ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΓΡΑΦΑΜΕ ΣΤΙΣ 12-6-2010 ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΜΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΡΕΧΑΓΚΕΛ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΘΛΙΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Ν. ΚΟΡΕΑ. ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΥΜΝΟΥΣ.....ΕΜΠΡΑΚΤΟΣ ΓΡΑΙΚΥΛΙΣΜΟΣ:
ΣΆΒΒΑΤΟ, 12 ΙΟΥΝΊΟΥ 2010
OI ...KΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ ΤΩΝ Α(Θ)ΛΗΤΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥ ΡΕΧΑΓΚΕΛ
ΤΟΑΥΤΟΝΟΗΤΟ: Ο Γραικυλισμός δυστυχώς περισσεύει και στα σπορ.Είναι διάχυτη σε πολλούς η αδημονία για ηχηρή αποτυχία της Εθνικής στο Μουντιάλ. Περιμένουν χαιρέκακα να ξεφωνίσουν τον Ρεχάγκελ και τους παίκτες και να επιστρέψουν δικαιωμένοι στην ρουτίνα της αποτυχίας και της εθνικής μιζέριας. Είναι οι ίδιοι που το 2004 και κάθε επιτυχία της Εθνικής την αποδίδουν στην τύχη, στο αμυντικό παιχνίδι κτλ. Δεν θέλουν, δεν μπορούν να χαρούν, να ελπίσουν, να πιστέψουν. Δεν θέλουν να είναι απλά οπαδοί της Εθνικής ομάδος, της Ελλάδος αλλά και του ίδιου τους του εαυτού και των δυνατοτήτων τους. Είναι νομίζω γενικότερο πρόβλημα νοοτροπίας, πέρα από τα πλαίσια του αθλητισμού.
Εθνική Ελλάδος είσαι!!!!!!Και στις επιτυχίες και στις αποτυχίες μαζί! Στοπ στην γκρίνια και στην μιζέρια!!!
Απαντήσεις (και κωλοτούμπες) Ελλήνων!
Η απόδοση της Εθνικής άγγιξε τα τάρταρα. Δεν ήταν όμως, η πρώτη φορά. Το έχει... ξανακάνει και η επιστροφή της ήταν εκκωφαντική. Το gazzetta.gr θυμίζει τις επικές... κωλοτούμπες που αποτελούν οδηγό για το μέλλον!
«Σημασία δεν έχει αν θα πέσεις, αλλά να σηκωθείς». Είναι μια από τις κλασικές ατάκες που χρησιμοποιούν οι προπονητές, όταν η ομάδα τους έχει αγγίξει πάτο. Ο Ότο Ρεχάγκελ την γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε, όπως γνωρίζει καλά και μια άλλη σοφή κουβέντα.
«Καταστρέφω τον εχθρό μου, όταν τον κάνω φίλο». Ο Γερμανός τεχνικός είναι για ακόμα μια φορά με την πλάτη στον τοίχο. Χρειάζεται δύναμη για να σηκωθούν και κότσια για να αναγκάσουν μια ακόμα φορά όσους τους κατηγορούν, να τους αποθεώσουν. Δεν θα είναι κάτι πρωτόγνωρο για εκείνους… Στην ίδια διαδρομή έχουν βγάλει κάρτα απεριορίστων διαδρομών και το gazzetta.gr θυμίζει όλες τις φορές που οι «εχθροί» έγιναν και πάλι φίλοι.
Η… ξεφτίλα των ηρώων!
Ήταν Αύγουστος του 2001 όταν η ΕΠΟ αποφάσιζε ότι ήρθε ο καιρός να αλλάξει σελίδα η Εθνική μας. Η ομοσπονδία είχε αποφασίσει ομόφωνα την πρόσληψη του Ότο Ρεχάγκελ και ρίσκαρε δίνοντας
το χρίσμα σε ξένο εκλέκτορα, ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με το ελληνικό πρωτάθλημα. Το πρώτο δείγμα του Γερμανού έρχεται περίπου ένα μήνα μετά την πρόσληψή του. Η Ελλάδα παίζει στη Φιλανδία για τα προκριματικά του παγκοσμίου κυπέλλου και χωρίς να διεκδικεί την πρόκριση. Μέσα από καυγάδες και βαριές κουβέντες έρχεται η ήττα με 5-1 και τα πρώτα καταδικαστικά πρωτοσέλιδα του αθλητικού Τύπου.«Καταστρέφω τον εχθρό μου, όταν τον κάνω φίλο». Ο Γερμανός τεχνικός είναι για ακόμα μια φορά με την πλάτη στον τοίχο. Χρειάζεται δύναμη για να σηκωθούν και κότσια για να αναγκάσουν μια ακόμα φορά όσους τους κατηγορούν, να τους αποθεώσουν. Δεν θα είναι κάτι πρωτόγνωρο για εκείνους… Στην ίδια διαδρομή έχουν βγάλει κάρτα απεριορίστων διαδρομών και το gazzetta.gr θυμίζει όλες τις φορές που οι «εχθροί» έγιναν και πάλι φίλοι.
Η… ξεφτίλα των ηρώων!
Ήταν Αύγουστος του 2001 όταν η ΕΠΟ αποφάσιζε ότι ήρθε ο καιρός να αλλάξει σελίδα η Εθνική μας. Η ομοσπονδία είχε αποφασίσει ομόφωνα την πρόσληψη του Ότο Ρεχάγκελ και ρίσκαρε δίνοντας
«Που πας ρε… Χάγκελ»!
«Διασυρμός»!
«Για τα θηρία η Εθνική»!
«Εθνική Ξεφτίλα»!
«Παρτούζα»!
Μια νέα προσπάθεια βυθίζεται από την πρώτη στιγμή. Η αντίδραση, ωστόσο, θα αναγκάσει την αναστροφή στο δρόμο της Εθνικής. Ένα μήνα μετά τη συντριβή, η Ελλάδα ταξιδεύει στην Αγγλία για να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις της. Τα «λιοντάρια» καίγονται για νίκη και οι δηλώσεις του Ρεχάγκελ πριν το ματς, γίνονται αποδεκτές με ειρωνείες. Κανείς δεν περιμένει αυτό που θα επακολουθούσε. Η Ελλάδα έρχεται ισόπαλη 2-2 με την Αγγλία και, μάλιστα, ο Μπέκαμ με απευθείας εκτέλεση φάουλ στο 92’ είναι εκείνος που θα λυτρώσει τα «λιοντάρια». Τα συναισθήματα αναστρέφονται και τα πρωτοσέλιδα της επόμενης μέρας είναι ενδεικτικά…
«Μάγκες»!
«Τρομοκράτες στο Μάντσεστερ»!
«Γαλάζια Λιοντάρια»!
«Χαίρε, ω, χαίρε αγαπημένη μας πατρίδα»!
«Λεοντόκαρδη η Εθνική»!
Προσγείωση και απογείωση!
Τα… εύκολα πέρασαν για τον Ότο Ρεχάγκελ, ο οποίος στο διάστημα που ακολουθεί προσπαθεί να αλλάξει κάποια πράγματα στην Εθνική ομάδα. Μέσα από οκτώ φιλικά παιχνίδια (ρεκόρ 5-2-1) δημιουργεί τον κορμό που θέλει και ετοιμάζεται για τα προκριματικά του πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Πρώτη αντίπαλος η Ισπανία στη Λεωφόρο. Οι Ίβηρες κερδίζουν μάλλον χαλαρά με 2-0 και παρά την απογοήτευση ο ελληνικός Τύπος στην πλειοψηφία του, δέχεται ψύχραιμα το αποτέλεσμα.
«Εις πανικόν! Ανώτεροι οι Ισπανοί πήραν αυτό που ήθελαν. Ως πότε ταπεινώσεις»!
«Δώρο από άμυνα και Ρεχάγκελ στους Ισπανούς»!
«Κι΄ όμως μπορεί. Η εθνική κοίταξε στα μάτια τους Ισπανούς αλλά στο τέλος υπέκυψε στην κλάση του πρώτου φαβορί για το EURO 2004»!
«Θλίψη για τον ταυρομάχο»!
«Ψηλά το κεφάλι»!
«Όνειρο απατηλό. Η εθνική έχασε εύκολα 2-0 από την Ισπανία. Εκτός τόπου και χρόνου στο πρώτο μέρος, βελτιώθηκε η εικόνα στην επανάληψη»!
Η συνέχεια, όμως, είναι ακόμα χειρότερη… Το επόμενο ματς για την Εθνική μας είναι κόντρα στην Ουκρανία και η ήττα με 2-0 φέρνει τους Έλληνες στα όριά τους και τον Ότο Ρεχάγκελ να απειλείται με πρόωρη απόλυση. Πολύ πρόωρη και με σενάρια για τον αντικαταστάτη του να αρχίζουν να εμφανίζονται. Τα πρωτοσέλιδα του αθλητικού Τύπου υποδέχονται το αποτέλεσμα με τον εξής τρόπο:
«Άντε γεια Ρεχάγκελ»!
«Σπριπτίζ»!
«Κλητήρες»!
«Βατερλό Ρεχάγκελ από την μισή Ουκρανία»!
«Μαυρογυαλούρος η Εθνική»!
«Oto-stop στο όνειρο»!
Με την πλάτη στον τοίχο, έρχεται η Αρμενία. Λίγες μέρες μετά την ήττα από την Ουκρανία, οι διεθνείς μας γνωρίζουν ότι παίζουν το τελευταίο χαρτί για το Euro 2004, ίσως και για τον Ρεχάγκελ. Κουβέντες όπως «είμαστε καφενείο» ακούγονται από την ΕΠΟ μετά το ματς με την Ουκρανία, ένας πόλεμος μοιάζει έτοιμος να ξεσπάσει και στη Λεωφόρο το κλίμα είναι τεταμένο. Η νίκη έρχεται και το κλίμα ηρεμεί…
«Σωσίβιο Ντέμη σε μια αδύναμη Εθνική»!
«Μίζερη η Εθνική»!
«Επιτέλους νίκη για την Εθνική»!
«Επιτέλους νίκησε»!
«Φιλί ζωής»!
«Είμαστε ακόμα ζωντανοί»!
Η νίκη επί της Αρμενίας δίνει την ψυχολογία… Χαρίζει ηρεμία, ώστε να συνεχιστεί η δουλειά και πίστωση χρόνου για τον Ότο Ρεχάγκελ και τους διεθνείς του. Ακολουθούν τέσσερα φιλικά χωρίς ήττα και η νίκη στη Βόρειο Ιρλανδία, που βάζει την Ελλάδα σε τροχιά πρόκρισης. Ωστόσο, η ημερομηνία σταθμός δεν θα έχει έρθει ακόμα. Οι διεθνείς μας γνωρίζουν τη μοίρα τους, γνωρίζουν πόσο εύκολα περνάνε από την αποθέωση στην ισοπέδωση και περιμένουν τη δική τους βραδιά. Στις 7 Ιουνίου τα άστρα συνωμοτούν, ο Γιαννακόπουλος σουτάρει και η Εθνική μας κερδίσει 1-0 στη Σαραγόσα την Ισπανία! Όλα, πλέον, αλλάζουν…
«Έπος»!
«Μπλε Ταύροι»!
«Ήρωες»!
«Εθνικάρα»!
«Τρέλανε την Ευρώπη»!
«Θαύμα»!
Η Ισπανία είναι μόνο η αρχή. Από το ματς στο Κίεβο και την ήττα από την Ουκρανία η Εθνική μας θα περάσει 15 ματς επίσημα ή φιλικά αήττητη. Λίγες μέρες μετά την Ισπανία, θα κερδίσει την Ουκρανία και με δύο νίκες το φθινόπωρο του 2003 κάνει πραγματικότητα το όνειρο της πρόκρισης. Κερδίζοντας την Αρμενία και την Β. Ιρλανδία σφραγίζει το απευθείας εισιτήριο για την Πορτογαλία και το Euro 2004. Ανυποψίαστη ακόμα για το τι θα συνέβαινε εκεί…
Καμπανάκια και κούπες!
Το πρωτάθλημα ολοκληρώνεται, οι ποδοσφαιριστές κάνουν τις… τριήμερες διακοπές τους και σχεδόν κατευθείαν ξεκινάει η προετοιμασία για την Πορτογαλία. Ο Ότο Ρεχάγκελ επιλέγει τρία φιλικά μακριά από την Ελλάδα ως τεστ και τα δύο πρώτα φέρνουν το κρυοπάγημα. Η Ελλάδα χάνει από την Ολλανδία 4-0 στο πρώτο δείγμα μετά την προετοιμασία για το Euro. Ο αθλητικός Τύπος υποδέχεται την ήττα ως «ανώμαλη προσγείωση» για μια Εθνική που είχε ξεχάσει τι σημαίνει ήττα και είχε χτίσει χαρακτήρα νικητή. «Τα έφαγε μαζεμένα», ήταν ένα άλλο σχόλιο, ενώ υπήρχαν και… γούρικοι τίτλοι όπως «παιδιά, δεν πειράζει!».
Το επόμενο φιλικό φέρνει ως αντίπαλο την Πολωνία και μια ακόμα ήττα με 1-0. Οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι έκαναν λόγο για καμπανάκια ενόψει Euro, ενώ ούτε η νίκη με 2-0 επί του Λίχτενσταϊν πείθει κανέναν για τις δυνατότητες της Εθνικής μας στην Πορτογαλία. Η συνέχεια δεν χρειάζεται ανάλυση… Όλοι όσοι εξέφραζαν πρόωρα τις ανησυχίες τους κι όσοι έβρισκαν χώρο στα παράθυρα για να εκφράσουν τις αντιρρήσεις τους για το σύστημα και τα πρόσωπα που επέλεξε ο Ρεχάγκελ, χαμογελούσαν βαμμένοι στα γαλανόλευκα στο «Ελ. Βενιζέλος» λίγο πριν πετάξουν για Πορτογαλία…
Πίκρα και αποκλεισμός!
Τα άκρα συνεχίζουν να υποδέχονται την Εθνική μας. Οι θριαμβευτές του Euro, εκείνοι που θα έπρεπε να περάσουν στην ιστορία, να γίνουν ανδριάντες, εκείνοι που ήταν ήρωες και δεν πρέπει ποτέ να κατηγορηθούν χάνουν στην Αλβανία με 2-1 στην πρεμιέρα των προκριματικών για το μουντιάλ. «This is not Portugal», έγραφε ένα πανό στα Τίρανα και «this is Greece», συμπληρώνουμε εμείς… Έτσι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τους διεθνείς και τον Ότο Ρεχάγκελ.
«Πικρή ήττα»!
«Κρίμα να χάσουμε απ’ αυτή την Αλβανία»!
«Λύγισε στην κόλαση»!
«2-1. Προσγείωση στα Τίρανα»!
«Μικρό το κακό»!
«2-1. Σε άλλο γήπεδο»!
«Το μάθημα γράφεται με… ήττα»!
Η αντίδραση είναι και πάλι δική τους! Όπως και η εκδίκηση… Οι διεθνείς μας μένουν για εφτά ματς αήττητοι και φέρνουν την κατάσταση στα μέτρα τους. Μπορούν να προκριθούν στο παγκόσμιο κύπελλο και αναγκάζουν ξανά όλο τον κόσμο να υποκλιθεί, ειδικά μετά τη νίκη επί της Δανίας και την ισοπαλία στην Τουρκία. Δυστυχώς, όμως, κόντρα στην Ουκρανία η τύχη δεν είναι στο πλευρό μας και η ομάδα του Όλεγκ Μπλαχίν κερδίζει 1-0 στο Καραϊσκάκη παίρνοντας την πρόκριση και αφήνοντας τη δική μας ομάδα εκτός μουντιάλ.
Το… σύντομο ανέκδοτο!
Παρότι το ίδιο μάθημα είχε παραδοθεί πολλές φορές, κάποιοι αδυνατούσαν να το καταλάβουν. Επέμεναν σε κριτική, σε μηδενισμούς και ζητούσαν κεφάλια! Το περασμένο καλοκαίρι, η Εθνική μας έπαιξε ένα φιλικό στην Αγγλία. Το αποτέλεσμα ήταν 4-0 υπέρ των γηπεδούχων και η εμφάνιση του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος σχεδόν τραγική. Τα ελαφρυντικά δεν απασχολούσαν κανέναν και οι άγγελοι… θανάτου εμφανίστηκαν.
«Εθνικό Ανέκδοτο»!
«Βουλιάξαμε»!
«Για τα θηρία η Εθνική»!
«Σοβαρότητα μηδέν και ναυάγιο»!
Τι ακολούθησε; Όπως και σε όλες τις προηγούμενες φορές, η άμεση αντίδραση της Εθνικής μας. Νίκη στη Μολδαβία, νίκη επί της Νορβηγίας και επιβλητική επικράτηση στη Βοσνία. Ο Τύπος και πάλι ανασκουμπώθηκε, θυμήθηκε την πρωταθλήτρια Ευρώπης και τον αρχιτέκτονα Ρεχάγκελ. Τα παράθυρα ήταν ερμητικά κλειστά και το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είχε τη θέση που του άρμοζε… Στο τελευταίο κομμάτι των δελτίων ειδήσεων, στις αθλητικές ειδήσεις!
Διασυρμός…!
Η Εθνική Εορτή και η συγκυρία να γίνει το ματς με την Τουρκία παραμονές της 25ης Μαρτίου έδινε άλλη αίσθηση για τον αγώνα. Η συντριβή από τους γείτονες άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και το παράλογο έγινε βίωμα. Κάθε λογής σχόλια από όποιον δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει το βράδυ του Σαββάτου, αλλά και την Κυριακή, όταν στήθηκαν τα δικαστήρια. Ο αθλητικός Τύπος είναι εκείνος που την πληρώνει σε όλο το κείμενο γιατί τα γραπτά μένουν! Κι αυτή είναι η μόνη… σωτηρία για όλους εκείνους που παπαγαλίζουν μετά από κάθε αποτυχία και αποδεικνύουν ότι είναι… χρυσόψαρα μετά από κάθε επιτυχία.
Την επόμενη μέρα εφημερίδες δεν υπήρχαν… Η οργή εξαντλήθηκε στα παράθυρα των δελτίων ειδήσεων και είχε καταλαγιάσει στα περίπτερα!
«Σπίτι σου Χερ Όττο»
«Μυρίζει μούχλα»
Η Ελλάδα θα έπαιρνε και πάλι την εκδίκησή της. Ο Ότο Ρεχάγκελ θα έβρισκε τρόπο να εμπνεύσει τους παίκτες του κι εκείνοι να τον ευχαριστήσουν. Εκείνο το εφιαλτικό βράδυ θα ξεπεραστεί σε μια δύσκολη, αλλά επιβεβλημένη νίκη στη Μάλτα και η ολική ανατροπή θα έρθει εφτά μήνες μετά. Στις 17 Οκτωβρίου του 2007, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα θα κερδίσει μέσα στην Κωνσταντινούπολη και θα πάρει πανηγυρικά την πρόκριση για τα τελικά του Euro 2008. Τα… χρυσόψαρα μπήκαν εκ νέου στη γυάλα τους.
«Είναι βαριά του Γιάννη του τσολιά»…
«Πορθητές»
«Πήραμε την Πόλη»
«Θα γίνει της Πορτογαλίας».
Η υπεράσπιση του τίτλου…
Της… Πορτογαλίας ήταν δύσκολο ως ακατόρθωτο να γίνει. Όλοι το γνωρίζαμε πως η Εθνική δεν θα είχε τη δυνατότητα να υπερασπιστεί επί της ουσίας τον τίτλο της, αλλά όλοι είχαν την απαίτηση να αποδείξει ότι υπάρχει μια συνέχεια. Τα διθυραμβικά άρθρα αρκούνταν να υπενθυμίζουν τον πρώτο καιρό ότι η πρόκριση από μόνη της αποτελούσε επιτυχία. Οι «καρχαρίες», όμως, δεν θα αργούσαν να κάνουν εκ νέου την εμφάνισή τους. Το πρώτο μισό του 2008 κύλησε με επιτυχίες σε φιλικό επίπεδο και ένα χαστούκι λίγο πριν την έναρξη του Euro με την τραγική εμφάνιση στην Ουγγαρία. Στις 10 Ιουνίου, η Εθνική έχασε από τη Σουηδία, στις 14 από τη Ρωσία και στις 18 ολοκλήρωσε την παρουσία της στην Αυστρία με ήττα από την Ισπανία…
«Μας έμαθαν»
«Κάτι κουρασμένα παλικάρια»
«Δεν βλεπόταν η Εθνική»
«Τέλος εποχής»
«Έγκλημα και τιμωρία»
Νέα περιπέτεια…
Η Εθνική έπρεπε γρήγορα να ανασυνταχθεί, να αλλάξει φιλοσοφία και εν μέρει ταυτότητα και να κοιτάξει μπροστά. Επόμενος στόχος ήταν η πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο και ξεκίνησε με θετικούς οιωνούς. Δύο εκτός έδρας νίκες σε Λουξεμβούργο και Λετονία έφεραν παραλήρημα πρόκρισης στα πρωτοσέλιδα και την ανάλογη αποθέωση για τους παίκτες και τον προπονητή. Η ήττα από την Ελβετία έφερε ένα μούδιασμα, το οποίο συνεχίστηκε μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου. Τότε, η ήττα στη Βασιλεία έμοιαζε με αποκλεισμό και έφερε τα… ανάλογα πρωτοσέλιδα.
«Έγκλημα και ολιγωρία»
«Ντροπή»
Λίγες μέρες μετά, άρχισε το… ξεκατίνιασμα. Η ισοπαλία στο Κισινάου με την Μολδαβία έφερε πιο μεγάλους τίτλους και πιο δυνατές φωνές.
«Ότο-Στοπ για Μουντιάλ»
«Μολδο-βλακεία»
«Ντε-μπλόκαρε».
Ο αγώνας για τους διεθνείς συνεχίστηκε. Με δύο δύσκολες νίκες επί της Λετονίας και του Ισραήλ κατάφεραν να πάρουν την δεύτερη θέση και να παίξουν μπαράζ. Η κλήρωση έφερε την Ουκρανία και το πρώτο ματς διεξήχθη στο ΟΑΚΑ. Το 0-0 φάνταζε καταδικαστικό… Για την Ελλάδα, για τα όνειρα του μουντιάλ, για τον Ότο Ρεχάγκελ. «Μπορείτε» και «Πιστέψτε το» ήταν μερικοί από τους χαρακτηριστικούς τίτλους που αν μη τι άλλο είχαν σημάδια συμπαράστασης, ανεξάρτητα από τη δεδομένη κριτική που ασκούταν στον ομοσπονδιακό τεχνικό. Πάλι καλά για τις εφημερίδες, γιατί τέσσερις μέρες μετά οι διεθνείς μας θα τους εξέθεταν ανεπανόρθωτα με τη νίκη-πρόκριση στην Ουκρανία.
«Υπάρχω… Κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω».
«Μάγκες μας στείλατε»
«Δοξάστε τον Βασιλιά Ότο»
«Μπράβο Ότο!! Η Ελλάδα σε ευγνωμονεί».
Η Ελλάδα πάντα θα τον ευγνωμονεί και πάντα θα τον διασύρει. Δεν χρειάζεται να δούμε τα αυριανά πρωτοσέλιδα. Τώρα πια ξέρουμε! Όπως ξέρει και ο Ότο Ρεχάγκελ τι να περιμένει. Ένας συμπατριώτης του φιλόσοφος, άλλωστε, τα είχε γράψει πριν από πολύ…
«Μπροστά στο δικαστήριο της αδέκαστης ιστορίας, γράφει ο δικαστής, ο Έλληνας αποκαλύφθηκε πάντοτε κατώτερος από τις περιστάσεις, αν και από διανοητική άποψη κατείχε πάντοτε τα πρωτεία. Ο Έλληνας είναι ευφυέστατος αλλά και αλαζόνας, δραστήριος αλλά και αμέθοδος, φιλότιμος αλλά γεμάτος προλήψεις, ανυπόμονος, αλλά και πολεμιστής.
Έκτισε τον Παρθενώνα και τον άφησε αργότερα να γίνει ερείπια, ανέδειξε τον Σωκράτη για να τον καταδικάσει να πιει το κώνειο, θαύμασε τον Θεμιστοκλή για να τον εξορίσει, ανακήρυξε δίκαιο τον Αριστείδη, αλλά τον εξοστράκισε…
Δημιούργησε το Βυζάντιο και το άφησε να πέσει στα χέρια των Τούρκων. Έκανε την επανάσταση του 1821 και την διακινδύνεψε. Κάλεσε τον Καποδίστρια και τον δολοφόνησε. Τριπλασίασε την Ελλάδα και την εξέθεσε σε κίνδυνο να τη χάσει. Κόπτεται τη μία στιγμή για την αλήθεια και την άλλη μισεί αυτόν που αρνιέται να υπηρετήσει το ψέμα.
Παράξενο πλάσμα, ατίθασο, ημίκακο, αβέβαιων διαθέσεων, σοφόμωρο κι εγωπαθές. Αν θέλετε, θαυμάστε τον. Αν προτιμάτε, λυπηθείτε τον. Αν μπορείτε, ταξινομήστε τον».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου