Αυτό σημαίνει ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ύψους 2 δις, ξεχωριστά από αυτά που θα έρθουν τον Ιούνη και θα μας φέρουν στο επίπεδο Βουλγαρίας.
Τόσες περικοπές μισθών, κοινωνικών και σαφαλιστικών δαπανών, τόσα φοροχαρατσικά μέτρα και όμως δεν έκαναν ΤΙΠΟΤΑ.
Και όσο παίρνουν νέα μέτρα τόσο θα καθιστά τον όποιο δημοσιονομικό στόχο ακόμη πιο δύσκολο να
επιτευχθεί.
Γιατί;
Διαβάστε...
Ένα από τα μεγαλύτερα και πιο θεμελιώδη προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στο πλαίσιο του προγράμματος του ΔΝΤ είναι ότι τα μέτρα που η κυβέρνηση υιοθετεί είναι προκυκλικά. Με άλλα λόγια, η αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική μειώνει τη συνολική ζήτηση στην οικονομία, κάνοντάς την να συρρικνωθεί περαιτέρω.
Αυτό μειώνει τα δημόσια έσοδα, δεδομένου ότι οι εισφορές από τους φόρους πέφτουν μαζί με το εισόδημα. Υπάρχουν επίσης ορισμένα στοιχεία των δημοσίων δαπανών, όπως τα επιδόματα ανεργίας, που αυξάνονται αυτομάτως όταν η οικονομία συρρικνώνεται. Αυτό καθιστά τον δημοσιονομικό στόχο ακόμη πιο δύσκολο να επιτευχθεί.
Εάν το ΑΕΠ συρρικνώνεται, τότε η μείωση των δαπανών κατά, ας πούμε, 5% του ΑΕΠ, δεν βελτιώνει το δημοσιονομικό ισοζύγιο κατά το ίδιο ποσοστό, γιατί την επόμενη χρονιά ο παρονομαστής του κλάσματος (ΑΕΠ) είναι μικρότερος. Είναι σημαντικό να το θυμόμαστε αυτό, γιατί η κυβέρνηση επιβάλλει περικοπές δαπανών πολύ μεγαλύτερες από ό,τι δείχνει η μείωση των δαπανών όταν μετριέται ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Το 2010 και το 2011 έγιναν περικοπές δαπανών ύψους 8,7% του ΑΕΠ. Αυτές είναι τεράστιες περικοπές - στις ΗΠΑ θα αντιστοιχούσαν σε περικοπές 1,3 τρις δολάρια δαπανών μέσα σε μόλις δύο χρόνια.
ΠΗΓΗ:Περισσότερος πόνος – κανένα όφελος για την Ελλέδα από τη συμφωνία, CERP, Φλεβάρης 2012, Μαρκ Βάισμπροτ και Χουάν Αντόνιο Μοντετσίνο
Διαβάστε ολόκληρη την έκθεση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου