Οι κυβερνώντες είναι "ξένο σώμα" για την κοινωνία - ο μαθητής πρέπει να προστατευτεί, στην (απίθανη) περίπτωση που προσπαθήσουν να τον αποβάλλουν για παραδειγματισμό και τιμωρία. Δύσκολα θα τολμήσουν να τιμωρήσουν βέβαια, διότι ξέρουν ότι στη συνείδηση του κόσμου, δεν έχουν καμία νομιμοποίηση (σε αντίθεση με το μαθητή που αντιπροσωπεύει την ελπίδα για το μέλλον, μιας και δείχνει ότι οι νέοι δε θα δεχτούν τόσο εύκολα να τους πετάξουν στα "σκουπίδια" ως μιας "χαμένη γενιά"). Δείτε και σχετικό ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας":
***
Στην οικοδομή βρήκε το πρωί της Δευτέρας τον 16χρονο μαθητή της Λάρισας, μια κίνηση του οποίου στη διάρκεια της παρέλασης για να τιμηθεί η εθνική επέτειος, έγινε «σύμβολο» αντίδρασης στο πολιτικό σύστημα και αντίστασης στις ασκούμενες πολιτικές, αλλά και αφορμή και αιτία να διχαστούν οι απόψεις της λαρισαϊκής και όχι μόνο κοινωνίας.
Μαθητής του 3ου Εσπερινού Λυκείου Λάρισας ο Αχιλλέας Μ. είδε τη φιγούρα του στην πρώτη σελίδα της «Ε», με το υψωμένο χέρι και την ανοιχτή παλάμη, να στέλνει μήνυμα προς την ελληνική πολιτεία-κοινωνία. Ο βυζαντινής καταγωγής τρόπος διαπόμπευσης, η μούντζα, αποτελεί εδώ και δύο χρόνια τον σύγχρονο και ειρηνικό τρόπο αποδοκιμασίας ενός συστήματος που λέει σε ένα παιδί, όπως ο Αχιλλέας, ότι μπορεί και να μην έχει μέλλον στη χώρα του.
Ο 16άρης «διαμαρτυρόμενος» δεν είναι όμως ακόμη ένα τυπικό παιδί της γενιάς του, που ίσως δεν ξέρει τι του γίνεται και απλά μιμείται τους μεγαλύτερούς του: γιος πολύτεκνης οικογένειας, με ακόμη 15 αδέρφια, είναι φτιαγμένος από εκείνη την «πάστα» νέων που ανδρώνονται χωρίς να περιμένουν ή να βρίσκουν τίποτα έτοιμο.
Ελαιοχρωματιστής ο ίδιος εργάζεται σκληρά μέχρι τις 4 το απόγευμα και μετά παρακολουθεί τα μαθήματα του Λυκείου (είναι στην πρώτη τάξη του Εσπερινού), ώστε αφενός να αποκτήσει τα εφόδια των γνώσεων που -όλοι λένε- χρειάζονται, αφετέρου να μην επιβαρύνει οικονομικά τους γονείς του, υπάλληλοι κι αυτοί στο Δήμο και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας.
Η ενέργειά του συνειδητή, όπως τουλάχιστον δείχνει το ευθυτενές παράστημα και η αποφασιστικότητα στην έκταση -αλλά και ένταση- του χεριού του, καθώς και η διάρκειά της. Παραστάτης στην παρέλαση του σχολείου του, κράτησε ανοιχτή την παλάμη του καθ' όλη τη διάρκεια της ...απόδοσης τιμών στους επισήμους και άλλους σπουδαιοφανείς της εξέδρας.
Τιμωρία ή νουθεσία;
Το ίδιο έπραξαν άλλοι δύο μαθητές σχολείων, ίσως με λιγότερη ένταση, όπως και ολόκληρες τάξεις οι οποίες έστρεψαν το κεφάλι τους προς την αντίθετη, των επισήμων, φορά. Η ενέργεια του Αχιλλέα μονοπωλεί και τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης των νέων, σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως, απασχολεί βεβαίως και τους τοπικούς φορείς της εκπαίδευσης. Οι οποίοι βρίσκονται μεταξύ του συνήθους διλήμματος: να τιμωρήσουν τον νέο ικανοποιώντας το αίσθημα του καθωσπρεπισμού ή να περιοριστούν σε μερικές νουθεσίες;
Βλέπετε, πρέπει να λάβουν υπόψη και τις συνέπειες ενός κόσμου και μιας νέας γενιάς που σιγά σιγά φτιάχνει το δικό της Πολυτεχνείο. Η πρώτη αντίδραση της περιφερειακής διευθύντριας εκπαίδευσης Θεσσαλίας, Κων. Πράντζου, παρέπεμπε το θέμα στην αρμοδιότητα του οικείου συλλόγου διδασκόντων. Χθεσινές πληροφορίες πάντως ήθελαν τον προϊστάμενο της εκπαίδευσης να καλεί τους γονείς του μαθητή για κάποιες συστάσεις (;).
Ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Λάρισας, Βαγγέλης Καριτσάκης, επισήμανε στα τοπικά μέσα ενημέρωσης ότι θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια από τους καθηγητές, όταν το θέμα συζητηθεί στο συμβούλιο του σχολείου, προκειμένου να μην τιμωρηθεί ο μαθητής.
Κι αν ο Αχιλλέας έδειξε αξιοθαύμαστο θάρρος στην παρέλαση, από χθες ένιωθε μάλλον άβολα και φοβισμένος με την αναπάντεχη δημοσιότητα που πήρε η ενέργειά του και τις -εξ αυτού του λόγου- πιέσεις που δεχόταν από κεντρικά και περιφερειακά μέσα ενημέρωσης, τα οποία δεν τον άφηναν σε ησυχία. Και http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/11/blog-post.html...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου