H Λέσχη Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων τιμώντας έμπρακτα τους ηρωικούς αγωνιστές του Έπους του 40, παρήλασε στην παραλιακή λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου της Θεσσαλονίκης σε πείσμα των καιρών και απέναντι σε όσους ήθελαν να αμαυρώσουν την Εθνική μας επέτειο.
Όταν κάποιοι οπαδοί ποδοσφαιρικού σωματείου, και αριστεριστές έκλεισαν την παραλιακή λεωφόρο προκαλώντας την ματαίωση της παρέλασης, η Λέσχη Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων αποφάσισε να παρελάσει αδιαφορώντας για τον κλειστό δρόμο!
Ο επικεφαλής του Ουλαμού της ΛΕΦΕΔ Ανακοίνωσε ότι η ΛΕΦΕΔ θα παρελάσει τιμώντας τις θυσίες και το αίμα των παππούδων μας στα βουνά της Πίνδου και της Βορείου Ηπείρου!
Στο άκουσμα της απόφασης αυτής το συγκεντρωμένο πλήθος ξέσπασε σε έντονες ζωτοκραυγές και χειροκροτήματα. Πολλά εθελοντικά σωματεία όπως και η Λέσχη Ελλήνων Καταδρομών με ενθουσιασμό ακολούθησαν την απόφασή μας και συντάχτηκαν πίσω από τον ουλαμό της ΛΕΦΕΔ.
Φτάνοντας στο «μπλόκο» των οπαδών και των αριστεριστών δημιουργήθηκε ένταση, αφού αυτοί επιτέθηκαν προς την Σημαία. Ο ουλαμός επενέβη για να διαφυλάξει την Σημαία και ακολούθησε μικρή σύρραξη. Βλέποντας όμως ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου υποστήριζε με πάθος τους εφέδρους της ΛΕΦΕΔ και των άλλων σωματείων, αναγκάστηκαν να ανοίξουν τον δρόμο και να διεξαχθεί η παρέλαση των πολιτικών τμημάτων.
Να τονιστεί ότι χωρίς αυτήν την πρωτοβουλία της ΛΕΦΕΔ δεν θα είχε πραγματοποιηθεί η παρέλαση της Θεσσαλονίκης.
πηγή Kranosgr
πηγή Kranosgr
http://koukfamily.blogspot.com/2011/10/blog-post_1438.html
1 σχόλιο:
Πως μπορεί να ερμηνεύσει κανείς τον ενθουσιασμό του κόσμου μπροστά στον παρελαύνοντα Ουλαμό της ΛΕΦΕΔ;
Είναι πολύ απλο:
"Υπήρχαν εχθροί στα σύνορα του κράτους.
Στα χωριά και στην ύπαιθρο ο κόσμος φοβόταν να βγεί στα χωράφια να σπείρει ή να θερίσει, μήπως πλακώσουν οι Σαρακηνοί.
Μέχρι που γεννήθηκε ο Διγενής κι έγινε παλικάρι και πήγε στις άκρες της Ρωμανίας να γίνει ακρίτας και να χτυπηθεί μαζί τους.
Ένα σωρό κατορθώματα έκανε στα βουνά και στις πεδιάδες, μακριά στις ανατολικές επαρχίες.
Η φήμη του για τις ανδραγαθίες του Διγενή απλώθηκε σ΄όλη την οικουμένη και τα κατορθώματά του έγιναν δημοτικά τραγούδια που, προσπερνώντας τις γενιές στόμα με στόμα, άφησαν πίσω τους περίπου χίλια χρόνια μέχρι να φτάσουν στην εποχή μας."
Το παραπάνω απόσπασμα είναι ο επίλογος του εκδότη Κ.Π. στο θαυμάσιο παιδικό βιβλίο Διγενής Ακρίτας.
Ο λαός ξέρει. Και τα παιδιά αυτού του λαου ξέρουν.
Δημοσίευση σχολίου