KATOΧΗ

Μετά το δεύτερο επισκεπτήριο της Τρόϊκας, τις συστάσεις και τα εύσημα, τις ανακοινώσεις για μόνιμο γραφείο στην Αθήνα, την υπόσχεση ότι μέσα Σεπτεμβρίου θα υπάρξει ενδιάμεσος έλεγχος της ελληνικής οικονομίας, αλλά και τα τελεσίγραφα για νέα μέτρα προκειμένου να δοθεί η τρίτη δόση του δανείου, η λέξη «κατοχή» έχει πάρει ουσιαστικό νόημα. Μπορεί να την σιγοψιθυρίζαμε, να την λέγαμε προς χάριν αστείου, ή να μην πολυπιστεύαμε ότι υπάρχει ξένη κατοχή στην Ελλάδα, σιγά – σιγά όμως πρέπει να τη συνηθίσουμε. Το κακό είναι ότι ο Ελληνας προσπαθούσε επί 60 χρόνια να ξεχάσει το παρελθόν του, δηλαδή την γερμανική κατοχή, και σήμερα βρίσκεται μπροστά σε νέου τύπου κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας. Το είπε ο Γ. Παπανδρέου κι όσοι γελούσαν με τα ελληνικά του τώρα δαγκώνονται διότι κάτι ήξερε τελικά περισσότερο.

Η κατοχή ήταν λέξη – εφιάλτης για τη χώρα. Ό,τι έκαναν μέχρι σήμερα οι πατεράδες μας είχε σκοπό την αποφυγή των αρνητικών συνεπειών που κληροδότησε η κατοχή του 40 στη χώρα και το λαό της. Τα κατοχικά σύνδρομα είναι γνωστά και όποια προσωπική προσπάθεια του καθενός ήταν για να ξεφύγει από τη φτώχεια που του άφησε ο πόλεμος. Και πράγματι, η προηγούμενη γενιά κατάφερε πολλά, κυρίως έφαγε ένα κομμάτι ψωμί και παρέδωσε μια ελεύθερη και πιο χορτάτη χώρα σε εμάς. Εστω κι αν οι νεότερες γενιές κατηγορούσαν τους παλαιούς για την κοινωνία που τους κληροδοτούσαν, τελικά είχαν άδικο.

Κι ερχόμαστε στο σήμερα, στην νέα οικονομική κατοχή που δυστυχώς προβλέπεται να σημαίνει και πολιτική – εθνική κατοχή. Η κυβέρνηση (η πραγματική λέμε) αποτελείται από ξένους τεχνοκράτες που μπαίνουν και βγαίνουν όποτε θέλουν στην Ελλάδα. Αποφασίζουν και διατάσσουν αφήνοντας στους υπουργούς του ΓΑΠ κανένα ξεροκόμματο. Δεν είναι τυχαίο ότι την ώρα που η Τρόϊκα μας έπαιρνε νέα μέτρα για το κοστούμι η κυβέρνηση δια του αντιπροέδρου κ. Πάγκαλου ασχολούταν με το γήπεδο του Παναθηναϊκού και το εμπορικό του Βωβού.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα χάνεται και η όποια εθνική περηφάνια αφού η κατοχή σκιάζει τα πάντα, έστω κι αν δεν έχουμε καθημερινό έλεγχο από στρατιώτες στους δρόμους. Ο κατοχικός στρατός φοράει κοστούμια, μιλά αγγλικά και χρησιμοποιεί περίτεχνους οικονομικούς όρους, είναι σπουδαγμένος στα καλύτερα πανεπιστήμια. Οι δε υποτελείς του, όλοι οι Ελληνες δηλαδή, δέχονται προς το παρόν ασμένως τις εντολές τους, μέσω του.. κάθε λογής Αρτέμη Μάτσα, και περιμένουν πότε θα κάνει ξαστεριά.

Το χειρότερο όμως είναι ότι έχει αρχίσει να μπαίνει στον ελληνικό λαό το σαράκι της ανθρωποφαγίας, ότι δηλαδή ίσχυε και στην κατοχή από τους Γερμανούς. Ο θάνατός σου η ζωή μου, κοινωνικός αυτοματισμός το λένε τώρα, κι όποιος αντέξει.

Δυστυχώς οι μέρες και τα χρόνια που έρχονται θα θυμίζουν όλο και περισσότερο την κατοχή πριν από 65 χρόνια. Ποιοι είναι οι Τσολάκογλου ας το κρίνει ο λαός.