Η ιστορία της πόλης μας είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις παραδοσιακές αγορές…Αγορές οι οποίες φυσικά στενάζουν σήμερα γιατί δεν έχει γίνει τίποτα προς την βελτίωση και ανάδειξη τους.. Μια από αυτές τις αγορές είναι ηΑγορά Μοδιάνο.
Η πιο φημισμένη αγορά της πόλης, η αγορά Μοδιάνο, είναι η παραδοσιακή κεντρική αγορά τροφίμων της Θεσσαλονίκης η οποία στις μέρες μας έχει πάρει έναν πιο σύνθετο χαρακτήρα. Ανεγέρθηκε από το μηχανικό Ελί Μοδιάνο το 1922 και καλύπτει τμήμα του οικοδομικού τετραγώνου μεταξύ των οδών Αριστοτέλους, Ερμού, Κομνηνών και Βασ. Ηρακλείου. Η αγορά Μοδιάνο κατασκευάστηκε στον πιο σημαντικό εμπορικό άξονα της πόλης και ακολουθεί αρχιτεκτονικά το μοντέλο μιας ανάλογης αγοράς του Παρισιού. Οκτώ χρόνια αργότερα (1930) η αγορά είναι έτοιμη να δεχτεί τους καταναλωτές και η παράλληλη διαδρομή της στην ιστορική πορεία της πόλης ξεκινά.
Είναι ένα απλό ορθογώνιο κτίσμα με αετωματική πρόσοψη που σκεπάζεται με γυάλινη στέγη. Το συνολικό συγκρότημα διασχίζεται από πέντε στοές, κατά μήκος των οποίων διατάσσονται μικρά εν σειρά καταστήματα τροφίμων.Ένας αριθμός από αυτά τα καταστήματα λειτουργεί ακόμη με την αρχική χρήση, ένας άλλος έχει μετατραπεί σε καταστήματα εστίασης (ταβέρνες, μπαρ, εστιατόρια) και ορισμένα, όχι λίγα, έχουν κλείσει αναμένοντας την αναβίωση μέσα από μια «νέα χρήση».
Χτισμένη με τον εντυπωσιακό «ευρωπαϊκό» τρόπο των οργανωμένων αγορών, διαθέτει ενδιαφέρουσα εσωτερική «ρυμοτομία», πατάρια περιμετρικά στον κεντρικό χώρο και πολλές εξόδους προς την Ερμού και τη Βασιλέως Ηρακλείου..Η κάτω έξοδος καλύπτεται συνήθως από οπωροπωλεία, με μαγαζιά εξειδικευμένα ακόμη και σε φρέσκα χόρτα, ενώ απέναντι υπάρχουν «ντελικατέσεν», από τα παλαιότερα της πόλης. Η Μοδιάνο κυριολεκτικά διαθέτει τα πάντα, με διαχωρισμένες αγορές κρεάτων, ψαριών και θαλασσινών, μπαχαρικών, κατεψυγμένων προϊόντων, καφεκοπτείων, αλλά και προϊόντων που μπορεί κάποιος να αγοράσει σε μεγάλες ποσότητες.
Τα τελευταία χρόνια διανθίζεται από όλο και περισσότερους χώρους εστίασης προσφέροντας πρόχειρο φαγητό ενώ όλο και περισσότερες ταβέρνες κάνουν την εμφάνιση τους. Επιπλέον υπάρχουν και γνωστά μπαράκια στην περιοχή τα οποία παίρνουν την σκυτάλη τις νυχτερινές ώρες και δίνουν Ζώη στην αγορά.
Η σημασία όμως της αγοράς δεν είναι μόνο αυτή… Εκτός από έναν τόπο κοινωνικής συνάθροισης, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της Θεσσαλονίκης.. Προϊόν της ανοικοδόμησης μετά την πυρκαγιά του '17, μάρτυρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και των μετέπειτα ιστορικών εξελίξεων, η εικόνα της σήμερα αν και απέχει πολύ από την αρχική οργάνωση του 1930, διατηρεί αναπόσπαστες τις μνήμες μιας άλλης Θεσσαλονίκης. Είναι από τους λίγους χώρους μέσα στην πόλη (μαζί με τις άλλες παραδοσιακές αγορές πχ Καπάνι κλπ ) που διατηρεί κάτι από την εποχή της μικρασιατικής καταστροφής και το κύμα μετανάστευσης συνδυάζοντας το με την σύγχρονη Ευρωπαική ιστορία της Θεσσαλονίκης.. Όλες αυτές οι Αγορές που δίνουν ένα μοναδικό χαρακτήρα στο ιστορικό κέντρο της πόλης πρέπει να διατηρήσουν με οποιοδήποτε κόστος τον χαρακτήρα τους.
Αυτό Φυσικά δεν σημαίνει ότι τις αφήνουμε στο έλεος του θεού!! Είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν έργα ανάδειξης της αγοράς χωρίς όμως να καταστρέψουν τον χαρακτήρα της.. Δυστυχώς το τελευταίο καιρό ακούγονται διάφορες φήμες που φτάνουν μέχρι και την κατεδάφιση με σκοπό φυσικά την ανακατασκευή της παρόλο που το κτήριο θεωρείται διατηρητέο.. Τι λέτε ρε παιδιά είμαστε σοβαροί?
Σύμφωνα με την κ. Αράπογλου η ΚΕΔ, στην οποία ανήκει το 43% της αγοράς Μοδιάνο, προχωρά σε διαπραγματεύσεις με κατασκευαστική εταιρία, με σκοπό την πλήρη ανακατασκευή της, παραχωρώντας στην εταιρία την εκμετάλλευση των νέων εγκαταστάσεων για μια εικοσαετία.Όλοι γνωρίζουμε ότι Χρόνο με τον χρόνο η κίνηση στην Στοά Μοδιάνο μειώνεται και ότι φυσικά μέρα με την μέρα η αριστοκρατική αγορά χάνει κάτι από την αίγλη της με αποτέλεσμα πολλές επιχειρήσεις να κλείνουν. Παλιά υπήρχαν περίπου 150 μαγαζιά σήμερα με το ζόρι να απέμειναν πενήντα...Μια βόλτα στην αγορά θα σας κάνει να αντιληφθείτε το μέγεθος τις εγκατάλειψης.. Βασικές Υποδομές δεν υπάρχουν όπως η αποχέτευση, το δάπεδο και η οροφή. Η εικόνας της φθοράς όπου βρεθείς και όπου σταθείς είναι έκδηλη στην Στοά του Μοδιάνο. Τρύπες στην στέγη, χαλασμένα πλακάκια, καλώδια κρέμονται από τους τοίχους, μούχλα ,υπόγεια σε τραγική κατάσταση, ελλιπής φωτισμός είναι μόνο λίγα από αυτά .
Κι όμως η Εξωτερική της όψη από μακριά κυριαρχεί στο χώρο…
Προσπάθειες φυσικά για την διάσωση της έγιναν(να χαμε να λέγαμε) με τα πρωτοφανή Ελληνικά αποτελέσματα…Μηδέν δηλαδή. Η τελευταία συντονισμένη προσπάθεια για να αλλάξει όψη ο χώρος έγινε το 1999, όταν εγκρίθηκε κονδύλιο ύψους 300 εκατομμυρίων δραχμών για την αναμόρφωση του κτίσματος. Η εταιρεία όμως που είχε αναλάβει το έργο «φαλίρισε» και πλέον απέμεινε μόνον η πινακίδα του ΥΠΕΧΩΔΕ, «συμπληρωματικό» μόνιμο στοιχείο στην πρόσοψη για να μας θυμίζει σε τι κράτος ζούμε. Στο κράτος της ταμπέλας…
Κανείς δεν λέει ότι το αριστουργηματικό κτίριο Μοδιάνο δεν χρειάζεται πολλές βελτιώσεις.. Κανείς δεν λέει όχι στην ανάδειξη του… Μάλιστα αυτό αποτελεί Μονόδρομος για την διάσωση του… Αλλά από το να συζητάμε για μια ήπια αναμόρφωση του χώρου χωρίς την παραχάραξη του χαρακτήρα της ιστορικής αγοράς μέχρι την πρόταση για κατεδάφιση απέχουμε πάρα πολύ…
Η κατεδάφιση θα θεωρηθεί πολιτιστικό έγκλημα για την ιστορία της Θεσσαλονίκης και όλοι μα όλοι θα είναι υπόλογοι στις επόμενες γενιές…Επιτέλους συνέλθετε από την αποχαύνωση που σας διακατέχει….Ήρθε η ώρα να καταλάβεται ότι όπλο αυτής της πόλης δεν είναι ο φραπές αλλά η ιστορία της που δυστυχώς εσείς την καταστρέφετε και δεν την σέβεστε ούτε στο ελάχιστο..
Μα ...η αγορά Μοδιάνο δεν σβήνει από την μνήμη.. Μυρωδιές, πολύχρωμα φρούτα,φρέσκα ψάρια,κρέατα, συζητήσεις μέσα στα δρομάκια και Εναλλακτικές μουσικές είναι μόνο λίγα από τα στοιχεία που δίνουν Ζωή στην εικόνα εγκατάλειψης που εσείς δημιουργήσατε.
Είναι ένα απλό ορθογώνιο κτίσμα με αετωματική πρόσοψη που σκεπάζεται με γυάλινη στέγη. Το συνολικό συγκρότημα διασχίζεται από πέντε στοές, κατά μήκος των οποίων διατάσσονται μικρά εν σειρά καταστήματα τροφίμων.Ένας αριθμός από αυτά τα καταστήματα λειτουργεί ακόμη με την αρχική χρήση, ένας άλλος έχει μετατραπεί σε καταστήματα εστίασης (ταβέρνες, μπαρ, εστιατόρια) και ορισμένα, όχι λίγα, έχουν κλείσει αναμένοντας την αναβίωση μέσα από μια «νέα χρήση».
Χτισμένη με τον εντυπωσιακό «ευρωπαϊκό» τρόπο των οργανωμένων αγορών, διαθέτει ενδιαφέρουσα εσωτερική «ρυμοτομία», πατάρια περιμετρικά στον κεντρικό χώρο και πολλές εξόδους προς την Ερμού και τη Βασιλέως Ηρακλείου..Η κάτω έξοδος καλύπτεται συνήθως από οπωροπωλεία, με μαγαζιά εξειδικευμένα ακόμη και σε φρέσκα χόρτα, ενώ απέναντι υπάρχουν «ντελικατέσεν», από τα παλαιότερα της πόλης. Η Μοδιάνο κυριολεκτικά διαθέτει τα πάντα, με διαχωρισμένες αγορές κρεάτων, ψαριών και θαλασσινών, μπαχαρικών, κατεψυγμένων προϊόντων, καφεκοπτείων, αλλά και προϊόντων που μπορεί κάποιος να αγοράσει σε μεγάλες ποσότητες.
Τα τελευταία χρόνια διανθίζεται από όλο και περισσότερους χώρους εστίασης προσφέροντας πρόχειρο φαγητό ενώ όλο και περισσότερες ταβέρνες κάνουν την εμφάνιση τους. Επιπλέον υπάρχουν και γνωστά μπαράκια στην περιοχή τα οποία παίρνουν την σκυτάλη τις νυχτερινές ώρες και δίνουν Ζώη στην αγορά.
Η σημασία όμως της αγοράς δεν είναι μόνο αυτή… Εκτός από έναν τόπο κοινωνικής συνάθροισης, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της Θεσσαλονίκης.. Προϊόν της ανοικοδόμησης μετά την πυρκαγιά του '17, μάρτυρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και των μετέπειτα ιστορικών εξελίξεων, η εικόνα της σήμερα αν και απέχει πολύ από την αρχική οργάνωση του 1930, διατηρεί αναπόσπαστες τις μνήμες μιας άλλης Θεσσαλονίκης. Είναι από τους λίγους χώρους μέσα στην πόλη (μαζί με τις άλλες παραδοσιακές αγορές πχ Καπάνι κλπ ) που διατηρεί κάτι από την εποχή της μικρασιατικής καταστροφής και το κύμα μετανάστευσης συνδυάζοντας το με την σύγχρονη Ευρωπαική ιστορία της Θεσσαλονίκης.. Όλες αυτές οι Αγορές που δίνουν ένα μοναδικό χαρακτήρα στο ιστορικό κέντρο της πόλης πρέπει να διατηρήσουν με οποιοδήποτε κόστος τον χαρακτήρα τους.
Αυτό Φυσικά δεν σημαίνει ότι τις αφήνουμε στο έλεος του θεού!! Είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν έργα ανάδειξης της αγοράς χωρίς όμως να καταστρέψουν τον χαρακτήρα της.. Δυστυχώς το τελευταίο καιρό ακούγονται διάφορες φήμες που φτάνουν μέχρι και την κατεδάφιση με σκοπό φυσικά την ανακατασκευή της παρόλο που το κτήριο θεωρείται διατηρητέο.. Τι λέτε ρε παιδιά είμαστε σοβαροί?
Σύμφωνα με την κ. Αράπογλου η ΚΕΔ, στην οποία ανήκει το 43% της αγοράς Μοδιάνο, προχωρά σε διαπραγματεύσεις με κατασκευαστική εταιρία, με σκοπό την πλήρη ανακατασκευή της, παραχωρώντας στην εταιρία την εκμετάλλευση των νέων εγκαταστάσεων για μια εικοσαετία.Όλοι γνωρίζουμε ότι Χρόνο με τον χρόνο η κίνηση στην Στοά Μοδιάνο μειώνεται και ότι φυσικά μέρα με την μέρα η αριστοκρατική αγορά χάνει κάτι από την αίγλη της με αποτέλεσμα πολλές επιχειρήσεις να κλείνουν. Παλιά υπήρχαν περίπου 150 μαγαζιά σήμερα με το ζόρι να απέμειναν πενήντα...Μια βόλτα στην αγορά θα σας κάνει να αντιληφθείτε το μέγεθος τις εγκατάλειψης.. Βασικές Υποδομές δεν υπάρχουν όπως η αποχέτευση, το δάπεδο και η οροφή. Η εικόνας της φθοράς όπου βρεθείς και όπου σταθείς είναι έκδηλη στην Στοά του Μοδιάνο. Τρύπες στην στέγη, χαλασμένα πλακάκια, καλώδια κρέμονται από τους τοίχους, μούχλα ,υπόγεια σε τραγική κατάσταση, ελλιπής φωτισμός είναι μόνο λίγα από αυτά .
Κι όμως η Εξωτερική της όψη από μακριά κυριαρχεί στο χώρο…
Προσπάθειες φυσικά για την διάσωση της έγιναν(να χαμε να λέγαμε) με τα πρωτοφανή Ελληνικά αποτελέσματα…Μηδέν δηλαδή. Η τελευταία συντονισμένη προσπάθεια για να αλλάξει όψη ο χώρος έγινε το 1999, όταν εγκρίθηκε κονδύλιο ύψους 300 εκατομμυρίων δραχμών για την αναμόρφωση του κτίσματος. Η εταιρεία όμως που είχε αναλάβει το έργο «φαλίρισε» και πλέον απέμεινε μόνον η πινακίδα του ΥΠΕΧΩΔΕ, «συμπληρωματικό» μόνιμο στοιχείο στην πρόσοψη για να μας θυμίζει σε τι κράτος ζούμε. Στο κράτος της ταμπέλας…
Κανείς δεν λέει ότι το αριστουργηματικό κτίριο Μοδιάνο δεν χρειάζεται πολλές βελτιώσεις.. Κανείς δεν λέει όχι στην ανάδειξη του… Μάλιστα αυτό αποτελεί Μονόδρομος για την διάσωση του… Αλλά από το να συζητάμε για μια ήπια αναμόρφωση του χώρου χωρίς την παραχάραξη του χαρακτήρα της ιστορικής αγοράς μέχρι την πρόταση για κατεδάφιση απέχουμε πάρα πολύ…
Η κατεδάφιση θα θεωρηθεί πολιτιστικό έγκλημα για την ιστορία της Θεσσαλονίκης και όλοι μα όλοι θα είναι υπόλογοι στις επόμενες γενιές…Επιτέλους συνέλθετε από την αποχαύνωση που σας διακατέχει….Ήρθε η ώρα να καταλάβεται ότι όπλο αυτής της πόλης δεν είναι ο φραπές αλλά η ιστορία της που δυστυχώς εσείς την καταστρέφετε και δεν την σέβεστε ούτε στο ελάχιστο..
Μα ...η αγορά Μοδιάνο δεν σβήνει από την μνήμη.. Μυρωδιές, πολύχρωμα φρούτα,φρέσκα ψάρια,κρέατα, συζητήσεις μέσα στα δρομάκια και Εναλλακτικές μουσικές είναι μόνο λίγα από τα στοιχεία που δίνουν Ζωή στην εικόνα εγκατάλειψης που εσείς δημιουργήσατε.
Είναι κρίμα για ακόμα μια φορά να αγωνίζεσαι και να φωνάζεις για πράγματα που έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα...Κρίμα και άδικο για αυτήν την πόλη!!
πηγη:ilovethessaloniki.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου