ΜΟΝΗ ΠΕΤΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΓΚΥΛΩΣΕΙΣ

Θέλουμε να αναφέρουμε και μια άλλη διάσταση για το θέμα της Μονής Πέτρας Ολύμπου για το οποίο κάναμε καί μία πρόσφατη ανάρτηση ΕΔΩ . Κατ’ αρχάς η Βυζαντινή αυτή Μονή που ιδρύθηκε τον 12^ο αιώνα, αποτελεί ιστορικό διατηρητέο αρχαίο μνημείο, και προστατεύεται ως μνημείο τόσο από το νόμο για την προστασία των αρχαιοτήτων όσο και από το Σύνταγμα το οποίο αναφέρει ότι η προστασία του φυσικού καί του πολιτιστικού περιβάλλοντος είναι υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Δηλαδή συνταγματικό δικαίωμα του κάθε πολίτη είναι να δημιουργεί επιτροπές και νά συλλέγει υπογραφές για τήν προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος καί εξόχως των μνημείων. Γιατί λοιπόν κάποιοι καταδικάζουν και λοιδωρούν την σύσταση επιτροπής πού θέλει να διαφυλάξει τόν χαρακτήρα του μνημείου αυτού; Και μάλιστα τα
βάζουν με τον πρόεδρο αυτής, δηλαδή τον Μητροπολίτη, ο οποίος έχει υποχρέωση να προστατεύσει το μνημείο αυτό καί να διαφυλάξει τις φυσική χρήση του. Διότι φυσικά η προστασία του μνημείου δεν αφορά μόνο την διατήρηση των εξωτερικών αρχιτεκτονικών του στοιχείων αλλά αφορά και την χρήση για την οποία κατασκευάσθηκε.

Οι προτάσεις που ακούγονται για την μετατροπή του κτιριακού συγκροτήματος της Μονής σε παραθεριστικό κέντρο της διεθνούς δύναμης του Κοσόβου (KFOR), φυλακές, πρότυπο σωφρονιστικό ίδρυμα για ψυχοπαθείς εγκληματίες, χώρο ιατρικού, θρησκευτικού και περιβαντολογικού τουρισμού, κ.λ.π., δεν έχουν φυσικά καμμία σχέση με τό χαρακτήρα του μνημείου. Χάθηκαν άλλες δημόσιες εκτάσεις για να πραγματοποιηθούν αυτά; Πρέπει δηλαδή να καταστρέφουμε και να απαξιώνουμε τα μνημεία μ’ αυτόν τον τρόπο; Θα ρωτήσουμε όλους αυτούς τους «φωστήρες» μήπως θα πρότειναν να χρησιμοποιήσουμε και τούς αρχαιολογικούς χώρους του Δίου, της Βεργίνας και της Πέλλας για παρόμοιες δραστηριότητες; Ή μήπως θα πρότειναν την μετατροπή του Παρθενώνα σε «καφέ», που έχει και τόσο ωραία θέα (δεν νομίζω να υπάρχει αλλού τόσο ειδυλλιακό τοπίο), για να λύσουν το οικονομικό πρόβλημα του Δήμου Αθηναίων, να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της περιοχής, όπως επιχειρηματολογεί στήν προκειμένη περίπτωση η επιτροπή υγείας του ΣΥΡΙΖΑ Πιερίας για την αλλαγή της χρήσεως της Μονής Πέτρας; «Αιδώς Αργείοι».

Οι παραπάνω όμως θέσεις και προτάσεις για την αλλαγή χρήσης του μνημείου της Μονής Πέτρας, εκτός από το ότι  δείχνουν μία περιφρόνηση και άγνοια της εκκλησιαστικής παράδοσης είναι και εθνικά επικίνδυνες. Γιατί τι θα πούμε σαν Έλληνες όταν π.χ. οι Τούρκοι μετατρέπουν την Αγία Σοφία σε μουσείο, όταν δεν μας αφήνουν να ανάψουμε ούτε ένα κεράκι στο προαύλιο της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο, επειδή την έχουν κάνει κι αυτή μουσείο, όταν στη Μικρά Ασία, Καππαδοκία, Βόρεια Κύπρο δεκάδες ναοί και Μοναστήρια έχουν μετραπεί σε ξενοδοχεία, κέντρα διασκεδάσεως, αποθήκες, στάβλους; Ότι και να τους πούμε θα μας απαντήσουν ότι και εμείς οι Έλληνες  τα ίδια κάνουμε στην Ελλάδα.