Όλο και περισσότεροι Αμερικάνοι προετοιμάζονται για μία κοινωνική αναταραχή
Απ’ έξω, το σπίτι του Jerry Erwin στη βορειοδυτική αμερικάνικη πολιτεία του Όρεγκον, δεν έχει κάτι το ξεχωριστό, με ένα περιποιημένο γκαζόν μπροστά και λίγο να διαφέρει από εκείνα των γειτόνων του.
Αλλά κρυμμένα από τα μάτια των ανθρώπων, στην πίσω αυλή του, είναι τα σημεία των προετοιμασιών του για την Ημέρα της Κρίσεως, μιας καταστροφικής κοινωνικής κατάρρευσης, που ο 45χρονος Erwin, πιστεύει ότι είναι πολύ πιθανό να την ζήσει.
"Έχω, κάτω από μία τέντα, στοίβες με καυσόξυλα, βρόχινο νερό σε βαρέλια, έχω ένα υπόστεγο με συρματόπλεγμα περίφραξης, όπως αυτό που χρησιμοποιείται από τον στρατό", είπε στο AFP.
Αυτός και η σύζυγός του, έχουν επίσης, αποθηκευμένα χιλιάδες φυσίγγια και επαρκή τροφή για περίπου έξι μήνες.
"Πριν από μερικά χρόνια δούλευα για την αποπληρωμή αυτού του σπιτιού, αντικαθιστώντας
όλα τα παράθυρα, και μόλις πολύ πρόσφατα, είμαι υπερήφανος να σας πω, έχουμε αντικαταστήσει όλες τις εξωτερικές πόρτες μας με πόρτες περισσότερης ενεργειακής κατανάλωσης, με όσο περισσότερα ενσωματωμένα χαρακτηριστικά ασφαλείας, που θα μπορούσα να πάρω», δήλωσε στο AFP.
Επί πλέον πρόκειται να προσθέσω ορισμένες διαρθρωτικές βελτιώσεις στα κουφώματα με την προοπτική να είναι σχεδόν αδύνατο να ρίξει αυτές τις πόρτες οποιοσδήποτε πολιορκητικός κριός. "
Ο Erwin και άλλοι σαν και αυτόν στις Ηνωμένες Πολιτείες και αλλού βλέπουν να έρχονται πολιτικές ανακατατάξεις και φυσικές καταστροφές, σαν σαφή σημάδια ότι ο πολιτισμός μας είναι καταδικασμένος.
"Τα χτυπήματα που δεχόμαστε είναι ακριβώς τα συμπτώματα εκείνα που έχουν οδηγήσει άλλες μεγάλες δυνάμεις να υποβαθμιστούν ή να καταρρεύσουν: εξάντληση των πόρων, καταστροφή του περιβάλλοντος, κλιματική αλλαγή, αυτά είναι τα ίδια πράγματα που επηρέασαν άλλες μεγάλες κοινωνίες», είπε.
Για τον Erwin, η παρακμή είναι αμετάκλητη και η καλύτερη προσέγγιση σε αυτήν είναι να προετοιμαστεί κανείς για το αναπόφευκτο.
Η απαισιοδοξία του είναι ίδια με αυτήν που έχει ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων, από αριστερούς περιβαλλοντολόγους οι οποίοι πιστεύουν ότι η κλιματική αλλαγή και η καπιταλιστική απληστία θα φέρει την συντέλεια στην ανθρώπινη κοινωνία, έως χριστιανούς φονταμενταλιστές που θεωρούν ότι η αμαρτία θα φέρει στο ίδιο αποτέλεσμα.
Αποκαλούν τους εαυτούς τους "preppers", "doomers," και"survivalists," αντιλαμβάνονται το ίδιο ζήτημα από διαφορετικές θέσεις: Πώς θα προετοιμαστούν καλύτερα για την ερχόμενη Αποκάλυψη;
(* Οι ‘preppers’ σε ελεύθερη μετάφραση είναι εκείνοι που προετοιμάζονται για μια επικείμενη μεγάλη καταστροφή και θέλουν να ζουν με αυτάρκεια. “Doomers’, από την λέξη Doom που σημαίνει η Ημέρα της Κρίσης ή η Συντέλεια’ και "Survivalists" από το Survive = επιβιώνω)
Ο Jim Rawles, τον οποίον ο Erwin περιγράφει ως «τον ‘προστάτη άγιο’ του κινήματος Survivalism, (σε ελεύθερη μετάφραση το κίνημα της επιβίωσης ή των επιζώντων) προσεγγίζει το θέμα μάλλον ως απομονωμένος και επηρεασμένος από την χριστιανική άποψη.
Τα παιδιά του τα έχει στο σπίτι για ‘homeschool’ (υπάρχει το δικαίωμα αυτό – για μάθηση στο σπίτι - στις ΗΠΑ αν και τείνει να καταργηθεί, κάτι που οι υπέρμαχοί του θεωρούν μια ακόμα συνομωσία του κράτους που θέλει την υποδούλωση όλων), αρνείται να πει πού ζει, και συμβουλεύει τους αναγνώστες της ιστοσελίδας survivalblog.com του "να μεταφερθούν σε μία ασφαλή περιοχή και μένουν εκεί όλο το χρόνο."
"Όταν σχεδιάζετε το σπίτι – καταφύγιό σας, σκεφτείτε: το μεσαιωνικό κάστρο», προσθέτει, εκθειάζοντας τα οφέλη από τη χρήση σακιών για την προστασία κάθε νέου σπιτιού.
Ο Rawles, όπως και πολλοί από τους θεωρητικούς ενός πιο ‘συντηρητικού’ τέλους του survivalist φάσματος, είναι επίσης αντίθετος στην φορολογία, υπέρμαχος του δικαιώματος για οπλοκατοχή, και υποπτεύεται το οτιδήποτε που του δίνει την αίσθηση του ‘σοσιαλισμού’.
Αλλά το κίνημα των ‘survivalist’ (επιζώντων) περιλαμβάνει επίσης αριστερούς ακτιβιστές, που είναι αφιερωμένοι στο να ζουν από τη γη και ποτέ δεν πυροβόλησαν με όπλο, και ανθρώπους όπως οChris Martenson, ο οποίος παράτησε μια καλή δουλειά που ένιωθε όμως ότι ήταν μια "περιττή εκτροπή από τα πραγματικά του καθήκοντα. "
Άρχισε να καλλιεργεί την δική του τροφή και να παραδίδει μαθήματα "Crash Course" καλώντας τους πολίτες να προετοιμαστούν καλύτερα για την επερχόμενη κοινωνική αστάθεια. Επίσης, ανέλαβε τη διαχείριση των επενδύσεών του και μπορεί να υπερηφανεύεται για μια επιστροφή 166 τοις εκατό από το χαρτοφυλάκιό του.
Για τον Martenson, το εγερτήριο σάλπισμα ήταν η 11 Σεπτέμβρη 2001 και οι επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους, όταν ένιωσε κυριευμένος από αβεβαιότητα και εντελώς απροετοίμαστος.
Ο Erwin είχε πάντα την εντύπωση ότι η κοινωνία τελικά θα διαλυθεί, αλλά ο ίδιος και πολλοί άλλοι αμερικάνοι survivalists λένε ότι η δυσλειτουργική απάντηση του κράτους το 2005 στον τυφώνα Κατρίνα ήταν αυτό που τους ώθησε στη δράση.
"Νόμιζα ότι, εντάξει, τα πράγματα δεν πρόκειται να πάνε καλύτερα ... ίσως αυτή η κοινωνία, ο πολιτισμός μας, η αμερικανική αυτοκρατορία θα καταρρεύσει στη διάρκεια της ζωής μου», είπε ο Erwin.
Για τον John Milandred, δεν υπάρχει κάποιο περιστατικό που τον ώθησε να αφήσει το προαστιακό σπίτι του και να δημιουργήσει ένα αγρόκτημα στην Οκλαχόμα.
«Απλά βαρεθήκαμε να εργαζόμαστε ασταμάτητα όλη την ημέρα για να πληρώνουμε τους λογαριασμούς και να μην ολοκληρώνουμε τίποτα», είπε.
Μέλος του Αμερικανικού Δικτύου των Preppers, ο Milandred είπε ο ίδιος και η σύζυγός του φιλοδοξούσε να «καλλιεργούμε τα δικά μας τρόφιμα να είμαστε αυτάρκεις ... να ζήσουμε όπως οι πιονιέροι, όπως και οι προ-προπαππούδες μας."
Είναι ασαφές πόσοι άνθρωποι ζούνε αυτόν τον τρόπο ζωής, αλλά υπάρχουν εκατοντάδες ιστοσελίδες που διατίθενται αφιερωμένες στο κίνημα, και του Erwin το surburban-self-reliance.comπροσελκύει επισκέπτες από όλο τον κόσμο.
Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση έχει αυξήσει το ενδιαφέρον για την μεγάλη στιγμή του Survivalism, δήλωσε ο Έρβιν, αλλά λυπάται για τους αυτούς που ήρθαν αργοπορημένα στο κίνημα.
"Θα τους βοηθήσουμε, αν μπορούμε", είπε. "Αλλά πολλοί άνθρωποι θέλουν να ανέβουν στο πλοίο την τελευταία στιγμή και η μετάβασή της θα είναι δύσκολη για αυτούς".
Preppers: ζουν με αυτάρκεια, ετοιμάζονται για καταστροφή και δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση
Η Τες Πένινγκτον είναι 33 ετών, μητέρα τριών παιδιών και ζει στα προάστια του Χιούστον. Δεν συγκαταλέγεται στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που παίρνουν ελαφρά τη καρδία το ζήτημα της ασφάλειας.
Οπως πολλοί ακόμα Αμερικανοί, έτσι και εκείνη μαθαίνει πώς να παράγει τα δικά της τρόφιμα, έχει ήδη αποθηκεύσει μερίδες για την περίπτωση εκτάκτου ανάγκης, ενώ παρακολουθεί ειδικά σεμινάρια για τη θεραπεία νοσημάτων με βότανα.
«Αισθάνομαι πιο ασφαλής», λέει η κ. Πένινγκτον. «Εχω πλέον αναλάβει προσωπικά την ευθύνη για τον εαυτό μου, αλλά και την οικογένειά μου», συνεχίζει. «Εχουμε αποφασίσει να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε είδους καταστροφή, φυσική ή μη», τονίζει.
Η κ. Πένινγκτον είναι μια «prepper» (σε ελεύθερη μετάφραση εκείνος ή εκείνη που προετοιμάζεται για μια έκτακτη κατάσταση), δηλαδή μέλος του διαρκώς διευρυνόμενου κοινωνικού κινήματος υπέρ των «λάιτ τεχνικών επιβίωσης». Οι «preppers», λοιπόν, πιστεύουν ότι είναι προτιμότερο να φυλάς τα ρούχα σου για να έχεις τα μισά και ότι η προετοιμασία για μια επικείμενη καταστροφή -είτε πρόκειται για ένα τυφώνα είτε για το τέλος του πολιτισμού- είναι απολύτως φυσιολογική.
Σε αντίθεση με τους υποστηρικτές του κινήματος στη δεκαετία του ’90, οι «preppers» προέρχονται απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα και ζουν σε κάθε γωνιά της Αμερικής. Μπορεί να τους αναζητήσει κανείς από τα προάστια μιας μεγαλούπολης μέχρι και σε κάποιο απομονωμένο ράντσο μιας ορεινής περιοχής.
Τα δίκτυά τους, τα οποία διαδίδονται ευρέως τα τελευταία χρόνια, παρέχουν συμβουλές για το πώς μπορεί κανείς να αποθηκεύσει μερίδες τροφίμων, να καλλιεργήσει βασικά αγαθά στον κήπο του, πώς να κυνηγήσει και φυσικά πώς να προφυλάξει τον εαυτό του σε περίπτωση που δεχθεί επίθεση.
Φοβισμένοι
Υπάρχουν, επίσης, «prepping» βιβλία, «prepping» διαδικτυακά καταστήματα, «prepping» ραδιοφωνικές εκπομπές και αμέτρητες «prepping» συνδιασκέψεις.
Υπάρχουν, σαφέστατα, αρκετοί λόγοι για την άνθηση του «prepping». Ο πρώτος είναι ότι στην μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 εποχή, οι περισσότεροι Αμερικανοί ζουν με τον φόβο μιας μαζικής τρομοκρατικής επίθεσης. Εν μέσω μιας περιόδου, όπου η αμερικανική διπλωματία έχει επικεντρωθεί στον τερματισμό του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος και όπου οι ειδικοί εξακολουθούν να προειδοποιούν για τον κίνδυνο των «βρώμικων βομβών», δεν αποτελεί έκπληξη ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών αισθάνεται ότι ζει υπό μια μόνιμη απειλή.
Στην παράνοια αυτή ήρθε να προστεθεί και η ύφεση. Ξαφνικά και αναπάντεχα, εκατομμύρια Αμερικανοί έχασαν θέσεις εργασίας και κατοικίες, ενισχύοντας την αίσθηση ότι η κοινωνία δεν είναι πλέον τόσο σταθερή, όσο κάποτε έμοιαζε.
Το Χόλιγουντ, όπως ήταν αναμενόμενο, αφουγκράστηκε τον παλμό της αμερικανικής κοινής γνώμης και παρήγαγε κινηματογραφικές ταινίες, όπως το «2012» και «Το Βιβλίο του Ελι». Ακόμα και κυβερνητικοί αξιωματούχοι παραδέχονται ότι η τρέχουσα οικονομική κρίση αποτελεί απειλή για την κοινωνική σταθερότητα.
Ο Τιμ Μάρτιν από το Αϊντάχο διευθύνει το «American PreppersNetwork». Πρόκειται για δίκτυο που ίδιος, οδηγός φορτηγού στο επάγγελμα, πιστεύει ότι ολοένα και περισσότεροι Αμερικανοί θα εξελιχθούν σε «preppers». Δηλώνει δε ότι εκατομμύρια πολίτες διακατέχονται από την επιθυμία να προετοιμαστούν για κάτι, αλλά δεν γνωρίζουν πώς να το αποκαλέσουν. Αυτό ισχύει για την κ. Πένινγκτον. Πριν από δύο δεκαετίες, το κίνημα των «preppers» αφορούσε μόνο λίγους αντικυβερνητικούς παραστρατιωτικούς ή κάποιους «παλαβούς» που ζούσαν στα δάση. Οι σημερινοί «preppers», εν τούτοις, ενδιαφέρονται περισσότερο για την αποθήκευση πόσιμου ύδατος και τροφίμων, καθώς και για την κατάλληλη εκπαίδευση που θα τους βοηθήσει να επιβιώσουν μιας απρόβλεπτης και ιδιαίτερα δύσκολης κατάστασης.
Η στρατηγική επιβίωσης στα δύσκολα
Νερό. Το καθαρό νερό είναι το πολυτιμότερο αγαθό. Οι «preppers» πρέπει να αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες εμφιαλωμένου νερού. Ο πραγματικός «prepper», βέβαια, έχει το δικό του πηγάδι.
Φαγητό. Οι περισσότεροι «preppers» ξεκινούν αποθηκεύοντας κονσέρβες. Παρά ταύτα, ο σωστός «prepper» καλλιεργεί το δικό του φαγητό.
Τεχνικές. Οι «preppers» μαθαίνουν πώς να θεραπεύουν βασικές αρρώστιες, να κυνηγούν άγρια θηράματα και φυσικά πώς να τα μαγειρεύουν. Μπορούν, ακόμα, να διδαχτούν άλλες τεχνικές επιβίωσης, όπως αυτή του προσανατολισμού στην άγρια φύση και εκείνη της ανέγερσης πρόχειρου καταλύματος.
Ανταλλαγές και αποταμιεύσεις. Πολλοί «preppers» ενθαρρύνουν την αυτάρκεια υιοθετώντας μια οικονομία ανταλλαγών. Συνιστούν την αποθήκευση χρυσού, δεδομένου ότι ο χρυσός θα διατηρήσει την αξία του ακόμα και στην εποχή μετά την καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου