Όλες οι συμφορές μας έρχονται, γιατί δεν ρωτάμε τους πνευματικούς πατέρες που είναι ταγμένοι να μας καθοδηγούν, κι οι ιεράρχες και πνευματικοί δεν ρωτούν τον Κύριο πως πρέπει να ενεργήσουν. Αν ο Αδάμ ρωτούσε τον Κύριο, όταν η Εύα του έδωσε να γευτεί τον καρπό, τότε ο Κύριος θα τον φώτιζε κι ο Αδάμ δεν θ’ αμάρτανε. Θα το πω και για τον εαυτό μου: όλα τα αμαρτήματα μου και τα λάθη μου έγιναν, γιατί την ώρα του πειρασμού και της ανάγκης δεν επικαλέστηκα τον Κύριο. Τώρα όμως έμαθα να ικετεύω την αγαθότητα του Θεού, κι ο Κύριος με τις ευχές του πνευματικού με φυλάγει.Το ίδιο και οι αρχιερείς, αν και έχουν το δώρο του Αγίου Πνεύματος, όμως δεν εννοούν σωστά τα πάντα, και γι’ αυτό οφείλουν την ώρα της ανάγκης να ζητούν φώτιση από τον Θεό. Αυτοί όμως ακολουθούν την δική τους γνώμη κι έτσι προσβάλλουν την ευσπλαχνία του Θεού και σκορπίζουν σύγχυση. Ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ έλεγε πως όταν έδινε συμβουλές κατά τη γνώμη του, γίνονταν λάθη. Έτσι όλοι μας πρέπει να μάθουμε το δρόμο που οδηγεί στην επίγνωση του θελήματος του Θεού. Αν όμως
δεν κοπιάσουμε για να το μάθουμε αυτό, δεν θα γνωρίσουμε ποτέ αυτό τον δρόμο.Πρέπει να θυμόμαστε πάντοτε πως ο πνευματικός τελεί το λειτούργημα του με το Άγιο Πνεύμα και γι’ αυτό οφείλουμε να τον σεβόμαστε. Πιστεύετε, αδελφοί, πως αν τύχει και πεθάνει κανείς ενώπιον του πνευματικού και του πει: «Άγιε πάτερ, ευλόγησε με, να δω τον Κύριο στην Βασιλεία των Ουρανών», και του απαντήσει ο πνευματικός: «Πήγαινε, παιδί μου, και δες τον Κύριο», θα γίνει ό,τι του δώσει με την ευλογία του ο πνευματικός, γιατί το Άγιο Πνεύμα είναι το ίδιο και στον ουρανό και στη γη.
Έχουν μεγάλη δύναμη οι προσευχές του πνευματικού. Εξ αιτίας της υπερηφάνειας μου έπαθα πολλά από τους δαίμονες, αλλά ο Κύριος με ταπείνωσε και μ’ ελέησε με τις προσευχές του πνευματικού, και τώρα ο Κύριος μου φανέρωσε πως σε αυτούς αναπαύεται το Άγιο Πνεύμα και γι’ αυτό τους έχω βαθύ σεβασμό. Με τις προσευχές τους παίρνουμε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και την αγαλλίαση για τον Κύριο που μας αγαπά και μας άνοιξε το δρόμο προς τη σωτηρία της ψυχής.Αν ο άνθρωπος δεν τα λέει όλα στον πνευματικό, τότε είναι ο δρόμος του στραβός και δεν οδηγεί στη σωτηρία. Αν όμως του λέει κανείς τα πάντα, αυτός πορεύεται κατ’ ευθείαν στη Βασιλεία των Ουρανών. Ένας μοναχός με ρώτησε: «Πες μου, τι πρέπει να κάνω για να διορθώσω τη ζωή μου;» Του άρεσε να τρώει πολύ και ακαίρως.
Του είπα: «Γράφε κάθε μέρα πόσο έφαγες και τι σκεφτόσουν, και το βράδυ διάβαζε τα στον πνευματικό». Αυτός απάντησε: «Δεν μπορώ να το κάμω αυτό». Κι έτσι δεν μπόρεσε να νικήσει τη μικρή ντροπή της εξομολογήσεως των αδυναμιών του κι έμεινε αδιόρθωτος, και πέθανε από αποπληξία.Όποιος θέλει να προσεύχεται αδιάλειπτα, οφείλει να είναι ανδρείος και σοφός και πρέπει να ρωτά τον πνευματικό του για το κάθε τι. Κι αν ο πνευματικός δεν έχει ο ίδιος πείρα από την προσευχή, οπωσδήποτε ζήτησε τη συμβουλή και την ευχή του, και ο Κύριος θα σ’ ελεήσει και θα σε φυλάξει από την οδό της πλάνης για την ταπείνωσή σου. Αν πάλι σκεφτείς πως ο πνευματικός είναι άπειρος στη νοερά προσευχή, πως απασχολείται με μάταια πράγματα και πως πρέπει να βρω εγώ μόνος μου το δρόμο με τη μελέτη των βιβλίων, τότε βρίσκεσαι κιόλας σ’ επικίνδυνο δρόμο και κοντά στην πλάνη. Ξέρω πολλούς που τους απάτησαν μ’ αυτό τον τρόπο οι λογισμοί τους κι από την περιφρόνησή τους για τον πνευματικό δεν μπόρεσαν να προοδεύσουν. Το Άγιο Πνεύμα δίνει σοφία στην ψυχή, όταν υπακούμε στις συμβουλές των ποιμένων μας.
(Αγ. Σιλουανός ο Αθωνίτης)
πηγη http://vatopaidi.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου