Ποιος θυμάται τη μάχη του Δραγατσανίου; Ν. Λυγερός

-Γιατί να τη θυμάται; -Μία ήττα δεν ήταν ; -Δεν ήταν απλώς αυτό! -Και τι άλλο; -Υπήρξε η αρχή. -Μία προδοσία βλέπω και τίποτα άλλο… -Υπήρξε όμως και η θυσία του Ιερού Λόχου. -Έχεις δίκιο. -Αλλά αυτό δεν άλλαξε τίποτα. -Οι Οθωμανοί τους κατέστρεψαν. -Εν αρχή ο θάνατος. -Τι θες να πεις με αυτό; -Μετά από αυτή τη θυσία, άρχισε η επανάσταση. -Και το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. -Έπρεπε όμως να πεθάνουν; -Ήταν όντως απαραίτητο; -Κανείς δεν μπορεί να το ξέρει. -Αλλά όλοι μας γνωρίζουμε τη συνέχεια. -Σωστά, όλοι μας. -Είχαν πάει να βοηθήσουν τον Καραβιά. -Αλλά οι ιππείς του εγκατέλειψαν τον αγώνα. -Όχι όμως ο Ιερός Λόχος. -Έπεσαν νεκροί… ο σημαιοφόρος… -Είκοσι πέντε αξιωματικοί… -Και εκατόν ογδόντα στρατιώτες. -Και τριάντα επτά αιχμαλωτίστηκαν και στη συνέχεια αποκεφαλίστηκαν. -Ο Ολύμπιος όμως διέσωσε του υπόλοιπους. -Κι ένας Γάλλος, τον Νικόλαο Υψηλάντη. -Η αρχική θυσία. -Για τον αγώνα. -Για την επανάσταση. -Πρώτα ο θάνατος… -Κι ύστερα μόνο η ελευθερία! -Πάντα έτσι δεν ήταν σ' εμάς; -Αυτό λέει η μνήμη μας. -Ας μην το ξεχάσουμε λοιπόν.