Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ: ΟΧΙ ΜΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΑΦΗΣΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΟΥΝ.....


Η Ισλανδία γελά, η Ιρλανδία κλαίει

Θεαματική είναι η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφοδεή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές και την εξανάγκασε να μην πληρώσει στους ξένους καταθέτες τις οφειλές των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών, αφήνοντας τες να χρεοκοπήσουν. «Η ύφεση αποδείχθηκε λιγότερο βαθιά από όσο προβλεπόταν», ομολογεί ο Μαρκ Φλάνιγκαν, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ισλανδία, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι οι Ισλανδοί κατόρθωσαν να διαφυλάξουν «το πολύτιμο σκανδιναβικό μοντέλο κοινωνικής προστασίας».

Η Ισλανδία, η οποία δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της χώρας με μια συνολική πολιτική.
Πρώτον, υποτίμησε το εθνικό νόμισμα, την ισλανδική κορώνα, και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αρχικά η κορώνα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και συρρικνώνεται. Η χαμηλότερη ισοτιμία της κορώνας οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, αντικαθιστώντας ένα τμήμα τους με τοπικά προϊόντα, με
αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ισλανδίας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα από ελλειμματικό που ήταν.
Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 1,2% το τρίτο τρίμηνο του 2010. Ο πληθωρισμός, ο οποίος είχε εκτιναχθεί στο 18,6%, έπεσε ήδη κοντά στο 2,5%, που είναι ο στόχος της ισλανδικής κεντρικής τράπεζας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο 2011, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα. Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 115% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ μέχρι το 2015.
Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Ισλανδοί ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αλλά υπό τους εξής όρους:
Πρώτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες αναγνώρισαν όλες τις καταθέσεις των Ισλανδών πολιτών ώστε κανένας Ισλανδός να μη χάσει ούτε μία κορώνα από τις καταθέσεις του.
Δεύτερον, τα δάνεια που είχαν πάρει οι Ισλανδοί μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Ισλανδούς οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η κρίση, ιδίως τον πρώτο καιρό (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.).
Τρίτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των ιδιωτικών χρεοκοπημένων τραπεζών σε χώρες του εξωτερικού. Ετσι οι Ισλανδοί φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των καταθέσεων των δικών τους και των συμπατριωτών τους, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ισλανδικές τράπεζες που χρεοκόπησαν. Απολύτως σωστό.
Η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας, γράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», δείχνει ότι «το έξτρα κόστος για μια χώρα που δεν στηρίζει τις τράπεζές της μπορεί να είναι εκπληκτικά μικρό. Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζές της να χρεοκοπήσουν και το ΑΕΠ της έπεσε αθροιστικά κατά 15% από το ανώτατο στο κατώτατο σημείο πριν αρχίσει να ανακάμπτει. Η Ιρλανδία ''έσωσε'' τις τράπεζές της και είδε το ΑΕΠ της να πέφτει 14%».
Αν συνυπολογίσει κανείς ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας απογειώθηκε στο ασύλληπτο 32% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος της εκτινάχθηκε από το 25% του ΑΕΠ το 2007 στο 100% φέτος και θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2013, με την ανεργία να ανέρχεται στην Ιρλανδία στο 14,1% έναντι 7,3% στην Ισλανδία, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η «υπάκουη» Ιρλανδία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη μοίρα από την «απείθαρχη» Ισλανδία.
«Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι αν το σοκ μιας υποτίμησης μπορεί να πυροδοτήσει μια βίαιη κρίση και πολύ επώδυνη, μια πολιτική λιτότητας και αποπληθωρισμού εξαιτίας του χρέους καταλήγει να προκαλεί περισσότερες ζημιές» συμπεραίνει η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».
«ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ»

Οταν το ευρώ γίνεται παγίδα

Ενα μάθημα των αντίθετων επιλογών Ισλανδίας και Ιρλανδίας είναι ότι «τα οφέλη τού να ανήκει μια μικρή χώρα σε μια μεγάλη νομισματική ένωση δεν είναι καθόλου αυτά που κάποτε εκθειάζονταν ότι είναι» γράφει το περιοδικό «Εκόνομιστ» και συνεχίζει: «Οταν πανικόβλητοι επενδυτές εγκατέλειπαν τα μικρά νομίσματα το φθινόπωρο του 2008, το ευρώ φαινόταν καταφύγιο. Δύο χρόνια μετά, το ευρώ μοιάζει περισσότερο με παγίδα για χώρες που αγωνίζονται να ξανακερδίσουν εξαγωγική ανταγωνιστικότητα. Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, παρόλο που και οι δύο εκδίδουν ομόλογα σε ευρώ». Οσο για τους Ισλανδούς, που αρχικά θεώρησαν το ευρώ σωτηρία, τώρα δεν θέλουν ούτε να το ακούσουν!

4 σχόλια:

Μέλος της ΝΕ.Ο.Σ είπε...

Τέλος στον περί της Ισλανδίας Μύθο. Η Ισλανδία χρεωκόπησε, όπως και η Ιρλανδία, όχι από το Κράτος, το οποίο δεν είχε πρωτογενές έλλειμμα, αλλά από τις Τράπεζες που κατέρρευσαν λόγω της κρίσεως. Η Κυβέρνησις εθνικοποίησε τις Τράπεζες αναλαμβάνοντας τα χρέη τους, για να μήν χάσουν οι Ισλανδοί τις καταθέσεις τους και έκανε συμφωνία με το ΔΝΤ. Έπεσε η Κυβέρνησις ήρθε η επομένη (μία κυρία που συζεί με μία άλλη κυρία εάν την έχετε δει) και είπε στον λαό τους, τις παπαριές περί μή πληρωμής που μας λες εδώ. Έκαναν μάλιστα και Δημοψήφισμα μετά, όπου με 92% ο λαός τους είπε δεν πληρώνω…μετά το ΔΝΤ μπλόκαρα τα λεφτά…η Κυβέρνησις αναλογιζόμενη τις συνέπειες, αυτά δηλ που σου έλεγα προηγουμένως, αποφάσισε να τηρήση την συμφωνία με το ΔΝΤ και να πληρώση κανονικά παρά το Δημοψήφισμα. Συνεχίζει λοιπόν να πληρώνη κανονικά και να τηρή το δικό της Μνημόνιο. Ο κόσμος εξαγριώθηκε με την κυρία και θέλει να την ρίξη από την εξουσία, η κυρία λέει ότι θα βάλη τους υπευθύνους στην φυλακή για να ηρεμήση τον κόσμο…στο τέλος κανείς δεν θα πάη φυλακή και τα χρεή θα πληρωθούν και η Ισλανδία θα εξακολουθήση να υπάρχη ως Κράτος…αυτά! Γενικώς πρέπει να καταλάβετε ότι όταν δανείζεσαι χρήματα από κάποιον οφείλεις να τα πληρώνης, αλλιώς είσαι απατεώνας και οι άλλοι σε αντιμετωπίζουν ως απατεώνα!

Μπορούμε να αμφισβητήσουμε μέρος του χρέους, ναι, να τους πείσουμε ότι χρωστάμε λιγότερα, ναι, να επιμηκύνουμε τον χρόνο αποπληρωμής ναι, να κάνουμε γενικώς διαφόρου είδους διαπραγματεύσεις, αλλά δεν μπορούμε να τους γράψουμε όλους…διότι τότε θα μας γράψουν και αυτοί και είναι περισσότεροι και ισχυρότεροι και ο λαός μας έχει πληρώσει πολλές φορές τέτοιους λεονταρισμούς, που σημειωτέον στην προκειμένη περίπτωσι είναι και ανήθικοι διότι καλώς κακώς τα λεφτά (με ληστρικό τόκο να το δεχθώ, με επαχθείς όρους να το δεχθώ κλπ), αλλά τα πήραμε!

toaftonoito team είπε...

Αν θες διάλογο, μάθε να μιλάς (ή να γράφεις) ευγενικά. εκτός να θες μόνο δημοσίευση για τις τωρινές θέσεις ΣΑΣ (και τις επόμενες όταν θα ξανααλλάξετε κτλ)......
Ειδικά όταν δεν ξέρεις και πολλά για το θέμα όπως προκύπτει από το σχόλιο σου.
Δανείζομαι και χρησιμοποιώ κεφάλαιο δεκα και πληρώνω τοκους, πανωτόκια και ξαναπανωτόκια 100 δεν είναι δείγμα τιμιότητας αλλά βλακείας και σίγουρα κανείς δεν θα το δεχόταν στο σπίτι του αλλά εσύ θέλεις να το δεχτούμε ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑ σαν ΧΩΡΑ 11.000.000 εκατ. υποθηκεύοντας και τις επόμενες γενεεές όπως έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και πληρώναμε μέχρι πρόσφατα τα δάνεια του 19ου αιώνα.
Αλλά σε μια χώρα που τον πατριωτικό χώρο υποτίθεται ως τον εκπροσωπεί ο Καρατζαφέρης δεν υπάρχει προοπτική για άλλη πολιτική....
Δεν μίλησε κανείς από το ιστολόγιο μας ΠΟΤΕ για ΟΛΙΚΗ άρνηση πληρωμής, φυγή από το ΕΥΡΩ και άλλα ανεδαφικά που απεμπολούν την (όποια) πολιτική δεκαετιών.
Ούτε είμαστε κατά της λιτότητας, μέτρων , δυσκολιών κλπ.
Αυτά είναι ανεδαφικά και γίνονται μόνο στο Εκουαδόρ και στην Βολιβία, όχι σε ανεπτυγμένο κράτος.
Αλλά αυτό που γίνεται και στηρίζει το κόμα σου είναι η χειρότερη δυνατή εκδοχή: Θυσίες και καταστροφή της οικονομίας χωρίς αντίκρισμα και με το χρέος να αυγατίζει.
Το παράδειγμα τις Ισλανδίας χρησιμοποιείται για να δούμε πως μια χώρα μπορεί να κρατήσει την πολιτική της να πει τα όχι της, κυρίως να ρωτήσει τον λαό της και να μην καταστραφεί. Αντίθετα να πάθει λιγότερα και να ανανήψει γρηγορότερα από μια χώρα όπου μια συμμαχία των προθύμων λέει περισσότερα ναι και από αυτά που της ζητούνται.......

Ανώνυμος είπε...

Για σας, μπράβο στην Ισλανδία, είναι παράδειγμα προς μίμηση! Αλλά για την Ελλάδα τα πράγματα δεν θα είναι τόσο εύκολα, δυστύχως. Οι Ισλάνδοι είχαν έναν εχθρό, τους τραπεζίτες... Στην Ελλάδα για να γίνει ότι εγινε στην Ισλανδία πρέπει να γίνει εμφύλιος πόλεμος, ακούγετε χαζό? Ωραία, ναι είναι χάζο, αλλά ας υποθέσουμε ότι φταίνε οι κυβερνήσεις και ο λαός κανει επανάσταση και τους διώχνει, κατόπην δημιούργηται μια νέα "καθαρή" κυβέρνηση η οποία βγάζει ενταλμάτα για όλα τα "λαμόγια" που έκαναν ότι έκαναν όλα αυτά τα χρόνια. Όμως πολλοί Έλληνες επόφεληθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, καθώς λαμβάνανε σε αντάλαγμα για την ψήφο τους παράλογες επιδοτήσεις, διορισμούς και δεν συμαζεύεται... Την στιγμή που άλλοι Έλληνες δούλευαν δύο και τρεις δουλείες στο σκλήρο ιδιωτίκο τομέα για να επιβιώσουν. Στην Ελλάδα δυστήχως ο εχθρός δεν είναι οι πολίτικοι και τραπεζίτες μόνο... ΠΑΛΙΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

MST είπε...

Καλά ρε παιδιά, αυτό μπορεί να μου το εξηγήσει κάποιος: "..αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων...". Τώρα αυτό πώς γίνεται? Επειδή με τα λίγα που ξέρω η υποτίμηση του νομίσματος δεν αλλάζει το ονομαστικό χρέος, ή αν αυτό είναι εκφρασμένο σε ξένο νόμισμα τότε η υποτίμηση μόνο αύξηση στο ύψος των δανείων θα μπορούσε να επιφέρει. Αυτό καταλαβαίνω με τις λίγες γνώσεις που έχω περί χρηματοοικονομικών.

Free Blog Counter