όσον αφορά την Πάτρα, το τρίτο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, τα αποδεικτικά στοιχεία αυτής της δυσκολίας είναι εύκολο να βρεθούν. Αρκετά μέτρα από τα αγκυροβολημένα πλοία, στις παλιές γραμμές του τρένου, ένας χωματόδρομος οδηγεί σε μία εγκαταλελειμμένη βιομηχανική περιοχή. Σύμφωνα με Έλληνες αξιωματικούς, το εργοστάσιο της Πειραϊκής Πατραϊκής, της πάλαι ποτέ διάσημης ελληνικής επιχείρησης κλωστοϋφαντουργίας, ήταν τόπος διαμονής παράνομων μεταναστών από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Σουδάν, το Μαρόκο και τη Σομαλία και μερικών από την Ακτή Ελεφαντοστού. Αν και πρόσφατα είχε εκκαθαριστεί από επιχειρήσεις της αστυνομίας, περίπου 80 άτομα κοιμόντουσαν στα άδεια δωμάτια όπου κάποτε ήταν έτοιμα στοιβαγμένα βαμβακερά υφάσματα έτοιμα προς εξαγωγή.

«Η Ελλάδα δεν είναι Ευρώπη. Είναι Ασία, είναι Αφρική, αλλά Ευρώπη δεν είναι» δήλωσε ο 23χρονος μετανάστης Mohammed Ashar, στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο. Ο Μαροκινός λαθρομετανάστης πλήρωσε € 1,500 (σχεδόν $ 1,950) σε έναν Κούρδο έμπορο λαθρομεταναστών για να διασχίσει τον ποταμό Έβρο, αλλά συνελήφθη από τους Έλληνες και κατόπιν πήγε στο «Φυλάκιο», ένα κέντρο κράτησης λαθρομεταναστών εκεί κοντά. Εκεί έδωσε και τα δακτυλικά του αποτυπώματα και καταχωρήθηκε στη βάση δεδομένων των συνόρων της Ε.Ε. Στα έγγραφα, η ημερομηνία γέννησής του ήταν η εξής: Πρωτοχρονιά 1989. Όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι που εισέρχονται στην Ελλάδα, καθώς δε γνωρίζουν πότε γεννήθηκαν, ως ημερομηνία γέννησής τους καταγράφεται η 1η Ιανουαρίου.

Το χαρτί του χρειάζεται, επίσης, για να του ανοίξει το δρόμο της επιστροφής προς την πατρίδα του και πάλι, ύστερα από ένα μήνα, αναδεικνύοντας μία άλλη πρόκληση για το μεταναστευτικό ζήτημα τόσο της Ελλάδας όσο και των εταίρων της στην Ε.Ε. Σε όλη την Ευρώπη, οι παράνομοι μετανάστες μπορούν να διατηρούνται σε οποιαδήποτε κέντρα κράτησης από λίγες ώρες έως λίγες εβδομάδες. Στη συνέχεια, δίνουν χαρτιά τους και είναι υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν τη χώρα που πήγαν μέσα σε ένα μήνα.

Όπως και τόσοι πολλοί πριν από αυτόν, ο Ashar δεν επιστρέφει στην πατρίδα του. Αντ ‘αυτού, ταξίδεψε στην Αλεξανδρούπολη και στην Αθήνα πριν έρθει στην Πάτρα και διαφεύγει της σύλληψής του κατά τη διάρκεια της εκκένωσης της αστυνομίας του εγκαταλελειμμένου εργοστασίου. Στα τέλη Ιουλίου, μετά από εννέα μήνες στην Ελλάδα, ο Ashar μπαίνει κρυφά σε ένα πλοίο για την Ιταλία, όπου ελπίζει να μείνει κι όλας εκεί. «Εδώ δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας για τους Έλληνες, πώς μπορεί να υπάρχουν για εμάς;» αναρωτιέται ο ίδιος.

Παρόλο που η Ελλάδα φέρει το κύριο βάρος της πολιτικής πίεσης, δεν είναι σαφές ότι η χώρα έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα παράνομης μετανάστευσης στην Ευρώπη. Πέρυσι, περίπου 351.000 άνθρωποι παραβίασαν τη βίζα τους και εισήλθαν στην Ε.Ε., περισσότερο από το διπλάσιο του αριθμού των ατόμων που πέρασαν στην Ευρώπη, χωρίς έγγραφα, σύμφωνα με την “Frontex”. «Η προσοχή πρέπει να μετατοπιστεί και σε αυτό επίσης», είπε ο κ. Brady του Κέντρου για την Ευρωπαϊκή Μεταρρύθμιση, συνεχίζοντας:«Η Ελλάδα δεν είναι η αιτία της παράνομης μετανάστευσης, απλώς είναι ένα σοβαρό ευάλωτο κομμάτι της.»

Η προστασία των συνόρων είναι θέμα εθνικής κυριαρχίας των περισσότερων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που δεν είναι πρόθυμες να εκχωρήσουν στις Βρυξέλλες. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπαθεί να ενεργεί ως διαιτητής για να διατηρήσει τη ζώνη ελεύθερης μετακίνησης, αλλά η Cecilia Malmström, Επίτροπος της Ε.Ε. για Εσωτερικές Υποθέσεις, δήλωσε στις συζητήσεις για τη μετανάστευση έχει δύσκολα σημειωθεί πρόοδος υπό το τρέχον πολιτικό κλίμα των κρατών – μελών. «Λυπάμαι που η τρέχουσα κρίση έχει γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από λαϊκιστικά κόμματα που προσπαθούν να μεταθέσουν την ευθύνη από την κακή διαχείριση των εθνικών οικονομιών στους πληθυσμούς των μεταναστών», είπε σε μία συνέντευξη.

Τον Ιούνιο, οι Υπουργοί Εσωτερικών των κυβερνήσεων της Ε.Ε. επέμειναν ότι οι εθνικές αρχές θα πρέπει να έχουν νέες εξουσίες για να επαναφέρει τους ελέγχους διαβατηρίων έως και δύο χρόνια ώστε να απομονώσουν μία χώρα εκτός της ζώνης Σένγκεν στην περίπτωση που αυτή παρουσιάζει «σοβαρές ελλείψεις» στον έλεγχο των συνόρων τους. Η ψήφος τους έχει οδηγήσει σε μία πικρή και ακόμα άλυτη μάχη στις Βρυξέλλες, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο-το μόνο ευρέως εκλεγμένο θεσμικό όργανο της Ε.Ε. – να καταπολεμούν την όποια αρνητική απόφαση επάνω σε αυτό το θέμα.

Ο κ. Δένδιας, ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης της χώρας, έχει ξεκινήσει μία μεγάλης κλίμακας επιχείρηση για να συλλάβει και να απελάσει τους παράνομους μετανάστες στην Αθήνα. Σε συνέντευξη Τύπου, τον Αύγουστο, ο ίδιος παραλλήλισε την εισροή των λαθρομεταναστών με την εισβολή των Δωριέων πριν από 4.000 χρόνια. «Η χώρα χάνεται», είπε. Σε απάντηση, η Διεθνής Αμνηστία ζήτησε από την Ελλάδα να αναστείλει τη λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων εκκαθάρισης , κατηγορώντας τις αρχές της χώρας για επιβολή ρατσιστικών διακρίσεων, μία κατηγορία την οποία ο Έλληνας Υπουργός αρνήθηκε σθεναρά.

Στα ελληνικά σύνορα, οι ίδιοι πόροι της ελληνικής οικονομίας για τη σύλληψη των παράνομων μεταναστών είναι δύσκολο να εκτιμηθούν, δεδομένου ότι η κυβέρνηση δεν θα αποκαλύψει στοιχεία σχετικά με την κάλυψη των στρατιωτικών ζωνών. Η ίδια δήλωσε ότι έχει ανατεθεί μία δύναμη από 2.500 αντρών με αποστολή την περιπολία των συνόρων της χώρας στην πλευρά των βορειοανατολικών συνόρων με την Τουρκία. Το περίφημο έργο περιφρούρησης των συνόρων έχει ξεκινήσει με την οριοθέτηση ενός φράχτη μήκους 6 μιλίων και κόστους € 3,2 εκατομμυρίων. Οι Βρυξέλλες έχουν ήδη δηλώσει ότι αυτό το σχέδιο δεν θα αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα και αρνήθηκε να το χρηματοδοτήσει.

Αν και είναι παραδεκτό από πλευράς Ε.Ε. ότι οι οικονομίες της Ιταλίας και της Ισπανίας μειονεκτούν από έναν ανελαστικό, μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό, οι αξιωματούχοι της Ε.Ε. λένε ότι οι δύο αυτές χώρες λαμβάνουν από κοινού περισσότερα κοινοτικά κονδύλια, επειδή είναι καλύτερες στη διεκπεραίωση των αιτήσεων ασύλου. Στην Ελλάδα λειτουργεί μόνο μία υπηρεσία επεξεργασίας αυτών των αιτήσεων και είναι ανοιχτή μόνο για λίγες ώρες και μία φορά την εβδομάδα στην Αθήνα. «Όσον αφορά την παροχή ασύλου, η Ελλάδα δεν έχει σύστημα για να μιλήσουμε» είπε ένας υπάλληλος της Ε.Ε. ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.

Σε μία εσωτερική έκθεση τον περασμένο Απρίλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατηγόρησε επίσης τη θρυλική γραφειοκρατία της ελληνικής κυβέρνησης ότι είναι «υπέρβαρη» και ότι «εμποδίζει την ταχεία εκταμίευση» της χρηματοδότησης από την ΕΕ. Οι Έλληνες αξιωματούχοι της κυβέρνησης λένε ότι προσπαθούν να μεταρρυθμιστούν, αλλά ισχυρίζονται επίσης ότι έχουν παρεμποδιστεί από την απαγόρευση νέων προσλήψεων που επιβλήθηκε από τους διεθνείς πιστωτές της χώρας στην προσπάθεια περιορισμού των δαπανών. Είπαν ότι προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα πιο ολοκληρωμένο σύστημα για τη διεκπεραίωση των υποθέσεων ασύλου.

Τα κονδύλια της Ε.Ε. έχουν χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσουν στην αναβάθμιση του κέντρου κράτησης του «Φυλακίου», ενός κίτρινου κτιρίου με οροφή από τούβλο που βρίσκεται στη βόρεια περιοχή της Ορεστιάδας, εννέα μίλια από τα τουρκικά σύνορα. Όμως, οι συνθήκες εκεί και σε άλλα κέντρα κράτησης έχουν επικριθεί ως εξαιρετικά φτωχές, με μετανάστες να αναφέρουν αφόρητο υπερπληθυσμό, περιορισμένη πρόσβαση σε τουαλέτες και λίγο φαγητό. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε πέρυσι ότι οι χώρες της Ε.Ε. θα πρέπει να σταματήσουν να στέλνουν τους λαθρομετανάστες πίσω στην Ελλάδα, λόγω των«θλιβερών» συνθηκών κράτησης. Η Ελλάδα δήλωσε ότι η απόφαση δεν ήταν δίκαιη, γιατί η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τέτοιες έκτακτες μεταναστευτικές πιέσεις.

Κατά τη διάρκεια μίας ζεστής μέρας το περασμένο καλοκαίρι, έξω από τις πύλες στου «Φυλακίου» ένας 26χρονος μετανάστης ο Monir Isam από το Μπαγκλαντές, χαμογελώντας, γιατί τα είχε καταφέρει και έφτασε στην Ελλάδα, είχε ωστόσο μία οδυνηρή ιστορία να μας διηγηθεί. Το ταξίδι του για την Αθήνα, διήρκησε δύο μήνες ταξιδεύοντας με αυτοκίνητο, λεωφορείο ή πλοίο, σταματώντας στο Ντουμπάι, στο Ιράν και στην Τουρκία. Είχε καταβάλει στους λαθρεμπόρους το ποσό των € 7.000 στο Μπαγκλαντές, και κατά την άφιξή του σε ένα ποτάμι στην Τουρκία, του είχαν πει ότι στην Ελλάδα θα πρέπει να πάει με ένα μικρό πλαστικό σκάφος, παρόμοιο με εκείνα που πωλούνται σε καταστήματα παιχνιδιών. Μέσα στη βάρκα αυτή μπήκε μαζί με άλλα δεκαέξι άτομα.

Ερωτηθείς τι θα κάνει αν ο ίδιος δεν μπορέσει να βρει δουλειά στην Αθήνα, μας είπε: «Πρέπει να βρω μία δουλειά, έχω πληρώσει πάρα πολλά χρήματα.» Σε μία τηλεφωνική συνομιλία που είχαμε στα τέλη Ιουλίου, ο ίδιος μας είπε ότι έμενε σε μία εγκαταλελειμμένη πολυκατοικία στο κέντρο της Αθήνας, κάνοντας διάφορες δουλειές χωρίς να έχει κάποιο σχέδιο ή κάποιο μέσο για να φύγει. «Πού να πάω;» είπε. «Δεν μπορώ να πάω πίσω στο Μπαγκλαντές. Θα ήταν ντροπή.»

Σε ένα καφενείο στο σιδηροδρομικό σταθμό της Αλεξανδρούπολης, κάποιος ο οποίος συστήθηκε ως λαθρέμπορος παράνομων μεταναστών από την Αλγερία, εξήγησε τα εξής: Οι Σύριοι είναι οι πλουσιότεροι λαθρομετανάστες και είναι πρόθυμοι να πληρώσουν έως και € 10.000 για να φτάσουν στη Νορβηγία, στη Φινλανδία και τη Σουηδία για να ζητήσουν άσυλο. Είπε ότι χρεώνει € 5.000 για ένα πλαστό ελληνικό διαβατήριο και € 1.500 μόνο για να διασχίσουν το ποτάμι.

Η κα Malmström, Επίτροπος της Ε.Ε. σε θέματα Εσωτερικών Υποθέσεων, δήλωσε ότι η λαθρεμπορία παράνομων μεταναστών στην Ευρώπη είναι μία αγορά με συνολικό ετήσιο τζίρο της τάξης των € 25 δισεκατομμυρίων και για αυτό το λόγο είναι δύσκολο να καταπολεμηθεί. Μεταξύ των ενεργειών, είπε, η Ευρώπη η “Frontex” στέλνει αξιωματικούς στα ελληνοτουρκικά σύνορα στα πλαίσια μηνιαίων τοπογραφικών αποστολών.

Μερικοί άλλοι αξιωματούχοι όπως ο Ολλανδός Ben Voermans, που είναι αποσπασμένος στην Ορεστιάδα, δηλώνει ότι η Ευρώπη θα πρέπει να ενεργήσει από κοινού και να διορθώσει το πρόβλημα. «Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε άλλες χώρες για ένα κοινό πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε ως Ευρώπη», είπε σε μία συνέντευξη.

Υπάρχουν, ωστόσο, και άλλα ζητήματα που συσσωρεύονται ως δυσεπίλυτα προβλήματα, εκ των οποίων κάποια είναι τα εξής: H κακή συνεργασία μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκίας σχετικά με θέματα μετανάστευσης. Οι ελληνικές αρχές δεν μπορούν να επιστρέψουν τους παράνομους μετανάστες στην Τουρκία, διότι η Ε.Ε. και η Τουρκία δεν έχουν συνάψει καμία συμφωνία υποδοχής αυτών των ανθρώπων. Τον Ιούνιο, οι υπουργοί της ΕΕ συμφώνησαν να ξεκινήσουν συνομιλίες για μία τέτοια συμφωνία.

Ακόμη και στο εσωτερικό της Ε.Ε., η αλληλεγγύη δεν είναι ο κανόνας. Στην Ιταλία συχνά οι παράνομοι μετανάστες επιστρέφουν πίσω με τα ίδια πλοία που πήγαν. Δεν υφίστανται καμία επεξεργασία τα έγγραφά τους ούτε καταχωρείται η άφιξή τους στη χώρα, σύμφωνα με το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες που εδρεύει στη Ρώμη. Οι Ιταλοί αξιωματούχοι αρνήθηκαν να το σχολιάσουν, αλλά ο οργανισμός του Ο.Η.Ε. έχει εκδώσει επίσημη οδηγία ζητώντας από τις χώρες – μέλη του να μην επιστρέψουν τους αιτούντες άσυλο, στην Ελλάδα. Η Laura Boldrini, εκπρόσωπος του Οργανισμού, είπε ότι η εν λόγω οδηγία συχνά αγνοείται. «Υπάρχει ένα είδος πινγκ-πονγκ το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας», είπε.
http://kavvathas.com/2012/09/17/%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%89%CF%80%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B7-%CF%87%CE%B5/