El Systema-H μουσική που σώζει
Το βλέπεις και σού έρχεται να κλάψεις.Από συγκίνηση ; Από θαυμασμό;Από θλίψη για τα δικά μας;Δεν ξέρω.Πριν απο πολλά χρόνια ένας άνθρωπός στη Βενεζουέλα ξεκίνησε να πραγματοποιήσει ένα όνειρο.Ηταν ο Χοσέ Αμπρέου που μάζεψε παιδάκια απο κάθε φτωχή γωνιά της χώρας του κι άρχισε να τα μαθαίνει μουσική για να τα τραβήξει μακριά απο το έγκλημα, τα ναρκωτικά, τη μιζέρια και τους κινδυνους που κουβαλάει μαζί της!!!Το σχέδιο του ονομάστηκε el Systema.
Κάμποσα χρόνια μετα, 250.000 (!) παιδάκια έμαθαν μουσική, και άρχισαν να φτιάχνονται σχολικές ορχήστρες. Οι ορχήστρες σε όλη τη χώρα ξεπέρασαν τις 100 και από αυτές οι 90 είναι συμφωνικές ! Οι καλύτεροι από αυτούς τους νεαρούς μουσικούς μαζεύονται σε κεντρικές ορχήστρες, με κορυφή την Ορχήστρα Σιμόν Μπολιβάρ, που αυτή την εποχή διευθύνει άλλο ένα προϊόν του el Sistema, ο 28χρονος μαέστρος Γουστάβο Ντουνταμέλ, που είναι επίσης εδώ και λίγους μήνες ο νέος μαέστρος της Φιλαρμονικής του Λος Άντζελες.
Αξίζει να ξοδέψουμε λίγα μόλις λεπτά,για να τους δούμε να παίζουν τρομερά δύσκολα κλασσικά κομμάτια,σε μια από τις πολλές παραστάσεις που κάνουν παντού στον κόσμο,από την Βενεζουέλα μέχρι το Σάλτσμπουργκ! (Εδώ κάνουν φινάλε χορεύοντας στο τέλος!).Κι αξίζει να σκεφτούμε για μας ,που πάμε.Στην Ελλάδα του πολιτισμού που χαραμίζεται μπροστά στις τηλεοράσεις ψάχνοντας ευκαιρίες στα φριχτά ριάλιτυ, στον τηλεχαβαλέ, και στα τελευταία ηλίθια σουξέ των "σταρ"μιας μουσικής βιομηχανίας που βουλιάζει στην ανυπαρξία όλο και πιο πολύ κάθε μέρα.Μπράβο τους και μπράβο μας.
Κάμποσα χρόνια μετα, 250.000 (!) παιδάκια έμαθαν μουσική, και άρχισαν να φτιάχνονται σχολικές ορχήστρες. Οι ορχήστρες σε όλη τη χώρα ξεπέρασαν τις 100 και από αυτές οι 90 είναι συμφωνικές ! Οι καλύτεροι από αυτούς τους νεαρούς μουσικούς μαζεύονται σε κεντρικές ορχήστρες, με κορυφή την Ορχήστρα Σιμόν Μπολιβάρ, που αυτή την εποχή διευθύνει άλλο ένα προϊόν του el Sistema, ο 28χρονος μαέστρος Γουστάβο Ντουνταμέλ, που είναι επίσης εδώ και λίγους μήνες ο νέος μαέστρος της Φιλαρμονικής του Λος Άντζελες.
Αξίζει να ξοδέψουμε λίγα μόλις λεπτά,για να τους δούμε να παίζουν τρομερά δύσκολα κλασσικά κομμάτια,σε μια από τις πολλές παραστάσεις που κάνουν παντού στον κόσμο,από την Βενεζουέλα μέχρι το Σάλτσμπουργκ! (Εδώ κάνουν φινάλε χορεύοντας στο τέλος!).Κι αξίζει να σκεφτούμε για μας ,που πάμε.Στην Ελλάδα του πολιτισμού που χαραμίζεται μπροστά στις τηλεοράσεις ψάχνοντας ευκαιρίες στα φριχτά ριάλιτυ, στον τηλεχαβαλέ, και στα τελευταία ηλίθια σουξέ των "σταρ"μιας μουσικής βιομηχανίας που βουλιάζει στην ανυπαρξία όλο και πιο πολύ κάθε μέρα.Μπράβο τους και μπράβο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου