Βρισκόμαστε στο 1920, σε ένα παραθαλάσσιο χωριό στην περιοχή της Σμύρνης, όπου υπάρχει ελληνικό «κατοχικό» στρατιωτικό τμήμα. Οι «κακοί» Έλληνες έχουν καταφέρει να πιάσουν έναν Τούρκο «αντιστασιακό», ο οποίος συνδέεται με την ομάδα ενός θρυλικού Τούρκου μασκοφόρου που ταλαιπωρεί τους Έλληνες με συνεχή σαμποτάζ και δολιοφθορές. Ο Έλληνας διοικητής, που διακρίνεται για την σκληρότητά του, αποφασίζει να οργανώσει μια δημόσια εκτέλεση του Τούρκου αντιστασιακού, για να παραδειγματίσει τους κατοίκους. Ο τόπος της εκτέλεσης στήνεται στην παραλία του χωριού, όπου συγκεντρώνονται οι κάτοικοι. Ο Έλληνας διοικητής βγάζει ένα σκληρό λόγο, τονίζοντας πως «αυτά παθαίνει όποιος αντιστέκεται στον Ελληνικό Στρατό». Και ενώ ετοιμάζεται το απόσπασμα για την εκτέλεση, τότε ξαφνικά,
Όλα αυτά δεν είναι παρά μία από τις χαρακτηριστικές σκηνές του διάσημου τουρκικού τηλεοπτικού σίριαλ ‘Kurşun Yarasi’ (‘Το Τραύμα της Σφαίρας’) που προβαλλόταν επί ένα χρόνο στο μεγάλο τουρκικό κανάλι ATV, με μεγάλη τηλεθέαση.
Αλλά το εκπληκτικό σε αυτή την σειρά δεν είναι αυτή η σκηνή. Είναι πολλά επεισόδια που δείχνουν πως οι Ρωμιοί χριστιανοί κάτοικοι της Μικράς Ασίας, αναπτύσσουν αντιστασιακό κίνημα κατά των… «εισβολέων» Ελλήνων, που όπου πάνε καταστρέφουν τα πάντα. Έτσι θα δεις γυναίκεςπου φοράνε σταυρό, να…!!! βοηθάνε τους Τούρκους αντιστασιακούς κατά των «κακών» Ελλήνων (!) που καταστρέφουν τα πάντα. Έτσι βλέπεις κανείς γυναίκες που φοράνε σταυρό να βοηθάνε Τούρκους «αντιστασιακούς» κατά των «κακών» Ελλήνων…
Δείτε ένα βίντεο με τον ‘ατρόμητο’ ‘λεβέντη’ Τούρκο που χορεύει μπροστά στους Έλληνες…
Πέραν από τα σήριαλ και τις σαπουνόπερες που έχουν κατακλύσει την ελληνική τηλεόραση (μία από τους καλύτερους πελάτες των τουρκικών σίριαλ είναι η χώρα μας)που παρουσιάζουν μία φανταχτερή εικόνα της σημερινής Τουρκίας που, όμως, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, υπάρχουν ένα σωρό «ιστορικές» σειρές που ανθούν στην Τουρκία, οι οποίες καλλιεργούν έναανθελληνικό κλίμα και «σερβίρουν» μια διαστρεβλωμένη εκδοχή της Ιστορίας, εξισώνοντας με έντεχνο τρόπο τους θύτες με τα θύματα. Αυτό δημιουργεί πλαστές πραγματικότητες, ανατρέποντας θεμελιώδεις ιστορικές αλήθειες, όπως οι γενοκτονίες των Χριστιανών της Ανατολής, την περίοδο 1915-1924.
Καθημερινά, σχεδόν, προβάλλονται από τα τουρκικά κανάλια αμέτρητες ‘κινηματογραφικές επιτυxίες’ που παρουσιάζουν το Βυζάντιο ως την πιο διεφθαρμένη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας και τους Βυζαντινούς ως το πιο εκπορνευμένο κράτος που έχει ποτέ εμφανιστεί στη Μικρά Ασία. Σε πολλές από αυτές τις ταινίες εμφανίζεται μόνιμα ένας θεοποιημένοςΤούρκος ήρωας, ο Μαλκότς. Αυτός, σαν ο Τούρκος superman, επιτίθεται ως ο «τιμωρός» και κατατροπώνει τους «διεφθαρμένους» Βυζαντινούς, με τρόπο που θα ζήλευαν καιoι μεγαλύτεροι καουμπόι του Φαρ Ουέστ. Παράλληλα τηλεοπτικά σήριαλ προβάλλονται καθημερινά στα μεγαλύτερα τουρκικά κανάλια με μεγάλη τηλεθέαση και με άκρως ανθελληνικό περιεχόμενο. Τα σενάρια είναι από τον πόλεμο του 1919-22, αλλά και την τουρκική εισβολή στηνΚύπρο, το 1974, με κύριο στόχο τον εξευτελισμό τουελληνικού στρατού και της ελληνικής σημαίας. Ειδικά για το Κυπριακό εδώ η τουρκική φαντασία ξεπερνάει κάθε όριο. Μέσα σε ένα φανταστικό τοπίο οι Τούρκοι αγωνιστές μάχονται με αναλογία ένας Τούρκος με δέκα Έλληνες στα παραλίες της μεγαλονήσου και τους κατατροπώνουν, ενώ οι «βάρβαροι δολοφόνοι» της ΕΟΚΑ σκοτώνουν, βιάζουν και καίνε τους Τουρκοκυπρίους ακόμα και μέσα στις… εκκλησιές που είχαν καταφύγει για να γλυτώσουν από την θηριωδία τους.
«ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΦΤΕΡΑ»
Μια άλλη, επίσης καταπληκτική τηλεοπτική σειρά, που αναφέρετε στην ιδία εποχή, (μια εποχή που την προτιμούν πολύ οι Τούρκοι για την τηλεόραση τους), είναι το, «Kirik Kanatlar», ή «Σπασμένα Φτερά», στο KanlD, στο ίδιο δηλαδή τουρκικό κανάλι που παρήγαγε και το περίφημο και πασίγνωστο σε μας σήριαλ, «Τα σύνορα της Αγάπης». Θα πάρουμε μια χαρακτηριστική σκηνή για να καταλάβουμε το στόρυ του σήριαλ. Η σκηνή είναι σε μια προκυμαία της Ιωνίας, μετά την ήττα των Ελλήνων και ενώ έχει υπογραφεί, παρά τις…έντονες διαμαρτυρίες των Τούρκων κατοίκων της περιοχής, η ανταλλαγή των πληθυσμών. Οι Ρωμιοί κάτοικοι αναγκάζονται να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Η χαρακτηριστική σκηνή είναι στην προκυμαία, όπου έχουν αρχίσει να συγκεντρώνονται οι πρόσφυγες παρέα με… τους θρήνους των Τούρκων συγκατοίκων τους που κλαίνε οι «καημένοι» γιατί… θα φύγουν οι αγαπημένοι τους Ρωμιοί.
Στις προπαγανδιστικές εικόνες: κακοί Έλληνες δολοφονούν γέρους και ανήμπορους Τούρκους - προσέξτε τον ιερέα με τον σταυρό!
Το εκπληκτικό όμως δεν είναι εδώ, αλλά στο ότι ο τουρκικός στρατός, όχι μονό συνοδεύει και κουβαλά με μεγάλη ευγένεια τα υπάρχοντα των προσφύγων, μην τυχόν και κουραστούν, αλλά… έχει στήσει και ένα μεγάλο πάγκο στην προκυμαία όπου τους προσφέρει… τρόφιμα ποτά και ότι άλλο που θα τους κάνει ευχάριστο το ταξίδι της προσφυγιάς, ( θυμίζει αναγνωστικό Ρεπούση). Μάλιστα κάποιοι Τούρκοι στρατιώτες κλαίνε γιατί θα χάσουν τον φίλο τους, κάποιο Νίκο και κάποιο Κώστα. Ένας Λοχαγός είναι απαρηγόρητος για κάποια Μαρία, που τον χαιρετά με εμφανή την στενοχώρια γιατί φεύγει στην προσφυγιά. Σε λίγο τα πλοία που θα τους παραλάβουν φτάνουν και αφού οι Τούρκοι φαντάροι φορτώσουν τα υπάρχοντα τους, τότε βγάζουν τα μαντήλια. Από την μια ο τουρκικός στρατός του Κεμάλ που κλαίει απαρηγόρητος γιατί φεύγουν οι Ρωμιοί πρόσφυγες και από την άλλη οι Ρωμιοί κλαίνε και αυτοί καθώς ανεμίζουν τα μαντήλια του αποχαιρετισμού. Κάπως έτσι έγινε… η Μικρασιατική καταστροφή και η άρχισε η μεγάλη ελληνική προσφυγιά, για το περίφημο αυτό τουρκικό σήριαλ.
Αυτά είναι ένα μόνο μικρό δείγμα του πως καλλιεργείταικατάλληλο κλίμα στην τουρκική τηλεόραση. Χαρακτηριστική είναι και μια άλλη σκηνή, που δείχνει πως οι Τούρκοι, το 1922 πάλι, καταφέρνουν να κάψουν ένα ελληνικό στρατόπεδο με… τσακμάκια σύγχρονης εποχής. Φαίνεται πως οι Τούρκοι ξέρουν να ξαναγράφουν την ιστορία μέσω τηλεοπτικών επιτυχιών, που έχουν ρεκόρ τηλεθέασης στην χώρα τους.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή: απόσπασμα από άρθρο του Νίκου Χειλαδάκη «Η Τουρκική Τηλεοπτική Εισβολή και η Ψυχική Άλωση του Ελληνικού Λαού», στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού ‘Hellenic NEXUS’ (τ. 50 - Μάρτιος 2011). Το ίδιο απόσπασμα ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου