1. S.O.S.: Ρατσιστικός φασισμός στα σχολεία της Θράκης!
Μειονοτική εκπαίδευση…Γκρίζων Λύκων!
Απίστευτες προκλήσεις και από δασκάλους, που δρουν στη Θράκη ως όργανα του τουρκικού φασισμού, υπό καθεστώς πλήρους ασυδοσίας…
Ο σύλλογος των ΕΠΑΘιτών δασκάλων Ροδόπης - Έβρου απέκτησε προσφάτως (2-11-2011) νέο πρόεδρο. Πρόκειται για τον Ιµπραήµ Μεµέτ, ο οποίος διαδέχτηκε τον Μεχµέτ Ντερντιµάν που παραιτήθηκε διαµαρτυρόµενος για την υπηρεσιακή κρίση που του στέρησε την διευθυντική θέση (και το συνοδευτικό επίδοµα, ε;) στο χωριό Λύκειο της Ροδόπης.
Ο Ιµπραήµ Μεµέτ, ασχέτως καταγωγής, θρησκείας κτλ, δεν παύει να είναι ένας εκπαιδευτικός λειτουργός στην Ελλάδα και αµείβεται αδρότατα από το ελληνικό κράτος. Και µάλιστα στο εξής θα εκπροσωπεί κι ένα σύνολο εκατοντάδων άλλων δασκάλων που ανατρέφουν τη µειονοτική νεολαία της Θράκης (για να ζήσει στη χώρα αυτή, υποθέτουµε). Με αυτές τις κοινότυπες σκέψεις κατά νου, πώς µπορείς να κρίνεις το υλικό που έχει αναρτηµένο στην προσωπική του σελίδα στο facebook;
Δεν χρειάζεται καν να γνωρίζεις τουρκικά, για να αντιληφθείς ότι εδώ είναι διάχυτο ένα καθαρά φασιστικό πνεύµα, τύπου «Γκρίζων Λύκων»: Παντού η σηµαία της «ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης», ευχές για «ευτυχισµένη 30η Αυγούστου» – ηµέρα της Μικρασιατικής Καταστροφής - µε τα µούτρα του γενοκτόνου Κεµάλ, τεράστιες τούρκικες σηµαίες µε συνθήµατα υπέρ του τουρκικού στρατού και των «ηρώων» του (δηλαδή όσων σκοτώθηκαν από Κούρδους αντάρτες κτλ), και παρακάτω ένα κοριτσάκι να φιλάει τη σηµαία της θρακικής ανεξαρτησίας, µε φόντο την ηµισέληνο!
Η προκλητική αυτή περίπτωση (που δεν είναι δυστυχώς και µοναδική) θέτει ένα γενικότερο ζήτηµα για τα όρια της συνείδησης και της δηµόσιας έκφρασης ενός εκπαιδευτικού. Είναι δυνατόν να δεχόµαστε αυτό το ήθος και αυτή την πολιτική κουλτούρα ως απλό «δικαίωµα» του κάθε δασκάλου; Είναι δυνατόν η ελληνική πολιτεία να δέχεται (και να πληρώνει) όχι µόνο ως δάσκαλο αλλά και ως εκπρόσωπο όλων των µειονοτικών δασκάλων έναν ορκισµένο εχθρό της, που δεν διστάζει να διαδηλώνει την ταύτισή του µε τα φανατικότερα στοιχεία της άλλης πλευράς; Το ερώτηµα είναι γενικό και αφορά πολλές περιπτώσεις, πέραν της αναφερθείσας: υπάρχει τελικά κάποιο όριο στην συλλογική µας αναξιοπρέπεια, ναι ή όχι;
Πηγή: Προξενείο Στοπ
Ο σύλλογος των ΕΠΑΘιτών δασκάλων Ροδόπης - Έβρου απέκτησε προσφάτως (2-11-2011) νέο πρόεδρο. Πρόκειται για τον Ιµπραήµ Μεµέτ, ο οποίος διαδέχτηκε τον Μεχµέτ Ντερντιµάν που παραιτήθηκε διαµαρτυρόµενος για την υπηρεσιακή κρίση που του στέρησε την διευθυντική θέση (και το συνοδευτικό επίδοµα, ε;) στο χωριό Λύκειο της Ροδόπης.
Ο Ιµπραήµ Μεµέτ, ασχέτως καταγωγής, θρησκείας κτλ, δεν παύει να είναι ένας εκπαιδευτικός λειτουργός στην Ελλάδα και αµείβεται αδρότατα από το ελληνικό κράτος. Και µάλιστα στο εξής θα εκπροσωπεί κι ένα σύνολο εκατοντάδων άλλων δασκάλων που ανατρέφουν τη µειονοτική νεολαία της Θράκης (για να ζήσει στη χώρα αυτή, υποθέτουµε). Με αυτές τις κοινότυπες σκέψεις κατά νου, πώς µπορείς να κρίνεις το υλικό που έχει αναρτηµένο στην προσωπική του σελίδα στο facebook;
Δεν χρειάζεται καν να γνωρίζεις τουρκικά, για να αντιληφθείς ότι εδώ είναι διάχυτο ένα καθαρά φασιστικό πνεύµα, τύπου «Γκρίζων Λύκων»: Παντού η σηµαία της «ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης», ευχές για «ευτυχισµένη 30η Αυγούστου» – ηµέρα της Μικρασιατικής Καταστροφής - µε τα µούτρα του γενοκτόνου Κεµάλ, τεράστιες τούρκικες σηµαίες µε συνθήµατα υπέρ του τουρκικού στρατού και των «ηρώων» του (δηλαδή όσων σκοτώθηκαν από Κούρδους αντάρτες κτλ), και παρακάτω ένα κοριτσάκι να φιλάει τη σηµαία της θρακικής ανεξαρτησίας, µε φόντο την ηµισέληνο!
Η προκλητική αυτή περίπτωση (που δεν είναι δυστυχώς και µοναδική) θέτει ένα γενικότερο ζήτηµα για τα όρια της συνείδησης και της δηµόσιας έκφρασης ενός εκπαιδευτικού. Είναι δυνατόν να δεχόµαστε αυτό το ήθος και αυτή την πολιτική κουλτούρα ως απλό «δικαίωµα» του κάθε δασκάλου; Είναι δυνατόν η ελληνική πολιτεία να δέχεται (και να πληρώνει) όχι µόνο ως δάσκαλο αλλά και ως εκπρόσωπο όλων των µειονοτικών δασκάλων έναν ορκισµένο εχθρό της, που δεν διστάζει να διαδηλώνει την ταύτισή του µε τα φανατικότερα στοιχεία της άλλης πλευράς; Το ερώτηµα είναι γενικό και αφορά πολλές περιπτώσεις, πέραν της αναφερθείσας: υπάρχει τελικά κάποιο όριο στην συλλογική µας αναξιοπρέπεια, ναι ή όχι;
Πηγή: Προξενείο Στοπ
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/12/sos.html#more
Βουλγαρία: Οι Πομάκοι ζητούν διαχωρισμό από τους λοιπούς μουσουλμάνους
Δεκέμβριος 10, 2011.
«Το ριζοσπαστικό Ισλάμ δεν υπάρχει στη Βουλγαρία» δήλωσε η καθηγήτρια Ευγενία Ιβάνοβα παρουσιάζοντας μια έρευνα για τους Μουσουλμάνους της Βουλγαρίας.
Η έρευνα έγινε από το Νέο Βουλγαρικό Πανεπιστήμιο και το κοινωνιολογικό πρακτορείο «Alpha Research» σε 850 άτομα από 40 οικισμούς σε 12 περιοχές της Βουλγαρίας.
Ένα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι οι Μουσουλμάνοι επιδιώκουν μια κλειστή κοινωνία και αυτό γίνεται εξαιτίας των επεμβάσεων των υπηρεσιών ασφαλείας προς αναζήτηση ‘ριζοσπαστών’ Μουσουλμάνων.
Η Ιβάνοβα επεσήμανε ότι συγκριτικά με έρευνα που έγινε στα τέλη της δεκαετίας του ’90, σήμερα υπάρχει μια τάση διαχωρισμού των Πομάκων σε εθνότητα λόγω της διαφορετικής υπόστασής τους από τους υπόλοιπους μουσουλμάνους είτε αυτοί είναι Βούλγαροι είτε Τούρκοι. Η τάση αυτή έχει διαφορετικές μετρήσεις σε περιοχές των Πομάκων και τα ποσοστά εξαρτώνται από το μορφωτικό επίπεδο τους.
Η έρευνα έδειξε ότι το 64% των μουσουλμάνων αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι, το 7,5% ως Βούλγαροι, το 6,9% ως Ρομά και ένα 4,5% δεν απάντησε.
Η έρευνα έδειξε ότι οι μουσουλμάνοι προσδοκούν σε ένα κόμμα το οποίο θα τους προστάτευε από τις επιθέσεις των εθνικιστών για να διατηρήσουν τη ταυτότητά τους, όπως δήλωσε η Μποριάνα Ντιμίτροβα από την «Alpha Research».
Ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Βουλγαρίας θέτει την θρησκεία ως τέταρτη προτεραιότητα στη ζωή του. Οι βαθιά θρησκευόμενοι είναι κάτω από το ένα τρίτο, περί το 28,5 %, ενώ το 41% δηλώνει ότι ποτέ δεν έχει πάει σε τζαμί και σχεδόν το 60% δεν προσεύχεται. Επίσης το 88,2 έχει κάνει περιτομή στα παιδιά ενώ το 96,1 τοις εκατό ακολουθεί τους μουσουλμανικούς κανόνες στις κηδείες.
Οι Μουσουλμάνοι, σύμφωνα με τη βουλγαρική έρευνα, έχουν κάνει ρήξη με την παράδοση. Πάνω από το 53% θεωρεί ως αποδεκτή τη συμβίωση χωρίς γάμο. Το 39,8 τοις εκατό τρώει χοιρινό κρέας και το 43% δηλώνει ότι πίνει αλκοόλ.
Περίπου το 83,6 % δέχεται ο άνδρας να ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού εξίσου με τις γυναίκες. Αποδυναμώθηκε σημαντικά ο ρόλος των ενηλίκων στις λήψεις αποφάσεων και το 79,6 % τίθεται κατά της χρήσης της μουσουλμανικής μαντίλας στα σχολεία την οποία θεωρεί ως απαράδεκτη.
--
Πηγή: 24 Часа
http://www.echedoros-a.gr/2011/12/blog-post_3027.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου